Opnieuw een snikhete dag die we voor het grootste deel doorbrengen in Faro, niet de nieuwe stad, maar wel in het oude ommuurde Faro. Heel pittoresk en gezellig en bovenal heel rustig.Je ziet er met moeite volk lopen. We beginnen met een fietstochtje rondom rond zodat we ons later beter kunnen oriënteren Dan, als volleerde klimmers bestijgen we de trappen van de toren van de kathedraal. van waarop we een prachtig zicht hebben op de oude stad en de lagunes ( en een smsje krijgen van mijn zus Nana ) In de verte zien we de luchthaven waar bij momenten een drukke aktiviteit heerst en het op andere momenten erg rustig lijkt. We zien vliegtuigen landen en opstijgen van alle budget-vriendelijk maatschappijen. Nooit zien we iets van de grote maatschappijen. In de kathedraal is het aangenaam fris (buiten loopt de temperatuur weer op tot meer dan 35° ), zeer rustig en zeer mooi. Het doet deugd eens in alle stilte alles van ons af te kunnen zetten. En te danken voor het heerlijke leventje dat wij kunnen en mogen leiden. Elke keer we ergens een TV aanzetten of zien, zien we geweld, oorlog, brand, ellende en miserie. Daarna slenteren we verder door de oude stad met tal van kleine straatjes en steegjes waarin we vermoeden veel leegstaat. Een beetje eigen aan Portugal, denken we. Men verlaat zowat overal de oude stad voor de meer comfortabele voorsteden. Alleen heeft men (wie ?) het hier weer wat te groots gezien, teveel nieuwe woningen en flats neergezet, zodat ook hier de leegstand opvallend is.Net buiten de omwallingen van de oude stad vinden we een aantal mooie winkelstraatjes met erg veel restaurantjes. Toch gaat onze voorkeur naar een restaurantje aan de haven waar we een mooi zicht hebben op veel bootjes. Geen luxe jachten maar kleine speedbootjes en vissersbootjes. Tijdens de wandeling lopen we ook nog de dienst voor toerisme binnen. Daar leren we dat er een kleine weg is van Faro naar Montenegro, waar ons hotel staat. Voor het terugkeren nemen we dan ook deze weg, een onverharde weg met putten en bulten, dwars door de lagunes. In plaats van de 6km die we nodig hadden in het doorgaan naar Faro, doen we er nu nog slechts 3. En de rest van de namiddag verblijven we lekker aan het zwembad van ons hotel, onder de parasol. We zijn er, op 1 koppel na, helemaal alleen. Het is jammer dat we het teveel aan warmte hier niet kunnen doorsturen naar België. Verschillende keren is het zelfs onder de parasol te warm en zien we ons verplicht tot een duik in het water. Naast het zwembad klatert een verfrissend watervalletje. Als we naar onze kamer trekken zien we naast de receptie een kleine bibliotheek met toch een paar Nederlandse titels. We nemen er elk en boek uit. Als we morgen naar het strand trekken, dan hebben we toch nog wat literatuur. Op onze kamer hebben we uiteraard nog tijd om wat te computeren. Zo zien we op de website van de school van Léna, fotootjes van haar eerste schooldag. Dat is toch maar mooi meegenomen. Van de andere kleinkinderen hebben we tot nu toe nog niets gevonden. We hebben de aankoop van onze kleine notebook in ieder geval nog niet beklaagd. Eerder op de reis vooral voor het opzoeken en reserveren van hotelletjes onder weg en nu, nu we "gesetteld" zijn, vooral voor het bijwerken van onze blog en het opsporen van nieuws uit het thuisland. Vroeger waren we alleen aangewezen op onze gsm en op de internetcafés die we soms eens tegenkwamen. Die internetcafés waren dan ook nog eens schromelijk duur. Nu, met wifi en de eigen notebook, is alles gratis. Voor het avondeeten vinden we een mooie locatie op nauwelijks 300 m van ons hotel. We kunnen er op het buitenterras genieten van een mooi zicht op Faro ( nieuwe stad), zicht op een fitness club ( waar airobic bezig is - 10 dames en 1 heer), zicht op een zwembad, zicht op sportvelden ( waar men aan het basketten is) . Het eten is bijzonder lekker, evenals de wijn - zij het dat die wel uit de frigo komt. We passeren een mooie avond, in mooi gezelschap.
Reacties op bericht (0)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
