Inhoud blog

	De opbouw
	Op naar het volgende hoofdstuk in ons leven
	Hoe zijn droom onze droom werd
	Een (bijna) evenwichtig weekend
	Leerkracht

Fien blogt!

Geitenboerin, mama, echtgenote, ... maar vooral mezelf!

02-03-2018

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Leerkracht

Ik wist al heel snel dat ik leerkracht wou worden, al van mijn 15^e of zo. Ik heb het al altijd goed kunnen uitleggen ;-).

Na drie jaar studeren kon ik op mijn 21^e onmiddellijk voltijds aan de slag en ik ben de volgende 14 jaar in mijn eerste school gebleven. Ik heb veel geluk gehad: geen eeuwige interims, verschillende scholen, steeds nieuwe collegas,

Les geven vind ik niet altijd de gemakkelijkste job, maar ik heb het wel heel graag gedaan. Vooral de eerste jaren is het echt hard werken om alles voor te bereiden en om te zoeken hoe je het best voor de klas staat.

Het is vreemd zeggen van jezelf, maar ik denk wel dat ik een redelijk goede leerkracht was, vooral in het contact met de jongeren. Ik ben nogal een geduldig en rustig iemand en dat zijn wel goede eigenschappen als leerkracht. Ik kon mezelf zijn in mijn job J.

Als je zo tien jaar lesgeeft en je ziet een startende collega met meerdere tassen rond de schouders en enige nervositeit voorbijkomen, dan denk je toch even oef, ben ik blij dat ik al weer wat verder sta. Begrijp je? Iedereen moet door die start van een job en elke periode heeft zijn charmes, maar toch Zo ken ik nog mensen die wel ergens van job willen veranderen, maar het toch niet doen. Dan denk ik, die kent datzelfde gevoel.

Sinds vorig jaar ben ik volledig gestopt met lesgeven. Ik wou me volledig kunnen concentreren op ons bedrijf en ons gezin.

Mensen vragen vaak of ik het niet mis. Dan moet ik echt eerlijk zeggen van niet. Het past ook helemaal niet meer in ons leven nu. Ik voel me nu boerin in hart en nieren. Ik spreek als een boerin (bv. over het weer, over het land, onze dieren, ), ik denk als een boerin en ik leef elke dag met zo veel mogelijk enthousiasme voor onze boerderij.

Wat ik wel mis, is het gevoel dat ik al ergens sta in mijn job. Ik voel me nu ook weer die startende. Niet dat ik me een slechte boerin voel, maar ook nog geen goede. Ik zie mezelf nog fouten maken, we betalen soms nog leergeld. Ik verlang wel tot de dag dat ik daar wat verder in sta en ook weer het gevoel krijg dat ik volledig kan van genieten, mezelf kan zijn, zelfzekerder ben over de keuzes die ik maak. Af en toe betrap ik mezelf al op zon momentje dus dat is waarschijnlijk al een goed begin.

02-03-2018 om 13:56 geschreven door Fien

>> Reageer (0)

25-02-2018

Facebook

Je kan me ook op facebook volgen: Fien blogt!

25-02-2018 om 00:00 geschreven door Fien

>> Reageer (0)

Melken als de wereld nog slaapt

Eind 2014 zijn we begonnen als landbouwers. Sindsdien melken we elke dag onze geitjes 's morgens en 's avonds. Ik vooral 's morgens, mijn boer meestal 's avonds. Al wisselt dit soms wel eens af en helpen we elkaar waar we kunnen.

Het nadeel aan melken is dat we elke dag van het jaar vroeg moeten opstaan. Onze wekker staat standaard om 5u30. Soms ben ik al wakker voor de wekker gaat, maar soms piekt het toch ook als de wekker afgaat (bijv de zondagmorgen als we de zaterdagavond uit zijn geweest of als we ziek zijn ...).

Maar melken is vooral ook een zegen. 's Morgens opstaan als het nog muisstil is in huis, geen gezaag of drukte aan je hoofd. Je komt buiten en de wereld is stil. Vooral zalig in de periode wanneer de zon net opkomt als ik mijn werkdag begin. Prachtige taferelen zijn dit. Als het past post ik wel eens zo'n mooi beeld.

Dan rustig de machine aanleggen, de geitjes staan klaar om gemolken te molken. Een mooiere 'goeiemorgen' bestaat er niet.

Melken is rustgevend. Jij met je dieren.

Het is de plaats waar de meeste blogideeën ontstaan - met gelukkig de app notities bij me op de gsm zodat ik ze dan ook niet vergeet ;-).

Als ik goed opgestart ben, hoor ik mijn boer de geitenstal strooien. En zo begint het leven van elke dag pas echt.

25-02-2018 om 00:00 geschreven door Fien

>> Reageer (0)

24-02-2018

Help, ik blog!

Ik denk er ondertussen een klein jaar over na en heb eindelijk de stap gezet: vanaf vandaag ga ik bloggen!

Ik ga wekelijks een blog posten over mijn dagelijkse zoektocht naar een evenwicht tussen werk, gezin en mezelf. Een zoektocht die voor velen herkenbaar zal zijn. En dit doorspekt met verhalen, anekdotes, mooie spreuken, ...

We hebben een landbouwbedrijf. Dus deze blog zal ook een glimp laten zien van het moderne landbouwleven.

We hebben de voorbije jaren enkele beslissingen genomen die ons gezin in een storm hebben gebracht. Eigenlijk zitten we er nog steeds in. Niet meer in het oog waarschijnlijk, maar wel nog dichtbij. En zoals bij elke storm, weet je niet wanneer die precies zal gaan liggen. Ook hierover zullen jullie meer te weten komen.

Hopelijk inspireer ik mensen met mijn verhalen. En zo niet, ook geen probleem.

Deze blog is een eerste goede stap in de zoektocht naar mezelf. Schrijven is iets wat ik graag doe, dus in mijn drukke leven zal het schrijven van mijn blog een momentje voor mezelf worden. Een momentje die ik graag deel met jullie!

Veel leesplezier en welkom aan mijn toekomstige volgers!