Gisteren heb ik mij zo ellendig gevoeld. Het huilen stond mij altijd nader dan het lachen. Verschrikkelijk gevoel is dat en helaas vandaag nog steeds. Hopelijk voelen we ons morgen weer een pakje beter. Ik heb dan ook een beetje writersblock wegens vermoeidheid en het slechte gevoel. Ik wou jullie de positieve en de negatieve gevoelens mee geven over iemand met fibromyalgie maar heb blijkbaar mijn tijdstip niet goed uitgekozen. Ik kan ook goede dagen hebben hoor en natuurlijk je moet blijven vechten, je mag je niet laten gaan , net zoals vandaag zal ik moeten vechten en mij niet klein laten krijgen door deze gevoelens. Het is soms moeilijk maar achteraf als je dan terug even beter bent toch de moeite waard. Mijn probleem is dat ik moeilijk dingen los kan laten en dat alles blijft nazinderen in dat hoofdje van mij ... momenteel dwartelt daar nogal veel in rond. Ik zou zo graag die schakelaar vinden dat de dingen even kan afsluiten zodat ik zelf even tot rust kan komen. Diegene die alles zo gemakkelijk los kunnen laten beseffen niet hoe gelukkig ze zijn. De plicht roept dus bij deze even afsluiten.. mss kom ik later vandaag nog terug ...