|
Vannacht heb ik supergoed geslapen. Mijn maagpijn is nog niet volledig over, maar het is toch al stukken beter. Ik ben redelijk relaxed.
Ik rijd op mijn gemak naar Schuiferskapelle waar Jimmy mij opwacht om naar Knokke te voeren. Mijn make-up en haar ziet er echt in orde uit, ik ben supertevreden. Ondertussen heb ik al een berichtje ontvangen van Kris dat hij bijna niets geslapen heeft. Freddy liep teveel rond, vandaar.
We zitten perfect op schema en ik kom om 9.30uur terug thuis bij mijn ouders. Pa is superenthousiast, die loopt de hele dag met een big smile rond. Plezant om te zien. Ma is ook juist terug van de kapper, haar haar ziet er heel mooi uit. Het kleed ook trouwens. Mijn zus die ziet er ook knap uit. Veel tijd om zich op te maken, krijgt mijn zus niet want ze moet mij in mijn kleed helpen. Dit gaat iets minder vlot dan voorzien. Mijn rok is te groot, omdat ik nog wat gewicht verloren heb in de laatste week. gelukkig bestaan er veiligheidsspelden om de rok wat aan te spannen.
Gilbert ( de cameraman) is ook al aanwezig. Iedereen is superdruk in de weer. Mijn pa en Rohalt komen als laatste aan in de Shamrock.
Wanneer ik de bus zie toekomen, ben ik enorm nerveus. Mijn buik kriebelt alsof het de eerste keer is dat ik Kris zou zien.
Wanneer de bel gaat, komt pa binnen. Ik hoopte al stiekem dat het Kris was, maar ik moest geduld hebben.
Toen ik eindelijk de deur mocht openen en Kris zien, had ik het moeilijk. Kris zag er knap uit.
Ma die had wafels gebakken en iedereen mocht van de bus stappen voor een drankje en een wafeltje.
Ik blijf problemen hebben met mijn kleed, die afvalt.
Om 11 uur moet iedereen terug op de bus, we vertrekken richting stadhuis. De ceremonie is kort, maar goed. Er worden een aantal familiefoto's genomen. Na de foto's terug naar de Shamrock voor een broodjesmaaltijd. Voor het eerst in lange tijd, kan ik nog eens met smaak eten.
Kris en ik oefenen onze openingsdans in een zaaltje boven en ... het is een ramp. De dans lukt totaal niet met mijn kleed aan. Vlug naar Jimmy bellen om nog een ander kleed te brengen voor 's avonds. Best dat ik een schat van een buurman heb.
om 14 uur vertrekken we richting kerk. Als we Schuiferskapelle binnenrijden, hangt er een grote affiche met Kris en ik erop. Superleuk. Ook hangen er overal roze ballonnen. De buren hebben alles versierd voor de mis, zo tof. Ik ben er echt van aangedaan.
De viering is prachtig, mijn zus en koortje zingen de pannen van het dak. Ik ben alleen iets te enthousiast met mijn kus. De priester had geen tijd om te zeggen: "Je mag de bruid kussen." want het was al gebeurd. Na de viering gingen we in suite terug naar buiten. Kris en ik stonden natuurlijk weer verkeerd, in plaats van vooraan, staan we achteraan. Ik hoor Freddy al blaffen aan de ingang. Ik kan niet wachten om naar buiten te gaan.
Buiten stond er heel wat volk en er werd overal rijst gegooid ( dit vond de ceremoniemeester niet altijd even leuk). Heel wat kinderen van mijn school brengen een bloemetje. Ik ben echt supergelukkig. Er ontstaat wel een klein conflictje tussen de cameraman en de ceremoniemeester, maar het is gelukkig snel in orde. Nu vlug terug naar de Shamrock voor de eerste receptie. Ik word echt ongemakkelijk. Mijn kleed begint serieus te spannen, dus vlug de veiligheidsspelden eruit. Dit helpt niet echt, dus de hoepelrok vliegt ook uit. Oef ... dit is al heel wat beter.
Daarna volgt de twee receptie en mogen we eindelijk beginnen aan het avondfeest.
Onze openingsdans lukt zeer goed, we zijn tevreden. De rest van de avond verloopt goed.
Het was een superleuke dag, een dag om nooit meer te vergeten.
28-05-2011 om 00:00
geschreven door Nas 
|
)
