Een eenvoudig ontbijt deze morgen , maar voldoende voedzaam om de nieuwe dag aan te vatten. We hebben wel nog een hartelijk gesprek met onze gastvrouw. De fietsroute wordt nog méér heuvelachtig en begint meer te gelijken op de Waalse ardennen !. We passeren de laatste uitgestrekte zonnebloemvelden en afgetopte maisvelden ( de bloem van de mais is afgeknipt ), uitgestrekte afgemaaide korenvelden die er bruin en uitgedroogd bij liggen. De streek wordt ook bosrijker. Eenmaal Avessé gaat het vie Viré naar St.-Denis d'Orgues, dat hoog boven de streek uitsteekt en aan het begin ligt van het uitgestrekte woud "La Fôret de Grande Charnie" De hoogste piek die we daar moeten passeren ligt op bijna 300 m hoogte. Het is dus serieus klimwerk. Plots wordt de mooi asfaltweg midden in het bos een weg vol kuilen en stenen. We vrezen dat we verkeerd zijn gereden. Er staat bovendien een bordje "Route Privée". We ontmoeten toevallig twee boswachters en die bevestigen dat we wel op de goede weg zitten. Eenmaal helemaal door het b os, ruim 10 km, vanaf Neuvilette is de weg weer excellent en gaat het in één ruk bergaf naar Torcé- Viviers-en-Charnie. Daar stoppen we op het kerkplein , met drie petanqueveldjes, voorzien van een picknicktafel. Onze baguette, zelf belegd met ham en tomaat, alles gekocht in St.-Denis, smaakt meer dan een beetje. We hebben dan al 35km samen gefietst en het is 13 uur. We sturen een SMSje naar Wine en krijgen er , zoals verwacht, prompt eentje terug. Om 15h15 zijn we geinstalleerd op een terrasje aan Sillé-plage, vergelijkbaar met het Zilvermeer in Mol (België). Er valt van alles te beleven, maar wij genieten vooral van de koffie en de pannekoek. We zoeken wel wat schaduw op. De zon brandt ongenadig. "( godzijdank !), zoals ook alle voorgaande dagen. Het blijft dus nog altijd prachtig fietsweer: 's morgens wat nevelig en fris maar dan breekt de zon door en voelen we haar volle kracht. Deze wordt gelukkig soms wat getemperd door wat witte wolken hoog aan het firmament. Vooraleer we aan Sillé-plage ( midden het bos ) "aanmeerden" hadden we wel nog wat harde noten (= hellingen) te kraken.Vooral de Col de la croix de la Mare is moeilijk. De klim begint diep in het dal in Rouessé-Vassé en stijgt onverminderd over ruim 4 km en dat met de bagage op de fiets . Maar, opnieuw brengen we het er goed vanaf. Het is permanent fietsen door het bos. Dat is leuk meegenomen. We hebben voor deze avond gereserveerd in Le Grez, een kleine deelgemeente van Sillé. Van de "plage" moeten we nog een eindje terug, maar we vinden het niet erg. We wilden absoluut eens uitblazen op een strand. Zoals verwacht ligt ook dit keer onze B&B een heel eind uit het centrum van Sillé le Guillaume. We moeten tot in Le Grez fietsen en daarna nog 1,5 km met een forse daling en klim. Net voor Le Grez zien we een camping met restaurantje. We stoppen er en men wil ons deze avond nog wel een snack serveren met frietjes, maar dan moeten we dit wel voor 18h30 laten weten. De boerderij waar we slapen is een schapenboerderij en alles wordt er ecologisch benaderd. De gastvrouw is afwezig (zij had dit wel aan de telefoon gezegd) maar heeft een briefje aan de deur gehangen. We vinden bijgevolg probleemloos de weg naar onze kamer op de eerste verdieping. Internet is er (weeral) helaas onbestaand. Dus weer geen blognieuws vandaag. We begeven ons wat later naar de camping ( fietsen wel zonder bagage ). We nemen wel onze laptop mee, je weet maar nooit. Op de Camping zien we nu de baas : wat dacht je, een Hollander natuurlijk ! Hij heeft, zegt hij, rondvraag gedaan bij de nog enkele resterende klanten maar niemanbd was nog van plan om daar te blijven avondeten. Dus, ook geen eten voor ons. We worden doorverwezen naar een Pizzahuis in Sillé le Guillame, via een korte weg van amper 2,5 km maar wel heel steil aflopend. We "vliegen " daar naartoe maar, ja, pizzeria gesloten. We vinden een oplossing in een Bar waar we een nog in de micro-wave opgewarmd broodje en Quiche kunnen eten. Toch smaakt het ons. Honger is altijd de beste saus ! Voor Kris is er een badoit, voor mij een tot nu toe onbekend abdijbier St.-Thomas. Ald de dame van het café het eten brengt vraag ik haar of er toevallig geen Wifi zou zijn en,... succes! Zelfs buiten op het terras kunnen we internetten. Na ons eten en tijdens de koffie gaan we onmiddellijk op zoek naar een comfortabel hotel waar Wifi verzekerd is en we deze blog volledig kunnen updaten. We starten deze update ook onmiddellijk maar, er is nog zoveel dat we het niet kunnen vervolledigen. Het zou donker kunnen zijn vooraleer we weer thuis zijn op onze boerderij.Bovendien begint de kilte van de vallende nacht al op te komen en we moeten ook nog weer een eindje fietsen.... en stappen want de helling die we in het doorkomen "afvlogen" kunnen we alleen maar met de fiets aan de hand, opstappen. Terug thuis zien we voor het eerst onze gastvrouw. Heel sympathiek. Ze legt alles uit voor het ontbijt van morgenvroeg want zij zal jammer genoeg reeds naar haar werk zijn vertrokken. We regelen dan ook maar meteen de rekening. We kunnen dan douchen en hebben helemaal geen moeite om snel in een diepe slaap te verzinken. Toch nog even vermelden : smsje van tante Nana met de aankondiging van de geboorte van André, zoon van Jana en Arne (Portugal) , kleinzoon van tante mokie ( mijn zusje) en nonkel Johan. We fietsten vandaag 69 km en niet de voorziene 50 ! Ik vind voor de laatste aantekeningen mijn bril niet meer. Vermoedelijk laten liggen in onze café-wifi-bar. Ik zal het verder met de bril van Kristien moeten doen.
Reacties op bericht (0)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
