Ik ben vrolijk, maar soms ook niet..... Ik heb geduld, maar dat raakt ook weleens op..... Ik toon begrip, maar kan dat niet altijd doen..... Ik behandel iedereen met respect, maar sommige mensen verdienden dat niet..... Ik ben eerlijk en direct, maar niet iedereen kan hier tegen kennelijk..... Ik probeer mijn best te doen, maar ook ik heb mijn fouten..... Ik kan veel hebben word zelden kwaad, maar ook ik heb me grenzen..... Ik ben soms eigenwijs en koppig, maar ook ik moet soms me ongelijk toegeven..... Ik ben volgens mensen erg sterk, maar ook ik heb mijn zwaktes..... Ik hecht veel waarde aan vriendschap, hoewel achteraf soms blijkt dat het nooit echte vrienden waren.....
Luchtkastelen blijven bouwen voor de waarheid op de vlucht. Leven in de wolken, gevoed door onbereikbare dromen. Gesteund door ijdele hoop is teren op valse lucht!
Elk jaar maar weer 2 minuten stilte Gedachten die in mijn hoofd rondspoken Getallen die als maar minder worden Alles en iedereen die wel wat te klagen heeft En mijn hoofd dat alsmaar voller word. Steeds meer gedachten, steeds meer problemen. Waar kan ik heen, waar kan ik zijn? Is er ergens een plaats waar ik wel even mezelf kan zijn?
Soms ben ik gesloten Dan weer sociaal Soms ben ik agressief En een andere keer weer heel lief Soms ben ik joviaal En ook wel eens geniaal Maar ook best vaak een beetje dom Dan lachen mensen erom Maar het voornaamste is dat ik mezelf ben Op elk moment tegen iedereen die ik ken
die pijn die ik elke keer weer moet voelen en elke keer doet het mij weer pijn ik kan niet met mezelf om gaan en zoizo niet met mijn gevoel heel vaak denk ik waarneer kan ik normaal zijn het is zo moeilijk en haast niemand die je begijpt in mijn wereld zijn mensen hindernissen in mijn wereld weet ik niet waneer iemand boos of blij is in mijn wereld weet ik niet hoe lang ik nog besta in mijn wereld is alles heel zwart wit in mijn wereld lijkt het leven onwerkelijk in mijn wereld gaat alles verkeerd volgensmijn gevoel ik weet niet wat ik voel of hoe het voelt ik weet wel dat er iets niet klopt kan ik mij niet eens normaal voelen wat is dat eigenlijks normaal voelen heb het woordje nooit gekent dus weet het niet in mijn wereld vertrouw ik mensen niet in mijn wereld word ik snel boos in mijn wereld denk ik dat alles en iedereen tegen mij is in mijn wereld denk ik dat niemand van mij houdt het is zo moeilijk al die gedachtens en gevoelens hoe kom ik ervanaf in mijn wereld is alles wat ik ga doen of moet doen altijd een opgave in mijn wereld ben ik voor alles zenuwachtig in mijn wereld ben ik bang bang voor veel dingen in mijn wereld ben ik bang voor verandering en kan ik niks accepteren in een woord het leven is gewoon moeilijk
mensen maken fouten in hun leven ik blijf door vechten en ik zal nooit opgeven ik leer van de fouten die ik heb gemaakt en ik realiseer me elke dag niemand is echt volmaakt iedereen doet er alles aan om perfect te worden gevonden maar door niet je zelf te zijn kun je jezelf van binnen verwonden fouten zijn moeilijk te helen vind de echte mensen om het mee te delen ontdek bij wie je zelf kunt zijn leef je leven vol met liefde en pijn.
Ik ben ik, Ik ben niet volmaakt Ik ben niet perfect Maar zo ben ik Ik weet wie ik ben En ik weet wat ik wil
Soms is het moeilijk om te beslissen Maar dat doe ik dan atlijd zelf nog wel Soms ben ik een prater Soms ben ik heel stil Om mij te leren kenen moet je dit kunnen leren Ik ben wie ik zijn wil En zo moet je mij accepteren.
Weet je nog die mooie tijd? Dat wij niks wisten van eenzaamheid. We hadden alleen elkaar, En waren onvermoeibaar. Er was niks anders te zien, De liefde van ons was bovendien Het beste wat ons kon overkomen, Maar we hadden het moeten zien aankomen; Het werd teveel, Onze liefde werd optioneel.
Eenzaamheid Het kent geen tijd Nooit iemand om je heen Geen vrolijkheid. Willen dat er iemand bij je is, Wakker worden zonder gemis. Een reden hebben om op te staan, De dag doorkomen zonder een traan...
Nooit keek iemand om naar mij Als ik langs liep draaide iedereen hun hoofd snel weg Ik ben een soort opstakel op de wereld En er zal nooit iets veranderen, wat ik ook zeg
Dus zou het niet veel gemakkelijker zijn, als ik nu weg ging Voorgoed en nooit meer last van mij De wereld merkt er toch niets van Het gaat hun zo voorbij
Maar toch heb ik nog eén laatste wens, voor als iemand voor de eerste en laatste keer naar me luistert Een wens diep uit mijn ziel Aan mezelf gekluisterd
Mijn laatste wens luid: Doe gewoon net als je eerst ook deed Dit pad heb ik zelf gekozen Jullie hebben toch nooit nagedacht over wat het me aandeed.
1 oktober 2010 heb ik bovenstaande gemaakt
Maar wees gerust ik denk nu anders
Pas als je merkt dat je echte vrienden hebt die je geloven
en niet zoals instanties denken die si gek en wil aandacht
Afgelopen weekend heb ik pas gemerkt wat vrienden zijn
Het kwam onverwachts maar trof me keihard
als en bliksem bij maanlicht
Voor het eerst sinds jaren heb ik weer het gevoel
dat er vrienden zijn die me nemen zoals IK ben
en niet zoals ze willen dat ik ben.
ik kan er nog steeds niet aan wennen
dit is de tegenovergestelde wereld van waar ik altijd in heb geleefd
maar het heeft me op andere gedachten gebracht
het is het gevoel alsof je vlak voor de afgrond word terug getrokken
Toen ik jou daar zag staan, begon mijn hart sneller te slaan. Mijn hart die geef ik aan jou, omdat ik zo veel van jou hou. Ik wil jou al mijn liefde geven, samen met jou door het leven. Ik denk aan jou, ik ben je voor altijd trouw. Er is niemand zoals jij, alleen jij maakt mij blij. Ik wil jou voor altijd, ik wil jou nooit meer kwijt. dus nu wil ik je zeggen 'jij bent lief en fijn' Weet alleen niet tegen wie ik het heb......
Als men gevrijwaard blijft van zorgen en verdriet, geen angsten kent in het leven,een goed bestaan beschouw je om het even als en verworven recht doch duurt maar even
Sla al die verwirvenheden dankbaar gade, het kan ook anders gaan, het leven is genade
Een stuk van me leven heb ik het beste van jezelf gegeven Vanaf heden ben ik vrij in je doen en laten en beslis ikzelf wat ik er van wilt maken Een mooie toekomst ligt hoop ik op me te wachten om mijn jarenlange leed te verzachten