Eerst nog iets over gisteravond. De koffie op het terras van "le gros Tilleul" bevalt ons, evenals de rustige omgeving,met zicht op het kerkje, het kasteel en 2 grote lindebomen. We beslissen dan ook daar het aperitief te nemen en ook een kleine salade te eten bij wijze van avondeten. De bass stelt ons een "salade campagnarde" voor. Het smaakt uitstekend, met een glaasje beaujolais. Op Wifi vinden en boeken we tensdlotte onze laatste overnachting van onze fietsreis, met name in "Het stadhuis" van Lo-Reninge. Het voelt nu al een beetje raar aan, na al die dagen van het één naar het andere te trekken. Na Lo-Reninge trekken we ten slotte naar huis !. Wie trouwens zin heeft, mag met ons mee van ons "laatste avondmaal" komen genieten. Op onze kosten. Wel ons eventjes verwittigen. Iedereen welkom (met oesters à volonté !). Op onze rustdag fietsten we uiteindelijk toch 55km.
We ontbijten vandaag om 8h30 in een imposante refter van het klooster en vertrekken, het klokje van het klooster klept 9h30. We dalen tot over het watertje de "Authie" en via Roussent en Boisjean gaat het richting Montreuil-sur-Mer. Van de zee echter niets te zien. Het fietst lekker, want de hellingen zijn op de vingers van één hand te tellen. Montreuil betekent weer eens serieus dalen, dan over het water de "Canche" en vervolgens weer stijgen, het dal uit. In Neuville kunnen we wat inkopen voor de middag. Dan volgt opnieuw een quasi vlak gedeelte. We volgen dan de loop van de "Course" tot in Doudeauville. We stoppen daar om ons broodje kaas-tomaat te eten. Ondertussen is het mistige overgegaan in bewolkte, zelf dreigende bewolking. We ontmoeten even later, we hebben amper 15 minuten onze picknick achter de rug (tanden), een groep van wel 15O Engelse wielertoeristen, begeleid door meerdere motards en volgwagens ( met een volledig ingericht fietsatelier - wat een luxe ). We stoppen eventjes om ze aan te moedigen, voor hen gaat het bergop - en dus kunnen ze wat steun gebruiken - en voor ons bergaf. Op dat ogenblik hebben we de route die beschreven staat in ons boekje reeds verlaten en fietsen we een eigen route die ons naar de LF1 route moet brengen. In Dèvres, je gelooft het of niet, weer bordjes "Route barrée". We hebben nu ervaring zat, dus ... Een 2-tal km verder zien we de reden van onze bordjes : een nieuw wegdek wordt aangelegd, en het voelt nog warm ! De nieuwe asfalt, zo'n 2 km lang wordt dus door ons uitgetest. Wij geven het zonder aarzelen een "grote onderscheiding" ( en zijn blij dat we geen rechtsomkeer moeten maken ). Het is inmiddels wel beginnen regenen en de heuvels hebben weer hun intrede gedaan. We moeten eventjes gaan schuilen en we vinden een onderdak in "Le cheval blanc". Het is dan al 14h. We hebben al 52 km gefietst. Tijd voor een koffie. We nemen er wel onze tijd voor maar het houdt niet op met regenen. Dus moeten we onze regenjacks aantrekken.Voor de capes lijkt het nog wat te vroeg. Om 14h3O zijn we terug op weg. De halte in "le cheval blanc" valt op een strategisch moment. Vandaar af, weliswaar in de regen, gaat het in hoofdzaak bergaf. Niet altijd even spectaculair ( gelukkig maar want we moeten rekening houden met een nat wegdek ) maar toch voldoende om goed vooruit te komen. De paar zeer scherpe stijgingen die we desondanks toch nog moeten verwerken, laten we eventjes buiten beschouwing. We komen uiteindelijk aan in ons hotel, " hotel Bal", bijna doorweekt, maar o zo gelukkig, na 75km fietsen. In het hotel is een groep van 19 West-Vlaamse wielertoeristen ( hun vrouwen meegerekend) neergesteken. We zien dit als we onze fietsen gaan stallen in een recreatie-zaal ( het staat er vol met koersfietsen, nogal wat "Eddy Merckx's" ) en horen het ook meteen als we in de Bar toekomen. We installeren ons in onze kamer (5) , en willen van een lekkere hete douche genieten. Helaas, het water dat uit de overigens mooie douche komt, verdient nog amper de omschrijving "lauw". Ook met Wifi valt het tegen. Ik probeer meer dan een half uur om toegang te krijgen maar het lukt niet. Ik vraag aan de receptie meer uitleg maar volgens hen moet het werken. Ik krijg een nieuwe code. Geen resultaat. Ik merk ondertussen dat buiten weer de zon schijnt. Opnieuw proberen te internetten, maar zonder gevolg. We besluiten onze toevlucht te zoeken in de bar. Deze zit vol met de West-Vlamingen. Het gaat er luidruchtig aan toe. In de bar blijkt de Wifi wel te werken. Vandaar dat jullie nu dit verslag kunnen lezen. Ze hebben in de bar ook lekkere Affligem !. We hebben voor deze avond gereserveerd in het restaurant van het hotel. Tournehem, waar we nu zitten is niet groter dan een zakdoek. Een ander restaurant zal er niet te vinden zijn. Het houdt wel in dat we permanent van de luidruchtige wielertoeristen moeten genieten. De baas heeft ondertussen wel beloofd het warm water in onze douche na te zien. We leven dus op hoop.
Reacties op bericht (0)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
