Afscheid. 
Afscheidstraan 
Konden traan het leven 
Geven dan zag ik draai mijn 
Nonkel weder.
Je afgeven doet pijn
Je vergeten kunnen 
We niet 
Ze hebben gekozen 
Om je te scheiden 
God heeft je geroepen 
Maar wacht op me 
Ik kom je zeker na
Het licht van het leven 
Is mooi 
Het leven is mooi 
Het afscheid doet pijn 
Kon ik maar zeg
Wat we missen 
Kon ik je maar 
Voelen kon ik 
Maar bij jou zijn 
Jij zag het licht 
Op 20 Januari 1978
Jij zag het uit gaan 
Op 2 Maart 2007
Ik heb je nog gevraagd
Wacht op me 
Maar god besloot dat 
Het anders was 
Hij zij kom bij me 
Onder mijn arme rust 
U verder in vrede 
Het was 29 februari 2000
Een dag die voorgoed
In ons hart staat gegrift 
Een dag waar we hullen zullen 
Een dag die nooit meer ons
Loslaat tot we bij u zullen zijn
Liefste broer
Je hebt ons te vroeg verlaten,
Je familie je maten,
Je papa, je mama, je broer je zus en mij,
Wij zijn helemaal niet blij.
Alstublieft, kom terug bij mij,
Dan pas ben ik blij.
Waarom heb je niet geluisterd
Naar wat de meeste je hebben ingefluisterd?
Niet zo snel, niet zo snel . . .
Anders hoor je die griezelige bel,
Snap je dat wel?
De ambulance en de mug,
Ze kommen heel erg vlug. . .
Je droeg van die coole gel,
Maar nu zeg ik jou. . . Vaarwel!
Als ik doodga 
En als ik doodga huil niet
Ik ben echt dood moet je weten:
Tis maar een lichaam
Dat ik achterliet.
Dood ben ik pas als je me bent vergeten.
Afscheid het valt ons 
Zo zwaar we kunnen 
Er bijna niet mee leven 
Wij kunnen niet begrijpen 
Waarom dat je ons verliet
Maar een ding weten we zeker 
Je blijft er altijd in mijn hart 
De wereld is een schouw toneel 
Je hebt er mee gevochten 
Je hebt er me geleefd 
Je hebt het ontdekt en nu
Lag je net op de zelfde lijn
Afscheid nemen kan ik niet 
Het is zo kort geweest 
Het was zo rap voor bij
Het leven was zo voor 
Jou voor bij 
Jou stem klinkt 
Nog door mijn hoofd 
Net of het gisteren 
Was dat jij zij ik ben zo blij
Jij zag de wereld door een
Ander bril je voelde u 
Gelukkig met wat je deed 
Je voelde u vrij en zo 
Zullen we steeds aan
U blijven denken 
Jij was er voor mij 
Je zorgen die je deed
Was zo fijn en die 
Wil ik nu voor jou 
Ook verder blijven zijn
Jou lag zal ik steeds 
Koesteren ze waren 
Zelden maar heel 
Oprecht ik weet 
Dat je ze me gaf met 
Een lag ik zal ze blijven
Gedenk zo als voor één
Jij zij steeds wacht 
Ik zij er is iemand 
Die roept op me 
Jij zij doe hem
De groeten 
En zeg dat 
Ik ook wacht
Jij was steeds aan mijn 
Zijde jij was steeds bij mij
Jij ik blijfde bij je maar op die 
Een dag zegde je niets en ging
je rusten 
rust nu in vrede verder 
Mijn zoon was gister jarig 
En ik vraagde aan hem 
Wat moet je hebben 
Hij zij een vlieger 
De volgende dag zij 
Pa de wind is nu gunstig 
Ga we met mijn vlieger buiten 
In zijn een hand had hij een vlieger 
In zijn ander hand hij een brief 
Ik zij een brief ja zij hij 
Ik hang deze aan mijn vlieger
En stuur die naar mijn moeder 
Hier boven 
God heeft ons gescheiden 
Hij heeft ons verdeeld 
Onder zijn vleugels 
Hij wou dat we terug 
Bij elkaar zijn en nu 
Ben ik klaar 
Jou leven,
Jou leven was een die 
Ander niet wisten 
Jou leven was heel 
Apart maar toch vol kracht
Jij zij ik ben 39 jaar 
Heb mijn leven gehad 
Ik heb gevochten en heb 
Gewonen.
Liefste, nonkel, liefste clown
Jij was zo als een clown 
Die met een wit en rood gezicht 
Een de niet kon huilen wist maar wist 
Wat plezier is jij was een clown
Met lachend gezicht maar er achter
Zat er iets mis
Naar 9 maand lijden 
Heb je het eendelijke einde 
Gezien we zullen u steeds 
Missen maar weten wat 
Het was voor jou om bij ons
Te blijven daarom zegen 
We je nu je hebt het gedaan 
We vergeten het zeker niet en 
Voor ons blijf je steeds bestaan 
En wij zullen zeker je steeds in 
Ons gedachten nemen dat 
Je voor ons als hebt gedaan 
Naar je laatste zucht 
Wou ik je nog 
Zo veel kwijt na het 
Neerleggen van je hoofd 
Wou ik je nog zo veel vragen
Nu je een ge gaan bent van ons weet 
Ik pas wat ik er voor nog niet wist 
En dat is dat ik je ieder zeer mis 
De wereld is een schouw toneel 
Je hebt er mee gevochten 
Je hebt er me geleefd 
Je hebt het ontdekt en nu
Lag je net op de zelfde lij je 
Die je tracht te bereiken de dokter
De familie de vrienden die je zo 
Zijden tante je kan dit leven niet 
Aan toch zij je steeds erhiner me 
Dat ik altijd een levens gezel was 
En hou geen traan aan me ik geef 
Ze ook niet aan je aandacht
De Roos Ann Christy 
Men zegt van liefde
Dat ze zacht is 
Als een lief 
Men zegt van liefde
Dat ze hard is 
En zo vaak 
Het geluk vermoord 
Men noemt haar 
Enkel een verlangen
Men noemt haar
Redder in nood
Ik zeg dat liefde
Als een bloem is
Waarop de zon 
Haar stralen strooit 
Ze is het hart 
Zo bang en breekbaar
Zo wankel 
En zo broos 
Ze is de droom
Bang voort ontwaken
Omdat ze dan 
De waarheid hoort
Zo wacht op wie 
Haar nu willen plukken
Op wie haar tranen steelt 
Zo bang 
Om vroeg te sterven
Voor ze werkelijk heeft geleefd
En in de nacht 
Zo koud en eenzaam 
Duurt het wachten veel te lang 
Denken dan maar 
Dat geluk alleen is 
Voor wie er hevig 
Naar verlangt 
Denk dan maar
Dat bittere winters 
En dikke 
Lagen sneeuw 
Nog nooit 
Hebben verhindert 
Dat de roos 
Hen overleefd 
En als ik dood ga huil maar niet.
Ik ben niet echt dood moet je weten.
t Is maar een lichaam dat ik achterliet.
Dood ben ik pas als jij me bent vergeten.
					 03-04-2008 om 12:32 
geschreven door De Keyser Glen    
   
                             0
                             1
                             2
                             3
                             4
                             5
                            - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)