Ik heb deze vakantie 'De helaasheid der dingen' van Dimitri Verhulst gelezen. Er is veel commotie rond het boek en de film doordat ze als autobiografisch worden beschouwd. In het toegevoegde filmpje (1) zie je dat deze nonkel en neef van Dimitri Verhulst zeker niet marginaal zijn zoals in de boek wordt geschreven. Ze voelen zich gekwetst omdat heel hun familie als marginaal wordt geschetst in het boek terwijl het maar enkele familieleden waren die tijdelijk ontspoorden. Dit is voor een groot stuk het gevolg van de media-aandacht waardoor de familie van Dimitri Verhulst zich aangesproken voelt. Ik vond het een zeer goed boek maar ik heb begrip voor de gekwetsten in de familie Verhulst.
