Niet dus.
Al bij al was de moeilijkste vraag (eiglenlijk zelfs geen vraag) dat ik moest blijven doorbabbelen in het frans tegen Matu omdat hij opgebeld werd, daar slaagde ik vol in zei ie achteraf, zeveren is nu altijd al een van mijn grootste talenten geweest en blijkbaar kan ik dat in elke taal (Pas maar, deze eigenschap zal nog eens terugkomen in de toekomst, op een ietwat niet zo normale manier ). Maar ik heb nooit het einde van de franse toets meegemaakt omdat Matu plotseling (al had ze er al enkele dagen last van) een enorme buikpijn kreeg, de tranen vloeiden zoveel was duidelijk dat het pijn deed...
Zo eindigde de franse toets en was het uitkijken naar de familie !!!! Jej (?)

Ik had echt geen flauw benul wat ik moest verwachten van de familie 'Badini', het enigste dat ik wist was dat ze met 3 kinderen waren en een meid hadden, voor zover een geïnformeerde Florian

Na een beetje getreuzel dacht ik "k zal dan maar es beginne me inpakke zeker ?" en net toen ik dat dacht kwam Raphael al toe, dus veel tijd had ik niet meer ik zei "we moete nog inpakken" waarop Matu (fel) reageerde "Nee, JIJ moet nog inpakken, ik ben al klaar" (vanaf toen begon mijn theorie dat Matu een feministe is als het op Belgen aankomt).
Ik dus snel-snel inpakken, beter te verstaan als 'proppen die handel', en alles in zijn auto zwieren en weg waren we !!!!
Vraag me niet hoeland de rit duurt, waar ergens de herberg in vergelijking met de familie of welke route hij nam, want dat kun je onmogelijk weten hier in Burkina Faso, alles, maar dan ook ALLES lijkt op elkaar, de huizen, de wegen, de meeste mensen, de auto's,... heel af en toe kan je je ergens op oriënteren, een watertoren, een omgevallen vrachtwagen, een Baobab, ale, u get the picture

Na een ietwat durend ritje kwamen we aan in een redelijk achterstallige buurt, ik dacht "ok, misschien is die familie toch niet zo rijk", maar we stopten voor een huis met een tweede verdiep (ale, als je een soort rommelkot op het dak een tweede verdiep kunt noemen ) en aangezien dit het enigste huis in de buurt was met een tweede 'verdiep' was ik best tevreden. Eenmaal op de binnenkoer (het huis heeft een grote poort, ale, stelt er u ni te veel bij voor, 'k zal der ne keer ne foto van maken en dan proberen up te loaden) maakten we kennis met de moeder (Meriem Badini), de oudste zoon (Ladji Badini - 10 jaar), de oudste dochter (Nafi B. - 9 jaar), de jongste dochter (Aori B. - 6 jaar) en de nicht van de moeder (Balkisa ? - 16 jaar), de vader werkt nog op dat moment en die zullen we later onmoeten, en vergeef me ik vergeet zijn naam keer op keer ( Natuurlijk heeft de meid ook een naam maar die heb ik nooit gekend evenals haar leeftijd, maar Matu en ik schatte haar rond de 18 jaar).
Het enigste wat ik nog kan vertellen is dat de vader redelijk laat op de avond thuiskwam (Hij heeft een elektronicazaak, daar werken 2-3 mensen voor hem in, hijzelf is de hele dag op weg om computers te repareren, tof jobke me al die stroomonderbrekingen - ik ga deze in't vervolg 'coupure(s) noemen, aangezien dat hier ook zo genoemd wordt en korter is).
De moeder informeerde mij ook dat Ladji gek werd van al die vrouwen over de vloer gekregen te hebben, dat hij bijna dacht dat er geen witte mannen waren, dus hij vond het super als hij hoorde dat ik kwam

Raphael informeerde mij ook nog dat ik morgen kennis zal maken met mijn werk, voor zover de inhoud van morgen....

24-04-2010, 19:39 geschreven door Florian VN