Fort Santiago was het verdedigingsfort van de hoofdstad manilla ten tijden van de Spanjaarden. Het bouwwerk ligt aan de Noordkant van Intramuros, het ommuurde oude stadsgedeelte van de hoofdstad. Het fort wordt begrenst door enerzijds de Pasigrivier en anderzijds de kust. Van in de Baai van manila vertrokken vroeger schepen, toen galjoenen genaamd, met kleding, katoen en kruiden naar onder andere Mexico. Van Mexico werd dan weer zilver meegebracht naar de archipel.
Het historisch belang van de site is ook het feit dat de nationale held José Rizal hier de dagen voor zijn executie verbleef. Aan de monding van de pasig stond voor de Spaanse overheersing het Paleis van Radja Suleiman II die toen het hoofd van het Sultanaat Manilla was. De Spaanse overheersers verwoesten het gebied bij de inval en richten in 1571 Fort Santiago of "Fuerza de Santiago" op. Na de inval van Chinese Piraten werd het Fort volledig verwoest in 1575 en heropgebouwd tussen 1589 en 1592. De laatste Spaanse Piraten werden in Pagsanjan geliquideerd.
Tijdens de tweede wereldoorlog, bij de heroverering van Manila door de Amerikanen, had het Fort ook erg te lijden. Sedert 2010 tracht men met de weinige beschikbare middelen het monument in ere te houden. De plaats is zowel visueel als historisch zeker een bezoek waard.
Ik zing heel graag de lof over de Filippijnen, doch leeft een groot gedeelte van de bevolking ver onder de armoedegrens. Zelf zag ik er zeer goede initiatieven van onder andere de Rotary Club en ook organisaties als Cunina doen er goed werk.
Jammer genoeg halen bepaalde organisaties geld op in het westen voor de streek, maar ziet de bevolking er bitter weinig van. Wanneer ik er ben zal ik waar het kan graag helpen en ben ik ook zeker dat mijn geld rechtstreeks bij de betrokkenen komt, al zijn middelen de oplossing, niet het geld. Het gaat erom de mensen de nodige tools in handen te geven zodat ze zelfredzaam worden en ook fier verder door het leven kunnen. Niemand kiest om in dergelijke omstandigheden geboren te worden.
