Na een week Zamboanga trokken we vandaag terug naar Manila. De vlucht met vliegtuig ging sneller dan de rit van de luchthaven naar het hotel.
De taxichauffeur sakkerde en hij had gelijk : "Manila is trappic, trappic, trappic". Voor alle duidelijkheid, Filippijnen kunnen de "f" niet uitspreken.
Na een lekker (Belgisch!) avondmaal volgde een korte nachtrust, want om 9u30 stonden Lisa en Carlos ons al op te wachten. Lisa is een Filippijnse, geboren in Manila en is gehuwd met een rasechte Eeklonaar, Carlos. De ideale gidsen dus.
Ze vroegen ons wat we wilden bezoeken. Doe maar een suggestie, zeiden we. Dus trokken eerst naar een ... winkelcentrum, Global City. Vandaar ging het naar Greenhills, een, jawel, winkelcentrum ofte mall genoemd hier. We eindigden de dag met een bezoek aan Eastwood Mall, een ...juist, u wist het al.
Mijn collega Nathalie, die hier een paar jaar heeft gewoond, had me verwittigd : in Manila is niets te zien, en gelijk heeft ze. Veel winkelcentra, heel veel "trappic", maar voor de rest???
Nu, morgen staat nog een bezoek aan Intramuros op het programma, dat zou wel een bezienswaardigheid zijn. Daarna volgt een bezoek aan Mall of Asia, het allergrootste winkelcentrum van Azië.
Eén ding weet ik zeker, dit jaar zien ze me niet meer terug in de winkelstraten.
Veronique leerde vandaag een nieuwe fruitsoort kennen, mangostine.
O ja, mijn verbrande rug en billen zijn al aan de beterhand.
Bezoek aan de plaatselijke muziekwinkel
Lisa en Carlos, onze gidsen in Manila
Veronique ziet pareltjes
In Manila verkopen ze dus t-shirts van vele bekende bands...
