Dames en heren: ziehier: de slechtste film ooit gemaakt. Een pretentieuze, walgelijke, lelijke pletwals. Het cinema-equivalent van twee nagels die over een schoolbord gaan. Een film die ervoor zorgt dat je de onbedwingbare neiging krijgt om je ogen uit te lepelen en ze in je oren te steken zodat je niet meer hoeft te horen of zien. Bref, een kakfilm.
Het begint al bij de eerste seconde. Also sprach Zaharapatrustra. Night of the Proms weet u wel. Een muziekje dat Adolf Hitler, wanneer hij thuiskwam van een lange en zware werkdag, wel eens placht op te zetten, terwijl hij knorrend van plezier de maat meetikte op zijn biedermeiersofa. Op het filmscherm zien we een paar planeten die in concordantie met elkaar schuiven, terwijl de bespottelijke titel van dit duivelse onding verschijnt. In vijf seconden ben je al drie keer over je nek gegaan. En het straffe, nee werkelijk het onbevattelijke is: die eerste vijf seconden zijn nog het hoogtepunt van de film. Daarna gaat het steil bergaf. Daarna worden we vergast op het ellenlange stukje the dawn of man, waarin mimespelers zich verkleden als aap. Inderdaad. Kan u even met mij de twee codewoorden uit de vorige zin aanduiden. Mimespelers. Aap. Daarna volgt nog het walsje dat een aantal ruimteschepen maken op De Blauwe Donau van Strauss (denk aan Homer Simpson, dat verzacht de pijn!) alvorens de echte plot van start gaat. God had ik nu maar een ironieteken om de vorige zin te be-eindigen. Ik doe een poging om u het verhaal te beschrijven. Ik zie dit als een taak van menslievendheid, moest u toch zoiets hebben van ik kan niet rustig sterven vooraleer ik de plot van 2001: a space odyssey ken. Het gaat over een astronaut. En een gemene computer die HAL heet. En er is een monoliet. Samen beleven ze fijne avonturen in de ruimte. Op het einde is de astronaut oud geworden en is er een spacebaby gekomen. Geen seks jammer genoeg. Alleen de baby. En de monoliet. Zeg samen met mij kinderen: mo-no-liet. Jaja, het is met het epos wel dat 2001. Spannend, puntje van je stoelmateriaal. Zodenmieter.
Wat wil Stanley Kubrick met dit epos zeggen? Wat is de diepere boodschap? Ik zal het u eens zeggen zie: er is er geen. 2001 is een grap. Een enorme grap die al 40 jaar duurt en waar de zogenaamde intellectuelen zich nog steeds aan laten vangen. Het is het werk van een pompeuze gek, een junkie, een megalomane psychopaat. 2001 is geen kunstwerk. Het is een verdorven zwarte put. Als u zich ooit afvraagt hoe de hel eruit ziet: kijk eens een dagje naar 2001. Dit is een opgeblazen farce van een regisseur die de grootste fout maakt die een regisseur kan maken. Do not bore your audience.
Als er één ding is dat ik in mijn aanzienlijk aantal jaren op deze planeet heb geleerd, dan is het wel dit: vertrouw nooit een man met een ringbaardje. Want mannen met een ringbaardje zijn gemeen. Hoe groot is dan ook het wonder dat ik, ondanks zijn werkelijk affreuze kinbegroeing, toch sympathie kon opbrengen voor Edward Norton in 25th Hour. Edward speelt een derderangs drugdealer die binnen 25 uur voor een aantal jaren de bak binnenmoet. We volgen hem op zijn laatste dag als vrij man, en leren onderweg een aantal wijze levenslessen, je weet hoe het gaat. 25 th Hour is een van de meest toegankelijke films van Spike Lee. Met toegankelijk bedoel ik in Lees geval: een film waarin hij ons niet zonodig doodslaat met zijn eeuwige gezeur en gepreek. Iedereen weet dat racisme slecht is Spike, maar jij hebt er toch een aantal miljoentjes aan overgehouden, dus lighten up man! Het genie van 25th Hour zit hem in de randpersonages. De immer fascinerende Philip Seymour Hoffman (oscarwinnaar voor Capote) speelt een leerkracht die een ferme boon heeft voor zijn superminderjarige leerlinge Anna Paquin. Barry Pepper (de held uit het epische Battlefield Earth) is een yuppie die achter zijn slijmerige uiterlijk toch best een fidele peer blijkt te zijn. En de alomtegenwoordige Brian Cox speelt de papa van Norton, die eigenhandig de zeer ontroerende laatste tien minuten van de film naar een ongekende hoogte brengt. Het einde is dubieus, gaat Norton nu echt de bak in of is de droomsequentie op het einde eigenlijk de realiteit? Dit is een van de enige keren waarin je hoopt dat de drugsdealer met het ringbaardje het haalt. Let ook op de prachtige filmmuziek die in vaste rotatie zit in mijn i-podje. Uitstekende film!
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.