Ik woonde met mijn vader en mijn moeder op een klein eilandje in een caravan en we hadden het helemaal niet breed. Toen ik slechts drie jaar oud was probeerde mijn vader mij te wurgen nadat hij alweer teveel gedronken had. ik voelde het leven uit mij weg stromen maar gelukkig kon mijn moeder of Mo zoals ik ze noem nog net redden. Na dit incident heeft Mo mijn vader buiten gestoken en heb ik hem nooit meer gezien, ik dacht dat alles beter ging worden maar dat werd het niet. Mo zat ook aan de drank waardoor ik geen leuke jeugd had. ik werd verafschuwd door de mensen op het eiland.en liep van de ene depressie in de andere. op mijn acht jaar werd ik zelf opgepakt door de politie omdat ik met een te "nieuwe" fiets rondreed en ik die fiets dus zeker had gestolen. terwijl die fiets het enigste kerstgeschenk was dat ik ooit gekregen had. het was ook op die dag dat ik besloten had ooit wraak te nemen op de politie. maar het beterde niet met Mo haar drankprobleem en ik werd opgenomen en in pleeggezinnen geplaatst. ik haatte die mensen ondanks alles wat ze voor mij deden, dus ik liep telkens weg. Na enkele keren weg te lopen en telkens terug te gaan naar die caravan waar ze mij toch telkens vonden besloot ik om in het bos te blijven en niet meer terug te keren...
