21-07-2013 om 10:33 geschreven door Chelleke Snelleke  

• Wie heeft het verkeerde slaapmatje mee naar huis genomen? Het gaat hier om een opblaasbaar matje in een zakje in de kleuren blauw en groen. Het zijn twee dezelfde slaapmatjes. Alleen was bij Flore de verpakking kapot en nu niet meer...
• Ward mist de haringen van zijn tent. Waarschijnlijk zijn ze door iemand van de begeleiding bij de verkeerde tent gestoken. Willen jullie eens even kijken?
• Davy is zijn serviesje kwijt. Iemand een wit bord met groene bolletjes teveel?
  

18-07-2013 om 20:06 geschreven door Chelleke Snelleke  

Met een beetje vertraging onze laatste blog.

We hebben ons einddoel gehaald!

Al-le-maal!

Vijf dagen van klimmen & dalen, vallen en opstaan, puffen en soms zagen, lachen en wenen,…

Het is de moeite waard geweest. We zijn fier op onszelf en op elkaar!

Strandzand tussen onze tenen, het zoute zeewater tot aan onze knieën, de zon weer van de partij!

Fan-tas-tisch!

Het 7^de fietskamp wordt afgesloten met een sfeervolle bezinning.

Samen waren we sterk!

Opnieuw verwennen kok Ruddi en zijn kookploeg de hele bende: een overheerlijke BBQ.

We eindigen met een watercantus en sluiten onze Fata Morgana af. De verdiende sterren prijken nu op onze vlaggen. Foto’s en filmpjes van onze opdrachten worden getoond.

We zien dat het goed was!

Bedankt! Allemaal bedankt!

18-07-2013 om 20:03 geschreven door Chelleke Snelleke  

Het was een zwoele dag. Warm, benauwd, vooral veel droge lucht met dorst als gevolg.

Zoals elke ochtend heeft de leiding de wekker-verantwoordelijkheid. Op een afgesproken uur worden de tentslapers gewekt. Vanochtend was ieder al (bijna) fris en (heel bijna) monter. Want, Kaat gebruikte al eerder hare menselijke wekker. Me Jane, you Tarzan. Het klonk als in het oerwoud! (stel u nu voor: de kreet van Tarzan)

Gelukkig gaat het goed met enkele poepekes. Nog een beetje rood, maar ça va!

Meneer Jochen opperde in een stil ochtendmoment dat hij deze aandacht ook wil tijdens de uitleg van opdrachten en spelen. Het zegt iets over de sfeer in de groep, toch?

Diezelfde Jochen presteerde het om in den beginne van de trektocht meteen de foute koers te nemen. Hij trok met het ganse peloton ‘over’ de brug, terwijl ze ‘voor’ de brug hadden moeten afslaan. Leuk hoor, wéér de brug oversteken om op de juiste route te geraken…En dan; let’s start the trip!

Gesproken over de weg kwijt zijn… Zelfs als je even twijfelt, is het een goed idee om te checken op de kaart. Hanne neemt haar Iphone en kijkt bij ‘kaart’. Even wachten, het netwerk zoekt. Stefan neemt uit zijn broekzak ook een kaart… hij plooit zijn “landkaart” open en zoekt. Decibels gelach in het peloton… Generatiekloof?

Peloton 2 heeft een uur opgeofferd om de ploeg van Nico te helpen depanneren, om daarna zelf pech te hebben. Dàt is pech hebben!

Opnieuw waren Wouter en crew als eerste ter plekke. Om half drie al! Ruim de tijd dus om tent op te zetten en te welnessen. Eenmaal iedereen ter plekke, leek het wel een minifestival. Tentjes gezellig dicht bij elkaar, heerlijke muziek op de wei en lekker chillen.

Wééral subliem eten vandaag! Maar.. Zit daar iets in, Ruddi? Zeven dames hadden meteen na de maaltijd een afspraak op het toilet voor een GROOOOTE boodschap. Naar eigen zeggen hadden ze nog nooooooit zo geroken!! Het was een moment van vieze neuzen optrekken. Tja, die darmen krijgen ook de hele dag massage. Normaal dat oude troep dan loskomt.

Zoals elke avond is er een avondspel. Vandaag is het het Vikingspel. Ieder leeft zich uit, terwijl Wouter, Nick en Ludwig sleutelen aan de defecte fietsen. Deze vrijwillige en dagelijkse dienst verdient toch wel een bijzonder applausje. De grootste nominatie vandaag gaat naar Big Chief Eddy. Hij vond achter het gebouw een deel schrootfietsen. Nou, als handyboy wist hij de jongens te verrijken met een aantal fietsonderdelen. Hun nieuwe slogan: “Fiets kapot? Geen nood! Wij vinden alles op de schroot!”

Zo, iedereen en alles piekfijn in orde. Klaar voor de ultieme eindbestemming: de zee, olé olé! Maar eerst ons schoonheidsslaapje, owé owé!

16-07-2013 om 22:50 geschreven door Chelleke Snelleke  

Hallo thuisfront

Hoeveel zweet kan je laten???? Het was een warme, zware dag voor àlle pelotons, dus enkele korte pauzes extra en het geheel verloopt weer vlotjes, althans bij de meesten!

De dag begon al heftig: Lauren kan niet mee op pad. Een insectenbeet maakt fietsen onmogelijk. Een jongen, die ook de vorige dagen al in de blog vernoemd werd, is zijn fietssleuteltje kwijt! Niet in de rugzak, niet in de slaapzak, niet in zijn koffer – lichte paniek – maar wel ónder zijn koffer! Caroline vindt frikadellen aan haar stuur. Een grapje van de mol!?  Daarna twee telefoontjes op hetzelfde moment. Van twee verschillende pelotons wel te verstaan! Eén valpartij van Gert-Jan en Ann-Sophie liet haar pedaal een paaltje kussen. Nieuwe pedalen voor de ene en kapotte kin, knie en elleboog voor de ander. Gert-Jan wil zo snel mogelijk terug op zijn fiets en ontpopt zich tot een echte held. Hij helpt – zelfs ‘gewond’ - zijn peloton bij de kleine pechgevallen weer op weg.

Het ei van peloton 4 is nog heel! Al denken we dat het bij deze zon in zijn schaal gebakken is… Het heeft immers extra baktijd gekregen, want aan een snelheid van 5 km/uur is een trip 60 km super lang!

Nog meer heldenmoed: Sven duwt Sabrina de berg op, Lotte houdt vol ondanks kniepijn, Femkes training slaat aan en zij neemt op ’t gemak de steilste klim, Lars fietst (na botsing met paal) met een topsnelheid van 52 km/u naar beneden.

We hebben vele helden: niemand is uitgeslapen, ‘iedereen’ heeft een pijnlijke poep, alle ‘bergen’ waren ontzettend steil en toch…heeft iedereen het gehaald!

15-07-2013 om 23:13 geschreven door Chelleke Snelleke