Waarom jij, waarom nu al, je was nog zo jong, nog zo geliefd. Waarom ben je uit mijn leven, waarom duurde dat voor jou maar even. Waarom ben je nou niet gebleven, waarom ben je vertrokken zonder reden? Het is zo koud, zo stil hier zonder jou, dat is niet wat ik wou. Ik wil je herinneren zoals je was, altijd zo goedlachs. Maar nu besef ik pas, wat ik je allemaal nog had willen vragen, nog had willen zeggen ik had je nog zoveel uit te leggen. Maar nu is het te laat ik weet me geen raad... Niet met mijn gevoelens, niet met mijn verdriet Nee, jou vergeten zal ik niet! De herinneringen blijven in mijn gedachte, de foto's waarop je telkens lachte. In mijn hart zal je altijd blijven bestaan, alsof de tijd nooit heeft stilgestaan. Het zal nu moeilijker zijn, want leven zonder jou doet pijn. En je moet weten, ik zal je nooit vergeten!!!
