Vandaag wou ik eens weg, gewoon er eventjes tussenuit, dus na al die tijd wou ik nog eens naar de cinema, ... ik liep mijn gsm af om te kijken met wie ik kon gaan, en ik vond... niemand. In al die tijd dat ik ziek was ben ik al mijn vrienden verloren, want ik had toch niemand nodig, dus belsiste ik dat ik dan maar alleen zou gaan, Als ik al die mensen daar zo zag, voelde ik me klein en vooral verward, De Fysieke pijn : de botten die uitsteken, het slechte slapen, de maag en hoofdpijn die kan ik aan, maar de eenzaamheid, het niemand hebben om tegen te praten, dat kan ik niet vatten. zelfs als ik tussen een hele groep mensen sta lijkt het of ik kan roepen, schreeuwen, en dan nog zou ik me eenzaam voelen. Het gaat moeilijk heel moeilijk en ik vraag me af wordt het beter, of ga ik eeuwig hierin gevangen zitten.
Liefs Felien
ze vroegen of ik gek ben ? misschien,
of misschien is het leven gek.
gek zijn betekent niet dat je gebroken bent,
of een geheim verbergt
het is jou of mij zijn maar dan vergroot.
als je ooit hebt gelogen en dat fijn vond,
als je ooit hebt gewenst om altijd een kind te mogen zijn,
ben je dan gek of gestoord nee, gewoon eerlijk en oprecht !
Ik ben Felien
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (Belgie) en mijn beroep is Opvoedster.
Ik ben geboren op 24/04/1988 en ben nu dus 37 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: sporten.
