De Ruïnes van Gorlan
Florent Lauwers
Inhoud blog
  • Huldiging in het kasteel (entrie 7)
  • Mijn eerste strijdgevecht (entrie 6)
  • Ontmoeting met de wargals (entrie 5)
  • Jagersbijeenkomst (entrie 4)
  • Op everzwijnenjacht (entrie 3)
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    05-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Op everzwijnenjacht (entrie 3)
    In de leer gaan als Grijze Jager is niet gemakkelijk, maar zeker niet bij Halt, de toch wel bekendste en beste Grijze Jager van het land. Ik heb geen moment vrij. Halt probeert mij zo veel mogelijk bij te leren in een zo korte tijd. Geen moment gaat er voor bij of Halt probeert mij iets te leren. Soms is dat wel wijs om dan ook zo mijn vooruitgang te zien met toen ik nog maar juist een leerling was. Maar het is toch ook wel zeer lastig en eentonig. Toen we voor de Honderste keer aan kijken waren voor sporen, wat Halt zeer belangrijk vindt en ik zeer saai, stootten we op sporen dat ik nog nooit had gezien. Halt kon ze eerst ook niet thuis brengen maar Halt bewees nog maar eens hoe goed hij wel niet was. Volgens hem waren het sporen van een wild everzwijn. En hij wist dat baron Arald dat ook wel tof zou vinden om nog eens op everzwijnenjacht te gaan. De volgende dag stonden we daar dus rond het nest van dat everzwijn. Halt en ik stonden er een eindje van klaar met onze pijl en boog voor moest het everzwijn ontsnappen. Arnout was 1 van de ridders die het everzwijn moest doden. Hij is samen met mij opgegroeid in het weeshuis. Toen konden we het niet goed met elkaar vinden, ik was ook jaloers op hem omdat hij wel toegelaten was tot de ridderschool en ik niet. Sindsdien heb ik van hem ook niets meer gehoord. De honden lokten het everzwijn en daar kwam het tevoorschijn, zo woest als het maar kon zijn. Baron Arald kon het everzwijn makkelijk te baas. Iedereen was vrolijk omdat het een toch wel zeer groot everzwijn was. Ik wou bij Arnout gaan om nog eens met hem te praten toen plots uit dat nest nog een grotere mannetjes everzwijn te voorschijn kwam. En hij had het op ons gemund. Arnout stond daar zonder enige bescherming, stijf van de angst en wachtend op zijn dood. Tot ik tussen Arnout en het beest sprong om zijn hart met een geluksschot te doorboren. Ik vertel dit hier niet om mijn heldendaad op te hemelen maar wel omdat sinds die gebeurtenis de band met mij en Arnout super versterkt is. En dat we daardoor zeer goede vrienden zijn geworden. En daar heb ik toch wel nood aan door die trainingen van Halt.




    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail *
    URL
    Titel *
    Reactie * Very Happy Smile Sad Surprised Shocked Confused Cool Laughing Mad Razz Embarassed Crying or Very sad Evil or Very Mad Twisted Evil Rolling Eyes Wink Exclamation Question Idea Arrow
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (0)

    Archief per week
  • 29/02-06/03 2016
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Blog als favoriet !

    Klik hier
    om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs