Aangezien de dagen hier in een supersnel tempo voorbij vliegen, zullen we nu een korte samenvatting geven van de laatste dagen. De dames in Sanyang hebben hun missie daar afgerond met een dagje wondzorg in het Health Center en volgende week gaan we (proberen) om onze patiënten over te dragen naar de verpleegkundigen ter plaatse en hen onze manier van wondzorg, met zelfbereide honingzalf uit te leggen en te verduidelijken. Voor andere patiënten, voornamelijk zij die in afgelegen dorpen wonen, zullen het materiaal zelf meekrijgen samen met de nodige instructies, om hun wonden zelf verder te verzorgen.
In Lamin Village worden de patiënten op regelmatige, dagelijkse basis verder verzorgd in het Health Center. Buiten onze kleine jongen met de brandwonde, die we thuis gaan verzorgen en waarbij we blij zijn om te zien dat de wonde goed geneest en dat de honingzalf goede resultaten geeft. Eén heel groot voordeel van deze zalf is, dat ze voorkomt dat de kompressen intrekken in de wonde.Vaak bij gebruik van "traditionele wondcrèmes" is de verbandwissel steeds een zeer pijnlijk moment, maar bij het gebruik met "onze honingzalf" is dit absoluut niet het geval, in tegendeel, de kompressen zijn heel makkelijk en zonder vastkleven in de wonde, te verwijderen.
Omdat het laatste weekend van onze stageperiode is aangebroken, is het tijd om wat culturele uitstappen te maken. Zo hebben we vrijdag de hoofdstad Banjul bezocht. De traditionele markt daar was absoluut de moeite waard en het thuisfront kan op hun twee oren slapen, want we hebben voldoende tijd (en geld) gehad om de nodige souvenirs te kopen . Verder zagen we het presidentieel "paleis", het museum (wat helaas net voor onze neus dicht ging) en een absoluut hoogtepunt was, om aan de grote moskee te zijn op het tijdstip dat het belangrijkste gebed van de week voor de moslims, namelijk het vrijdagmiddaggebed, begon. Klokslag twee uur roept de Imaan op tot het gebed en zie je overal (soms midden op straat) honderden mannen hun matje uitrollen richting Mekka en beginnen ze, bijna perfect synchroon, te bidden. Heel indrukwekkend om mee te maken. Als afsluiter maken we een boottocht over de rivier, langs de mangroves, om er te zien hoe hier ter plaatse de oesterkweek gebeurt. 's Avonds vallen we moe maar voldaan in slaap en kijken uit naar een laatste weekend hier in Gambia.
Heel veel "smiling-coast-greetings" van ons allemaal
Vandaag starten Rosalie, Karina en Marlies in het Health Center van Sanyang.
We verzorgden verschillende wonden zoals snijwonden ter hoogte van de vingers en de voeten. Ook merkten we dat de mensen te lang wachten om hun wonden te laten verzorgen, met als gevolg dat de wonden heel fel bevuild zijn, zo kregen we een meisje binnen waarbij het verband volledig ingegroeid was in de wonde ter hoogte van de vinger, om het verband te verwijderen schreeuwde ze het hele Health Center bij elkaar, dit ten gevolge van een tekort aan sterkere pijnstillende middelen. In de namiddag bezochten we de dichtbij gelegen markt in Sanyang, waarbij ze ons voor de zoveelste keer in het zak wilden zetten maar gelukkig kennen we onze prijzen ondertussen en laten we ons niet meer doen. In de avond werden we bij de buren, tegenover het GamMol-huis uitgenodigd op de thee en we maakten er samen een gezellige avond van.
26/11/2013
Piepende "vrienden"
Omdat we piepende bezoekers kregen (muizen), werd onze nachtrust verstoord en door jankende honden werd het nog maar eens verergerd. Na een goed ontbijt konden we er tegen aan. Van acht tot tien uur verzorgden we de wonden in het Health Center van Sanyang. Door gebrek aan personeel vertrokken we vandaag met vertraging naar het dorp Sambuyan. Ter plaatse ontmoeten we de Alkalo (burgemeester), vervolgens mochten we de wonden van de schoolgaande kinderen en de lokale bevolking verzorgen.
Om de dag af te sluiten, bezochten we het strand om er de zonsondergang te bekijken.
Vandaag hebben we kennisgemaakt met de patiënten die vorige week door Marlies, Rosalie en Karina verzorgd zijn geweest. We mochten ook een nieuwe patiënt verzorgen, het ging om een jonge vrouw die een ernstige borstontsteking had met een grote wonde als gevolg. In de avond zijn we naar een afgelegen dorp geweest om een kleine jongen van 15 maanden te gaan verzorgen, die ten gevolge van kokende melk een grote brandwonde heeft op zijn rug. We reinigden deze wonde en brachten nadien onze zelfbereide honingzalf aan op steriele kompressen om de wonde af te dekken en fixeerde deze met een windel.
Dinsdag 26/11/2013
Vandaag was het consultatie "Kind & Gezin" in het Health care center van Lamin Village. Nadat we onze wondzorg bij de verschillende patiënten hadden uitgevoerd, kregen we uitgebreide uitleg over de verschillende vaccinaties die kinderen en baby's kregen toegediend. Vanaf aanstaande donderdag begint ook een landelijke campagne van inentingen tegen meningitis. s'Avonds brachten we weer een bezoek aan het jongetje met de brandwonde, welke na onze mening er al een stuk beter uitzag.
Wanneer de postduif ons de belevingen van onze collega's uit Sanyang bezorgt, zullen we deze zo snel mogelijk op de blog plaatsen
's Morgens vertrekken we met z'n allen naar de markt van Serrekunda met Fatou. We gaan er opzoek naar stof om een traditioneel Gambiaans kledingstuk te laten maken.Na een uurtje had iedereen zijn goesting gevonden en reden we naar de kleermaker. Hier werden onze maten genomen en kon iedereen vertellen wat ze wilden. Zondag 24/11/2013
Om 10u vertrekken we met onze privé-chauffeur naar het Coco Ocean Spa & Resort in Senegambia. Hier hebben we een dagje kunnen genieten van de verschillende zwembaden, het mooie strand, de woelige zee, het lekkere eten,... kortom een dagje pure luxe na 2 weken hard werken Op de terugweg worden Karina, Marlies en Rosalie afgezet aan het GamMolhuis in Sanyang waar zij de komende 4 dagen zullen verblijven en wondzorg in het Health care center gaan uitvoeren. Amanda en Angelina rijden verder richting Lamin Village en zullen hier de plaats van de andere 3 innemen.
Groetjes Amanda, Angelina, Rosalie, Marlies en Karina
De avond van de 19de werden we opgebeld door een verpleegkundige van het Health care center van Sanyang. Hij vroeg ons om 2 patiënten te begeleiden met de ambulance naar het ziekenhuis van Brikama. Het ging om een oudere man met hepatitis, wiens toestand dusdanig verslechterde dat doorverwijzing naar een ziekenhuis nodig was. De andere patiënt was een meisje van 14 jaar met botpijn aan haar benen, zo erg dat ze niet meer kon staan of lopen. Na een lange, vermoeiende maar boeiende dag kruipen we moe maar voldaan in ons bed. De volgende dag vertrokken we weer met de ambulance richting het afgelegen dorp Kunkujang. (zie vorig verslag)
21/11/2013
Vandaag blijven we in het Health care center om er verder onze wondzorg uit te voeren, maar na 1 patiënt worden we door de vroedvrouw geroepen om te komen assisteren bij een bevalling. Het gaat om een jonge vrouw van 20jaar die haar eerste kindje verwacht. Wanneer we in de verloskamer aankomen, heeft ze 4cm ontsluiting en langzaam maar zeker vordert het tot volledige ontsluiting. We merken dat de patiënt onzeker en angstig is over wat haar staat te gebeuren. De opluchting is bij iedereen groot, wanneer het kleine meisje (2kg) al schreeuwend er wereld komt. Vol trots mocht Angelina de navelstreng doorknippen (in Gambia is het niet de gewoonte dat de vader aanwezig is bij de bevalling).
 "Very Happy"){kind=icon}
 "Laughing"){kind=icon}
