Meegedaan aan de Innergetic Pijl. Om half acht vertrokken en we kwamen al groepjes tegen toen we bij Tielt kwamen die al vertrokken waren. Het was nog rustig bij de inschrijvingen maar toch al veel volk. We vetrokken met de grote groep om 09.00 uur, samen met de mannen van Quick Step. Bram Tankink, Steven De Jongh, Serge Baguet, Sébastien Rosseler, Kevin Seeldraeyers, Gert Steegmans en Peter Van Petegem. Misschien ben ik er nog een paar vergeten. Van Petegem stond inneens naast Johan en had er niks op tegen om op de foto te staan. Ook Johan Museeuw was van de partij met reclame voor de Museeuw Bikes op zijne auto. Leuk om al die mannen eens live te zien, een praatje te doen en ja, ik hoorde ze soms zelf zuchten! We konden vooraan starten en bleven lang in de kopgroep en dat rijd wel gemakkelijk, 2 keer moesten we wel goed de remmen in door het een of ander want het is me daar een gewriemel, soms is het of ze allemaal naar voor willen en even later zakken ze dan terug af,.... Bij de bevoorading konden we een mooie foto trekken met Johan en Johan Museeuw, weer een droom die uitgekomen is, zo even naast het de Leeuw van Vlaanderen staan,.... na een aquarius,koekje, appelsien en stukje banaan was het weer verder. Na de Vlaamse Ardennenstraat verloren we elkaar uit het oog. Ik dacht dat Johan vooraan zat met Bruno maar hij zat achter met pech. Ik deed mijn best doen om bij de kopgroep te blijven maar op Tiegemberg ging het niet meer, ik kreeg een gat en zat direct in de wind en inneens zat ik moederziel alleen. In de verte zag ik nog iemand alleen rijden en achter mij niemand. De wind maakte het zwaar en de moed zakte mij bijna in de schoenen, tot inneen een paar ouder rakkers bij mij kwamen en ik in hun wiel kon uitrusten, we pikten de andere eenzaat op en zo reden we verder aan een rustig tempo. Blijkbaar zaten er veel van die mannen helemaal door, want ik kon heel de tijd mee kop doen met nog twee andere, de andere 6 zagen het blijkbaar niet meer zitten. Toen we op een kilometer van de aankomst waren kwam Bruno mij tegemoet met de mededeling dat Johan achter zat, ik liet de mannen gaan, stopte en probeerde te bellen, niks,..nog eens proberen,....komt hij daar ineens voorbij met een stuk of 5 mannen. Oef, dus toch nog samen geraakt, bleek dat hij 40 km bijna alleen heeft gereden, van groepje naar groepje maar die reden allemaal te traag, dus heeft hij heel veel afgezien met die wind ! Ocharme zeg, wat zijn wij slechte ploeggenoten, onze kopman zo achterlaten die altijd zo goed voor ons zorgt !!! Toen we aan de aankomst een cola waren aan het drinken, zagen we allemaal mensen met zakjes staan aan een groot bruin ding waardat ze stukken afhakten, we gingen toch eens kijken wat dat was. Bleek dat chocolade te zijn, mmmmmmm Afstand: 95 km
|