Het is al ruim over 18h30 en we zitten weer op het terras van onze strandbar. Het was vandaag een hete dag, we zijn dan ook niet gaan fietsen maar hebben ons op andere manieren bezig gehouden. Uiteraard was er eerst een uitgebreid ontbijt om de dag goed te beginnen . En de champagne, het is immers zondag vandaag, mocht ook niet ontbreken. Op het terras van onze kamer voelden we al dat fietsen vandaag misschien niet zo'n goed idee zou zijn en daarom zakken we af naar het strand. Na amper een kwartiertje voelen we aan dat ook dit eigenlijk geen goed idee is. Het zeewater brengt echter redding. De zee hier is helder , zonder golven, en zeer verfrissend. We kunnen er wel 100 meter ver in gaan en toch nog maar tot aan onze buik in het water zitten. Heerlijk. Al vlug vinden we een goed evenwicht : 15 minuten op het strand liggen en daarna een klein half uurtje het water in. En zo brengen we praktisch de ganse dag door. In de latere namiddag trekken we toch nog terug naar ons hotel om aan de rand van het zwembad, onder de parasol , nog wat te lezen, iets wat op het strand echt niet lukte. Op het strand was het trouwens behoorlijk druk vandaag, naast de vele toeristen waren er nu ook heel wat Spanjaarden present . Als we tenslotte naar onze strandbar trekken, kunnen we er opnieuw genieten van de " happy hour" . We testen er nu "sex on the beach. Maar ach, what' in a name ... De mojito van gisteren lijkt ons toch iets steviger te zijn geweest.
9h30 . We hebben al ons ontbijt , weer heel uitgebreid, achter de rug en een korte wandeling gemaakt rond het hotel. We trekken weer naar onze kamer. Het is erg warm, zelfs te, en ook erg bewolkt. Pikzwarte wolken drijven boven ons hoofd. In de verte is af en toe dondergeroffel te horen. Aan de horizon, en daar hebben wij vanuit onze kamer op de 5de en hoogste verdieping van ons hotel goed zicht op, lijkt het wel wat op te klaren. Rond 10h30 beslissen we toch te vertrekken. We vertrekken in de tegengestelde richting van gisteren, tot aan het Parc natural de Albufera de Mallorca dat we ook inrijden en volledig dwarsen. Vroeger was dit wellicht een moeras maar is nu doorkruist door kanaaltjes en onverharde wegen. Uiteindelijk komen we uit aan een weg die ons naar Santa Pobla voert. We doorkruisen daar talloze straatjes om uiteindelijk uit te komen op het marktplein. Voldoende reden voor ons om te stoppen een ons eerste terrasje van de dag te doen. Het is inmiddels volop zon en nog steeds heel warm. Alleen in de verte, richting de bergen ziet het nog zwart in de lucht. Van San Pobla fietsen we dan verder naar Muro . Althans, dachten we. We hebben wellicht ergens een te vroege afslag genomen en komen uiteindelijk aan in Buger, ook een leuk stadje, maar het ligt wel boven op een berg .Bij het verlaten van het kerkje dat we bezoeken is het lichtjes beginnen regenen. We blijven wat schuilen in het portaal.. Maar de regen wordt steeds hiarder. De donkere wolken komen vanover de bergen aanzetten en enige tijd later breekt een echt onweer los, met regen, donder en bliksem. We blijven een klein uurtje in ons portaal schuilen maar het onweer weet van geen wijken en we besluiten een overdekt terras op te zoeken, juist naast het kerkje. We maken daar een nieuw uurtje rond met een koffie en een cola . Het is trouwens pas op dit terras en na ons geïnformeerd te hebben bij de uitbaatster, dat we beseffen dat we nog niet in Muro zitten maar wel in Buger. We vinden dit echter niet erg. Alleen de regen en het onweer ergeren ons en doen onze goesting om nog veel verder te fietsen afnemen. Als het uiteindelijk ophoudt met regenen rijden we toch verder, niet naar Muro maar wel naar Can Picafort. Dit stadje ligt aan de zee. We hebben eerst een heel leuke afdaling vanaf Buger en daarna passeren we rijstvelden en andere velden tot we uiteindelijk aan het strand van Can Picafort aankomen. Inmiddels is de zon weer tevoorschijn gekomen, toch bij momenten. We blazen even uit en rijden dan terug naar ons hotel. We leveren onze fietsen in, na goed 45 km. Minder dan we gedacht hadden, maar 2 uur onweer heeft dit zo in de hand gewerkt. We rusten nog wat uit aan het zwembad en gaan dan naar onze bar aan het strand waar we dit verslag zonder enig probleem online krijgen. In de bar zien we opnieuw regen passeren, dan zware bewolking maar uiteindelijk, het is dan al 18h gepasseerd, is er weer volop zon. Waar we geen rekening hadden mee gehouden is dat in onze bar er vanaf 18h een 'happy hour 'is. We trakteren ons dan maar op, na eerst een sangria, een mochito. Gezondheid allemaal.
We zitten op het terrasje aan de zee waar we ook gisteren waren en maken dankbaar gebruik van de gratis WiFi. Het kost ons wel een koffietje. We hebben al onze fietsen besteld die ze voor ons klaar maken tegen 11h. Het is weer stralend weer. We proberen zoals steeds van vandaag weer de beste dag van ons leven te maken. Hoe dit verloopt, daar berichten we later over. Het is al rond de klok van 11h30 als we uiteindelijk op de fiets zitten en vertrekken, richting Cap Formentor. Het is zalig fietsen op een zijweg,juist naast de hoofdweg, richting Alcudia. Eerst passeren we Port d'Alcudia en daarna fietsen we Kris kras door de stad tot we terug aan de zee uitkomen. We volgen daar de zee, eigenlijk is het een grote baai tot in Port de Pollenca. Vandaar af begint de steile klim naar Cap de Formentor, zo'n 10 km lang en ruim 400 meter hoger. Toch gaat het almet al zonder al te grote problemen. Na talloze haarspeldbochten komen we op onze eindbestemming. Het is er eerst uitblazen, dan een verfrissing drinken en pas dan volop genieten van het enig mooi zicht op de wijde omgeving. De kliffen gaan steil naar beneden, 400 meter lager ligt de zee. Het moet hier wel gezegd, we zijn bijna de enige fietsers hierboven. Buiten een zestal wielertoeristen is al het volk hierboven met de wagen of de bus toegekomen. Eenmaal uitgerust, beginnen we de terugweg, uiteraard eerst met een heerlijke afdaling, soms tot 60 km per uur. In Port de Pollenca maken we opnieuw een stop voor een terrasje met mooi zicht op de zee en de ganse baai. Het pad dat we daarna volgen loopt pal naast de zee en is omzoomd met wellicht eeuwen oude pijnbomen. Zeer mooi en zalig fietsen. In Llenaire qmaken we opnieuw een stop vor het terrasje van hotel Daina, wee r om met een prachtig zicht op de zee. Wat opnieuw opvalt zijn de grote massa toeristen die hier rond fladderen. Zelf fladderen ( fietsen) we later weer verder tot in Alcudia. Waar we eerder voorbij dit stadje fietsten gaan we er nu pal doorheen. Het is een volledig ommuurd stadje en volledig verkeersvrij, dus wij stappen, met de fiets aan de hand. Achteraf zijn we opgetogen dat we dit deden want Alcudia is echt het bezoeken waard. Vervolgens fietsen we verder naar de haven en het strand van Alcudia. Daar liggen talloze errasjes, te mooi om zomaar links te laten liggen. We stoppen dus opnieuw en met onze voeten bijna in het water genieten we met volle teugen van de verfrissing, het zicht op het strand en het bekijken van de vele toeristen die ook hier aanwezig zijn. Als we verde willen fietsen blijkt mijn voorband lek te zijn. Eerst denken we eraan om tevoet verder te gaan en we doen dit ook een tijdje maar uiteindelijk blijken 5 km toch wel iets teveel te zijn. Dus moet eerst een nieuwe band worden opgelegd. Gelukkig kregen we een reserveband mee met onze fiets. Iets voor 18 h zijn we uiteindelijk weer thuis, aan de fietsverhuur op zo'n 200m van ons hotel. We maken meteen een nieuwe reservering vor morgen zaterdag. Eenmaal terug in het hotel gaan we eerst wat verpozen aan en in het zwembad. Rond 19h30 zitten we opnieuw in ons restaurant waar vandaag een heerlijk visbuffet en een BBQ op ons wachten. Het dessertbuffet is wel iets hel speciaals. Naast de vele soorten gebak, mousses en fruit, is er ook nog een snoepbuffet met tientallen soorten snoep ( beertjes , muisjes, gommetjes, zuurtjes, nunnebillen , likstokken en fruit om in ee chocoladesausje te doppen. Waw... Eenmaal terug op de kamer zet ik mij aan het werk om dit verslag online te zetten. We hebben daarvoor 1 uur toegang tot internet gekocht. Maar het verslag opmaken loopt een paar minuutjes uit en als ik uiteindelijk alles wil opslaan en verzenden is de toegang tot internet afgesloten en gaat mijn ganse verslag verloren..... Vloeken helpt niet. Ik probeer zo goed als het kan het verslag te reconstrueren en op papier te zetten. Morgen gaan we gewoon weer naar onze strandbad waar WiFi gratis is . We fietsten vandaag 50km bijeen. Het was erg warm maar niet altijd volop zon. De terrasjes waren welkom. De fietsen, ondanks de lekke band, waren uitstekend.
We zijn gisteren om 4h30 van bij ons thuis vertrokken, richting luchthaven Oostende. Zus Wine brengt er ons feilloos naar toe. ER is al wat drukte, maar toch best gezellig. Zoals voorzien, stipt om 6h55 zet het vliegtuig zich in beweging en om 7h07 laten de wielen van het vliegtuig de grond los en vliegt, een wijde boog over de zee makend, richting onze eindbestemming Majorca. Om 9 h. Na een vlekkeloze vlucht, hebben de wielen weer grip op de grond , nu in Palma de Majorca. En flinke wandeling door de grote luchthaven brengt ons, via de bagage-hall tot bij de ingang waar een klein legertje Tui-medewerkers ons helpt om uit de tientallen bussen, de juiste te vinden. Het is een klein busje, goed voor 18 man, dat ons naar Port d'Alcudia zal brengen waar we logeren in hotel Maritimo. We hebben een mooie, volledig vernieuwde kamer, met zicht op zee, zo'n 200 meter verderop gelegen. Eenmaal goed en wel geïnstalleerd, gaan we op ons gemak en het hotel en de onmiddellijke omgeving verkennen. De warmte doet goed maar na een tijdje rondslenteren wordt het toch wel iets te warm en gaan we een terrasje opzoeken op het strand. Het is er heerlijk verpozen , lekkere koffie, licht zeebriesje, onze voeten bijna in het water. Het terras heeft bovendien gratis WiFi zodat we nog wat berichten naar huis kunnen sturen. Opvallend en voor ons onverwacht is het grote aantal strandgangers dat nog aanwezig is, zover ons oog reiken kan. Er zijn ook een massa mensen in het water. Daarna gaan we ons nog informeren over onze fietsen maar, zoals het in Spanje gebruikelijk is, is alles in een "siësta " toestand gedompeld. We gaan dan maar terug naar ons hotel om eventjes van het zwembad ( 1 van de vele ...) te genieten. Maar het is er echt veel te warm, zelfs het zwemmen brengt geen verkoeling, dus wij weer naar het strand waar het zeebriesje verkwikkend werkt. Heerlijk. Het is al iets later dan 17h als we terugkeren naar ons hotel.Op de terugweg vinden we wel nog alles wat we nodig hebben om morgen te kunnen fietsen. Terug in het hotel pikken we nog het VRT-journaal mee op de zender BVN en gaan daarna eten. In het restaurant worden we geholpen en bediend door onze persoonlijke ober Irene. De maaltijd in buffetvorm is even uitgebreid als lekker en ook de huiswijn is uitstekend. om 21h30 gaan we nog eens naar de bar om een optreden mee te maken van een Bulgaars trio -2 violen en een contrabas ,alles electronisch- en een flamenco danser en danseres. De vermoeidheid doet ons wel voortijdig onze kamer terug opzoeken, we zijn immers al een lange dag op. Ons hotel, ondanks zijn vele sterren mist evenwel een gratis WiFi . Men vraagt er 1euro voor 15 minuutjes, net voldoende om in te loggen, een echte woekerprijs. We zoeken dan morgen maar een andere oplossing en al snel liggen we in een diepe slaap.
We zijn vandaag toch nog naar Wenduine getrokken om daar nog wat te lopen, te zwemmen en nog een terrasje te doen. Het was schitterend weer en we hebben er echt van genoten. Het zal nu wel eventjes duren voor we daar opnieuw aan toe zijn.
We hebben , eenmaal terug thuis, nog een mailtje gestuurd naar wat vrienden en kennissen waarvan we denken dat ze kunnen geinteresseerd zijn in onze fiets-onderneming. Dit is uiteraard geheel vrijblijvend want we willen absoluut niemand verplichten om ons reisverslag te lezen. Eenmaal wij terug thuis zijn, zullen we nog wat foto's bij dit verslag voegen. Wie gebruik maakt van WhatsApp mag wel af en toe eens een fotootje verwachten nog tijdens onze reis.
We vertrekken morgenvroeg bij ons thuis om 5h, richting luchthaven Oostende en worden daar naar toe gebracht door de zus van Kris. Die zal ook op onze woning passen tijdens onze afwezigheid. De vlucht , richting Palma de Majorca , moet normaal vertrekken om 6h55. De aankomst daar is voorzien om 9h30.
Tussen het eerste berichtje en dit zijn er wel een paar discussies geweest met Kristien over hoe "Majorca" nu juist geschreven moet worden. Moet het in het Spaans worden geschreven , dan moet het "Mallorca" zijn, of mag het "vernederlandst" worden , zoals het er nu staat. Kristien volgt al een aantal jaren Spaans en is dus voorstander van de Spaanse schrijfwijze. Zelf heb ik geen voorkeur maar de Nederlandse schrijfwijze zit precies ingebakken in mijn vingers en het voelt vreemd aan om een dubbele "l" te typen. Bovendien, de meeste nederlandstalige reisgidsen gebruiken ook "Majorca". Dus laat ik het maar hierbij.
We hebben de laatste weken wel wat werk gemaakt van ons fietsen en hebben daarbij kunnen rekenen op een bondgenoot, zijnde het mooie weer. Geen grote ritten, maar toch telkens wel afstanden tussen de 40 en 60km zodat we nu toch al bijna 800km in de benen hebben. Vermoedelijk zullen die wel volstaan om in Spanje geen mal figuur te slaan.
We hebben trouwens ook het lopen niet losgelaten. Al verschillende jaren aan een stuk houden wij ons aan een ritme van 3 loopsessies per week, telkens 10 km, die we dan afsluiten met wat zwemmen en uiteraard een volledig verdiend "terrasje". Dat is de laatste weken ook niet anders geweest. Met onze conditie gaat het dus wel goed.
Ja, binnenkort starten we voor de zoveelste keer opnieuw een fietsvakantie. Dit keer weer in een nieuwe formule : we nemen het vliegtuig naar Majorca en zullen daar een voor ons passende race-fiets huren om elke dag van ons 14-daags verblijf een nu eens grote dan weer eens een kleinere fietstocht te ondernemen. De andere formules die wij reeds hanteerden waren : - met pak en zak op de fiets geladen, vanuit Brugge naar ons doel rijden ( Compostela, Rome, de Waddeneilanden,Praag,...) - mijn vrouwtje met een race-fiets en ikzelf, dubbel gepakt, met mijn trekkersfiets ( St.-Nazaire,...1 keer, maar geen 2de keer !) - onze beide race-fietsen achteraan op onze wagen gezet, naar een bepaalde plaats rijden en van daaruit fietstochten ondernemen. Een paar dagen later , met de wagen naar een volgende bestemming rijden en weer fietstochten ondernemen, enz. (Saargebied, Moeselvallei,...) - een volledig kant en klare fietsreis boeken waarbij voor alles gezorgd wordt (fiets, hotel,...) en waarbij de bagage van het ene hotel naar het andere wordt gebracht. En nu dan weer eens iets anders : We vliegen naar Majorca, met uiteraard wat bagage maar ook met de klikpedalen van onze race-fietsen. Die worden daar op de gehuurde race-fietsen gemonteerd zodat we met onze eigen fietsschoentjes kunnen rijden. Over Majorca, waar we nog nooit waren, hebben we al veel goeds horen vertellen. Zowel door gewone vakantie-liefhebbers als door fiets-liefhebbers. Het schijnt er een waar paradijs te zijn. Van zodra we er zijn, zullen we dat jullie misschien ook kunnen bevestigen. Nog een paar dagjes geduld. Ondertussen hebben we hier in Brugge onze fietstraining al wat opgevoerd want helemaal onvoorbereid willen we ons toch niet aan dit nieuwe avontuur wagen.
