Zondag,...helemaal klaar om te gaan crossen en begint dat daar toch inneens te regenen, te gieten,...niet te doen. Wat nu? Dan maar overeengekomen dat we om de beurt op de rol gaan rijden. Ik begin en ondertussen  kijkt Jo naar buienradar op de pc. Als je buienradar mag geloven, is het de laatste bui komt hij even later zeggen.  Inderdaad, even later klaart het op en willen de mannen vertrekken. Vertrek maar zeg ik, ik rij wel voort op de rol, ben nu juist goed op dreef en al in het zweet. Zo gezegd, zo gedaan en het mannelijk volk vertrekt. Ik rij voort onder het wakend oog van mijn hond die trouw op een matje bij de fiets ligt. Na nog een kwartiertje valt het mij inneens in dat die waarschijnlijk wel naar die cross gingen in Kruishouten en niet gewoon naar het bos wat toerkes rijden ! MILJAAR MILJAAR zeg !!! SPIJT DAT IK HEB!!! Nu mis ik al die mooie slijkerige landweggetjes,......Hoe kon ik nu toch zo vergeetachtig zijn,...er nu nog achter rijden heeft geen zin meer, ik ben al kletsnat van het zweet en ik zou ze nooit vinden, dus rij ik maar voort op de rol. Ik heb 1 voordeel, mijn fiets is niet vuil maar dat weegt eigelijk wel niet op tegen al dat plezier van de modder!!!!  En ja hoor, bij hun thuiskomst hingen ze van boven tot onder vol met modder. Het was een prachtig parcour langs Lozerbos, Huise, Wannegem Lede,...en behoorlijk modderig. Jo zijn voorwiel ging eens zo diep de modder in dat hij bijna over kop ging,..k' Hoop dat ik volgend jaar niet meer zo vergeetachtig ben, hahaha!!

Langs de surfput en nog wat aarde binnenwegjes naar Lozerbos gereden.  Daar was een groepje jonge gasten ook aan het crossen, dus die ook maar gevolgd. Op de heuveltjes zochten ze naar de steilste om eens proberen boven te rijden en er waren er maar weinig die het lukte, na veel proberen, vloeken en lachen, uit den haak schieten, omvallen,....enz lukte het uieindelijk 2 gasten en jo natuurlijk, die reed dat uiteindelijk boven alsof het niks was! Naar beneden rijden konden ze allemaal, haahha. Het bos zat verder vol met scouts denk ik, die overal kampen bouwen en ook sommigen van onze padjes barricaderen, grrrrrrr. Bij vertrek was het prachtig weer, de zon scheen en ook vandaag was de temperatuur super zacht. Zo een weer mag het nog even blijven, dat is beter dan dat koud weer !

Zoals de weermannen zo goed voorspeld hebben is het vandaag een warme herfstdag, lekker weertje om in te gaan rijden.  We loaden een gps track down van mountainbike.be, de route rond Gavere. We deden die al eens gedeeltelijk vorig jaar maar door de regen moesten we toen vroeger huiswaarts keren. Vandaag hadden we dus meer geluk. We reden de route deze keer in omgekeerde richting zodat we op de nog niet bekende stukken kwamen. Een ding hadden ze wel gelijk, .... er lag ook overal veel modder. De route bestaat uit veel landwegen tussen de velden, korte stukken op de baan en dan weer een wegje in. Grappig dat je zo weer op stukken komt waardat je anders nooit zou durven indraaien, soms denk je echt dat je op iemand zijn hof moet draaien maar dan blijkt daar zo een éésporig weggetje naast te lopen of zie je van die grasdallen liggen die je ook leiden tot de volgende weg. Op een bepaald moment rijden we uit een veldweg en draaien een klein baantje op, een huis rechts, dan weiden aan beide zijden en wat zie ik?  Poten die omhoog steken !!! MILJAAR zeg ik, een dode koe !!! k'Verschiet nog harder als die poten inneens bewegen!!!!! Dus ze leeft nog, maar er is duidelijk iets mis! We stoppen en roepen en klappen naar die koe om te zien of ze reageert en dat doet ze ook, even.  Blijkbaar ligt de koe wat in een greppel denken we en geraakt ze daardoor niet voldoende gedraaid om recht te komen. Jo gaat eens kijken of de boer er is, maar niemand te zien. Dus dan maar zelf actie ondernemen he, het beest ligt daar te zuchten en is al helemaal uitgeput, dat kun je toch niet zo laten he.  Dus springt Jo in fietstenue( en gelukkig crossschoenen) de draad over en stapt op de koe af. Die koe die VERSCHIET haar daar natuurlijk nen bult van daar zo ne knappe coureur te zien, dat ze over en t'weer rond en hup, nu toch recht schiet !!! Niks aan de hand met dat beest, al loopt ze nu toch wel vlug naar wat een veilige afstand om dan eens goed te zien, wie er eigelijk in haar wei staat ! hahahaa.  Eind goed al goed. Dat is al de 2e koe die we redden op een fietstochtje, haha.