't is een Sterrenkijker, zei de vroedvrouw. Het klinkt romantischer dan het is. Fien lag met haar hoofdje gedraaid, met het gelaat naar boven. Ook de rest van het lichaampje had een niet-klassieke houding, waardoor het doorschuiven flink bemoeilijkt werd.
Veerle, een bevriende verpleegkundige, wist ons achteraf te vertellen dat in de literatuur een Sterrenkijker omschreven wordt als een gelukskind. We wensen het haar toe.

Bij de overgang van 1 op 2 augustus startten de weeën, heel onregelmatig in het begin, maar toch al behoorlijk stevig. Tegen de ochtend kwamen ze aan een ritme van één om het kwartier. In samenspraak met Marijke, de vroedvrouw, werd beslist om naar het ziekenhuis Jan Palfijn te rijden. Daar wees het eerste onderzoek op “een opening van 6 cm”. De nachtelijke arbeid was dus niet voor niets geweest.