Naast mijn werk in de praktijk voor voeding en gewicht werk ik tevens als leerkracht in het basisonderwijs. In beide werksituaties krijg ik regelmatig te maken met kinderen die gepest worden.
Het raakt mij enorm om van dichtbij mee te maken hoe een kind onder het pestgedrag van andere kinderen kan leiden.

Elfira
Ook Elfira (10) heeft last van pesters op school. Elfira komt bij mij in de praktijk en heeft al sinds de peutertijd flink overgewicht. Ik ken haar al een tijdje en weet dat er achter de muur die ze heeft opgebouwd een kwetsbaar en klein meisje zit verstopt, die het daar niet fijn heeft. Elfira doet alsof het gpesten haar niet raakt en dat het haar niet kan schelen dat kinderen haar uitschelden voor Elfira knor. Maar dat is slechts schijn. Met Elfira wordt niet gespeeld, ze wordt niet uitgenodigd voor feestjes en wordt niet uitgekozen voor spelletjes. Elfira is besmet met een denkbeeldig virus dat er voor zorgt dat niet alleen de pesters, maar ook de rest van de groep niet met haar omgaat. Want stel je voor dat je besmet raakt en de groep zich ook tegen jou keert…

Het verkeerde feestje.
Je kent het gevoel wel… op een feestje merk je tot je schrik dat je de uitnodiging niet helemaal goed hebt gelezen en alle mensen black ti gekleed zijn. Jij bent in je oude kloffie gekomen. Deze mensen willen bovendien helemaal niet dat jij er bent en doen hun best om jou te mijden. Dit gebeurt niet opvallend maar zo’n beetje genieperig: mensen draaien zich van je af en niemand vraagt of je iets wil drinken. Elfira maakt dit elke schooldag mee, jarenlang en dan nog een beetje erger want het gedrag van de kinderen blijft hier niet bij en jij kunt vertrekken van dit vreselijke feestje…

Veranderingen.
Gelukkig heeft Elfira een lieve juf die ook inziet dat het zo niet langer kan. Op mijn advies heeft ze een pestproject gedaan in de klas, wat stevige gesprekjes gevoerd met de pestkoppen, meelopers en ouders en zijn er nieuwe afspraken gemaakt hoe je met elkaar omgaat in de klas.
Toch is dit nog niet voldoende en moet school flink alert blijven en steun blijven bieden wil dit ook op de langere termijn zin hebben.
Mijn aandeel is om naast aandacht te geven aan voeding ook te werken aan Elfira’s zelfbeeld dat flinke deuken heeft opgelopen. Ik geef haar opdrachtjes mee om haar zelfbeeld te vergroten zoals het maken van een complimenten-doosje. (een mooi doosje waarin je complimentjes verzameld van mensen en kinderen uit je omgeving).
Elfira eet onder mijn begeleiding al een tijdje gezond en dat maakt haar energieker en sterker. Als ze vervolgens ook nog gewicht verliest krijgt ze hoop. Hoop op een toekomst waarin ze wel geaccepteerd wordt zoals ze is en hoop op een leven aan de andere kant van haar muurtje. Stukje voor stukje breekt ze voorzichtig haar muurtje af en langzaam komt de “echte” Elfira te voorschijn. Ik ben zo blij voor haar en weet zeker dat het haar gaat lukken! Nu durft Elfira ook te vertellen over haar droom: danseres worden. Een droom die ze niet eerder heeft aangedurfd te dromen, bang om te worden uitgelachen en te worden vernederd. Ik stimuleer haar om op ballet te gaan haar angsten overboord te zetten. Ze kan het aan, ze is een stuk zelfverzekerder geworden.

Elfira is een mooi voorbeeld hoe samengewerkt kan worden. Als juf, school , ouders en (voedings)therapeut de handen ineenslaan kunnen bergen worden verzet. Stapje voor stapje komt Elfira zo dichter waar ze hoort te zijn: een fijne en veilige plek in de wereld waar ze kan zijn wie ze is.

12-12-2011 om 17:28 geschreven door onbekend  

Praat erover !

Enkele tips:

• Je mag natuurlijk met een vriendje praten, maar zoek ook een volwassene.
• Praat met iemand waarbij je een goed gevoel hebt: mama, papa, een ander familielid, de juf, de meester, …
• Je hoeft je zeker niet te schamen. Het is niet jouw schuld dat je gepest wordt
• Geloof dat grote mensen je willen helpen
• Kies een rustig moment en zeg  dat je iets wil vertellen dat een beetje moeilijk is.
• Vraag de volwassene om niets te doen dat jij niet weet.
• Als je liever met een buitenstaander praat, kan je bellen naar de Kinder- en jongerentelefoon via het gratis nummer 102.  

Praten over pesten is niet klikken

Misschien heeft de pester je bang gemaakt door te zeggen dat je er met niemand mag over praten of … ? Op die manier stopt het pesten natuurlijk niet en kan niemand er iets aan doen. Dat wil je toch niet?

Wanneer je verdrietig bent of pijn hebt, moet je dat aan iemand vertellen. Dat is echt niet hetzelfde als klikken. 

Deze twee voorbeelden tonen je het verschil:

• Kaat zegt: “Ik ben bang en verdrietig, want enkele jongens lachen me uit met alles wat ik doe. De andere kinderen lachen dan gewoon mee. Elke morgen ben ik bang om naar school te gaan en soms heb ik nachtmerries…”
• Pim zegt: “Meester, Zij hebben hun lege flesje op de grond gegooid, gisteren hebben ze hun tong uitgestoken, eergisteren hebben ze hun huiswerk niet gemaakt, en…”

Eén van deze twee kinderen klikt, de andere vraagt om hulp. Ik denk dat je wel weet wie.

Probeer op te komen voor jezelf

Als je gepest wordt is opkomen voor jezelf echt heel moeilijk, maar je kan de volgende tips misschien toch uitproberen. Bespreek ze ook met de volwassenen die je willen helpen. Zij kunnen misschien eens met jou oefenen.
Schaam je niet als deze tips niet lukken, want onthoud goed: het is niet jouw schuld dat je gepest wordt 

Enkele tips:

• Probeer niet te tonen dat je bang bent, door rechtop te lopen en niet in een hoekje te gaan staan.
• Probeer tegen de petster(s) te zeggen wat je niet leuk vind, zonder daarbij boos te worden of te huilen.
• Zoek andere kinderen op met wie je graag samen speelt. Samen zijn jullie waarschijnlijk sterker dan alleen.
• Probeer te genieten van dingen die je graag doet (binnen of buiten de school). Zo kan je het pesten af en toe vergeten.
• praat erover - zoals reeds hoger geschreven staat - want dat is echt opkomen voor jezelf! 

12-12-2011 om 17:19 geschreven door onbekend