Iedereen zoekt iets in het leven. Maar wat is de reden, het doel? Wat maakte ons tot mens, tot wie we zijn in het uniele leven dat ieder van ons bezit. Wie kiest onze stappen die we zetten in het leven. Zijn wij het, of de gevoelens die bepaald worden van een energie die onze wetenschappelijke theoriën niet aankunnen? Wie kiest ervoor, ons pad te verduisteren, als we net het antwoordt op de vraag gaan vinden? Wie geeft ons de kracht pù verder te gaan in die duisternis? De wezens die zich in de zwarte gloed begeven bevecht en vernietigd? De angsten om onszelf te pijnigen door verlangens die een mensenleven ondraaglijk maken, dat ons doet uitkijken naar pure toegeving in het verlangen dat realiteit is, in onze dromen. De weerspiegeling van perfectie, in het verdriet en streven naar het unieke, volmaakte beeld. Er wordt gezegd dat wij ieder apart zijn, geen tweede persoon. Maar hoe kunnen we dan elkaars pad kruisen? Een connectie voelen met anderen, zonder maar dan ook iets te zeggen. De taal begrijpen die onze ogen vertellen. De mooiste woorden kunnen vertalen vanuit één simpele blik. Misschien zijn zijn we allemaal niet zo anders dan we denken. Iedere bloeddruppel zal bij iedereen hetzelfde aanvoelen. Wie weet zou die man die je aankijkt vanuit zijn ooghoeken iets voor je kunnen betekenen, die je tegenkomt op de straat of in de stad? Misschien zou hij wel een aanvulling zijn de reis dat ook wel "leven" wordt genoemd. Het puzzelstuk van de oneindigheid, die toch maar een héél klein beetje hoop biedt als het allemaal hopeloos lijkt. Mischien is het waas dat je op het juiste tijdstip en op de juiste plaats moet wachten om die persoon in de ogen te kunnen kijken, de onmenselijke vooroordelen achterwege te laten. De ander de kans te geven dat neutrale maker af te zetten, en jou te laten ontdekken wie die persoon werkelijk is. Niets hoeft je aanzet te geven hem in je geheimen mee te slepen, en hem te omhelzen als een trouwe vriend. Enkel jij leerde wat één ander leven drijft om door te gaan, om zijn leven makkelijker te maken.
Hehe, dat is eruit! Je zal bijna van je stoel vallen waarschijnlijk dat dit uit een 16-jarige mond komt, nietwaar? Achja, waarom zeg ik dit nu allemaal? En dan komen we ook aan de reden voor dit blogbericht: als mens kan je elke dag nieuwe dingen en mensen leren kennen, en onze kennis zal nooit ver genoeg reiken om alles te weten. Dus je moet me niet wijsmaken dat ik op een simpele dag als snotneus meer bijleer dan een gewone man of vrouw van middelbare leeftijd! Anderzijds is deze blog ook bedoelt voor ervaringen, gedachten, dromen te vertellen om het simpelweg aan iemand te kunnen vertellen! Misschien zelf anderen kan overtuigen over zaken anders te denken! Begrijp me niet verkeerd! Ik ben geen geleerde student aan een hoge school, van rijke afkomst, maar dat hoeft ook niet. Ik ben een normale student die verzorging volgt in BSO in Eeklo! Maar dat maakt mij toch zeker niet dommer of minder begaafd dan iemand die Latijn volgt, nietwaar?
Voor de rest hoop ik dat jullie kunnen genieten van de teksten en verhalen die mijn vingers hebben uitgetypt aan de hand van hersenspinsels uit mijn hoofd. Heb je een mening te uiten over mijn introductietekst? Schrijf je maar iets in mijn gastenboek!
xoxo, Jeremy
ps. Pas op, want ik kan meer Gaga zijn dan ik me nu hier voordoe!
