Maandagmorgend hadden we plaatsen gereserveerd voor een tocht met een catamaran.We moesten daar om 1 uur zijn dus deze morgen hadden we wat tijd om aan het zwembad te zitten en deze blog bij te werken. Doordat de dagen zo gevuld zijn heb ik daar de tijd en goesting niet altijd voor maar ook de internetverbinding is in dit hotel niet altijd even goed.
Toen het tijd werd reden we naar de kade waar we op de catamaran konden.
We vaarden met ongeveer 40 personen en 3 crewleden naar Shell island. Voor het eiland ging de boot voor anker en daar had men de gelegenheid om te snorkelen.Peter vond een paar schelpen waaronder één met stekels die hij in de emmer legde waar iedereen zijn vondsten in deponeerden, maar die nadien terug in zee werden gelaten.
Men kreeg ruim de tijd om te snorkelen en nadat iedereen terug aan boord kwam ging het richting open zee.
Toen de kapitein enkele dolfijnen opmerkte stopte hij de catamaran en kon men terug in het water waarna enkele dolfijnen dichterbij kwamen ,wat een mooi spektakel was om te zien. Onderweg naar de wal kreeg iedereen nog een snack aangeboden en werd er een competitie gehouden met wie het langst op een grote schelp kon blazen en terwijl nog geluid makend .
Het was een erg toffetocht die ons nog lang zal bij blijven.
In het hotel aangekomen spoelden we het zeewater van ons af en gingen we daarna nog iets eten.Dit deden we in Margarittaville ,een restaurant dat bekend staat voor zijn ,hoe kan het ook anders ,lekkere,frozen Margaritas.
Deze morgen zijn we vroeg opgestaan omdat we met dat uur tijdsverschil zitten en vandaag Thomasville in de staat Georgia ons doel is.
Vanuit Tallahassee gaat er volgens onze reisboek een Cotton trail tour een route die langs oude katoenplantages gaat ,maar dit was niet erg duidelijk in onze boek.
In het Visitors center van de stad wist men ook niet goed watwe bedoelden maar de mevrouw stuurde ons toch op de goeie weg.
Het was een weg met oude bomen ,die typisch zijn voor het zuiden,langs elke kant van de baan en die elkaar in het midden leken te raken
Op de route is een oud kruidenierswinkeltje die een soort worst als specialiteit hebben .
Deze worst werd tussen een broodje gelegd en met de nodige suasjes was het een lekkere lunch .
De mooie weg naar Thomasville ging nog langs een rustigmeer met enkele vissers en over onverharde wegen..
Buiten de stad is Pebble Hill gelegen, een oude plantage die je kan bezoeken. Het was ondertussen al 10 voor 4 maar we waren nog net op tijd voor een rondleiding door het huis.
Wij tweeën waren de enige bezoekers voor deze tour en we werden dan ook uitgebreid ingelicht over het leven van de vroeger eigenaars.
De vrouw des huizes was vroeger een enorme liefhebster van de jacht en de paardensport ,wat dan ook duidelijk te merken was aan de vele trofeeën .Het was geen plantage die vroeger slaven had, want zolang bestaat het enorme domein nog niet. In de gloriedagen van Pebble Hill werkten er wel 140 personeelsleden en de familie hadden erg bekendegasten zoals oud presidenten ,oa Jimmy Carter logeerde hier in zijn jonge jaren.
Na het interessante bezoek moesten we nog een bed zoeken voor de nacht ,maar dat was geen moeite want het eerste hotel dat we binnen gingen had aleen kamer vrij.
Sommige hotels serveren een gratis ontbijt en dat van deze nacht was er zo eentje.
Dit hotel maakte zelfs reclame dat ze terug Belgian Waffles op het menu staan hebben.Als Belgische moest ik ze dan ook geprobeerd hebben en ik moet zeggen ,ze waren lekker.
Bij ons iseen wafel iets dat je eet als vieruurtje met slagroom en/of fruit maar hier stond een potje siroop bij op het buffet.
Ons reisdoel deze dag was St Augustine,een stad in het noorden van Florida. Het was wel een eindje rijden en omdat er onderweg niet veel toeristisch te zien was namen we de snelweg.Voor het middageten hebben we gestopt bij een Cracker Barrel,een winkel met restaurant ingericht zoals een oude Amerikaanse kruidenierswinkel en waar je ook erg lekker kan eten.
We maakten ook een omweg naar Kingsley Plantation,gelegen ten noorden van Jacksonville.Dit is een oude katoenplantage die toendertijd veel slaven hadden en de resten van de oorspronkelijke slavenhutten staan nog op het domein . De plantation is gelegen aan een rivier maar om er te geraken moest je eerst over een lange weg die door een dicht bos ging met palmen en de typische overhangende bomen met mos.
Hoe dichter we daarna bij St Augustine kwamen, hoe donkerder het werd van de donderbuien.
Toen we in het hotel aankwamen brak het onweer pas echtlos., dus bleef er niks anders over dan een tijdje te wachten tot het wat minder regende.
Vlakbij is een outlet shopping center dus vervelen moet je je hier niet bij minder goed weer.
In de buurt van Orlando kan je tot s avonds 11 uur nog gaan shoppen en daar zie je dan ook nog veel volk rondlopen op dat late uur.Hier in St Augustine sluiten de winkels om 9 uur en hier loopt bijna niemand in de winkels.Teveel volk is niet plezant maar te weinig is ook niet alles,want het winkelpersoneel klampt je gelijk aan zo gauw je een voet in de winkel binnen zet (waarschijnlijk uit verveling?)
Ligt het aan de periode of misschien aan de streekmaar hier is overal nogal weinig volk vinden wij.
Nog vlug iets gegeten , in ook weer en leeg restaurant,daarna richting hotel en onze dag zat er spijtig genoeg weeral op.
Na het ontbijtbuffet met weer een lekkere wafel(de kilos zullen er zo wel aan vliegen )reden we naar St Augustine Historic District.
Normaal stelt een historic district in Amerika niet zoveel voor, want hun geschiedenis is natuurlijk niet zo oud alsdie van Europa.
Deze stad heeft een rijk Spaans verleden en dat zie je goed aan de straten en pleinen. Er is een mooie verkeersvrije straat en die heet St George street, hierin staat het onder andere het oudste schooltje van de VS en dat dateert van voor 1788.
Ditstraatje is vol gezellige winkeltjes zoals je ze in Ibiza, Malaga of eender welke stad in Spanje zou kunnen vinden.
In St Augustine kan je ook een oud fort bezoeken dat de Spaanse kolonisten in de 17 e eeuw gebouwd hebben.
Wij reden verder naar het zuiden over de weg die langs de kust gaat zodat we af en toe eens konden stoppen om bv dolfijnen te zien zwemmen of ook een klein nationaal park te bezoekenwaar we een wandelpad hebben gevolgd.Deze wandelroute ging over houten bruggen door het bos waar veel grote spinnen hun web hadden over gesponnen.
In de late namiddag hebben we nog het American Police Hall of Famebezocht.Dit is een museum dat je van alles laat zien over het politieleven van vroeger en nu met oa een gaskamer ,cellen,politieautos ,een electrische stoel enzovoort.Allemaal erg indrukwekkend vonden we allebei.
Met de couponbonnetjes die ze in Amerika hebben is een hotelkamer vinden erg gemakkelijk en het belangrijkste is dat ze korting geven .
In de buurt van ons hotel is een Dicks Sportinggoods ,een sportwinkel waar ze misschien wel Lacrosse gerief kunnen hebben ,want onze Levi kon nog wel iets daarvan gebruiken.Spijtig voor hem maar er was niksvan Lacrosse ,net zoals de meeste winkels in Florida omdat deze sport hier bijna niet gespeeld wordt.
Het was weeral laat toen we nog iets gingen eten ,want we leven hier niet op de klok dus eten we als het ons uitkomt .
Het zal wel aanpassen zijn als we terug thuis zijn want the American Way of life als toerist zou ik hier wel gewoon kunnen worden.
In Melbourne (nee, niet dat van Australië ) maar een stad aan de Atlantische kust of de Space Coast hadden we gisteren onmiddellijk een hotel.Na het ontbijt was het de bedoeling om een flink stuk over de A1A naar het zuiden te rijden.In Amerika zijn er verschillende soorten wegen,van supertraag tot de rapste , en allemaal in dezelfde richting.Wij hadden voor de allertraagste gekozen, een mooie weg die vlak langs de kust loopt.Soms was het ook niet altijd even duidelijk voor ons hoe deze weg loopt en ondanks onze GPS reden we wel eens een woonwijk in.
In Palm Beach zijn we uitgestapt om wat te wandelen en om ons te vergapen aan de chique winkelstraat WorthAvenue, maar we hadden pech want de hele straat was opgebroken door wegenwerken. In deze straat zijn de grote merken zoals Cartier ,Gucci en al die anderen gevestigd. Op dit moment zoudende superrijken beter met botten gaan shoppen in plaats van rondte paraderen op hoge hielen of stilletos en dan zeker als het een stevige bui geregend heeft.
We reden verder richting Fort Lauderdale en omdat het zo warm was hebben we er nog wat van geprofiteerd om aan het strand te kunnen zitten en te zwemmen.
Rond kwart voor 5 kwamen we in het hotel aan, dat we vooraf via Priceline geboekt hadden.
Priceline is een website waar je op een hotelkamer kan bieden.Je zegt je prijs ,het aantal sterren van het hotel en de omgeving en de website zoekt een hotel dat je prijs accepteert.
Zo hebben we hotel Crown Plaza kunnen versieren, een chique hotel in Fort Lauderdale voor ongeveer 50 euro voor 1 nacht per kamer;.
Aan de receptie zei de man dat we moesten wachten want onze kamer zou nog niet klaar geweest zijn.Na dik een half uur ben ik het nog eens gaan vragen maar nu stond er een receptioniste die zich verontschuldigde voor haar collega want er was al wel degelijk een kamer voor ons vrijgehouden.Ze bood ons voor het onnodige wachten een upgrade aan in een chiquere kamer op de 10de verdieping,wat we dan ook accepteerde.
Nadat we wat opgefrist waren gingen we naar Sawgrass Mill,volgens sommige het grootste shoppingcenter van Florida.
In hetbegin van onze reis zijn we hier al zondags geweest en toen was er verschrikkelijk veel volk. Nu is het zaterdagavond en was het volk iets minder maar toch nog erg druk.Na het vele slenteren langs de vele winkeltjes reden we door naar het Seminole Hard Rock casino.Ook hier waren we toen geweest maar toen was het zondagmorgen in de regen.Nu is het zaterdagavond en droog en voor de lokale bevolking is dit waarschijnlijk de uitgaansbuurt want nu was het er gezellig druk.
Voor onze laatste avond kozen we ervoor om in het Hardrock cafe te gaan eten.Een laatste keer lekkere spare ribs met barbecue saus op Amerikaanse bodem ,dat smaakte lekker.
Na middernacht reden we terug naar het hotel en in de buurt daarvan is een Wal-mart ,een grote supermarkt , en aangezien die 24/7 open zijn gingen we hier nog even binnen.
Voor ons Europeanen is het vreemd om s nachts je inkopen te doen maar de Amerikaan vindt het doodnormaal want we liepen er niet alleen in rond.
Toen we in het hotel aankwamen kropen we gelijk ons bed in ,want er stond ons morgen een drukke, lange dag te wachten.
We zijn bijna een jaar later en nu is het er eindelijk van gekomen om deze blog af te sluiten. Als je op vakantie bent is een stukje schrijven voor je blog een bijna dagelijkse bezigheid want je kan niet gaan slapen voor er weer iets van je reisavonturen op papier of website staat ,maar eens je weer in je dagelijkse ritme zit van thuis is dit iets dat niet meer in je hoofd opkomt om te doen. De laatste Florida dag dus: Omdat we vlakbij de grote Sawgrass Mills Mall logeerden en we toch nog tijd hadden vooraleer we ons vliegtuig moesten halen, konden we echt niet aan de verleiding weerstaan om nog wat te gaan shoppen. We zijn onze vakantie in de Sunshine state geëindigd zoals we hem begonnen zijn namelijk met regen en daardoor was het dan ook erg druk in het shoppingcenter . Na de laatste aankopen zoals oa Converse sloefen voor Vicky en lekkere pretzels van Auntie Annes met kaneel en suiker was het toch echt tijd om richting Miami airport te rijden. 'Onze' auto werd zonder problemen netjes terug afgeleverd bij Alamo . Ondanks een orkaandreiging eerder die week was het een goeie terugvlucht met American Airlines via Madrid naar Brussel . Het is alweer lange tijd geleden dat we deze reis gemaakt hebben maar we denken er nog heel dikwijls met heimwee aan terug. Florida is een heel andere staat om op vakantie te gaan dan bijvoorbeeld de staten in het westen. Hier is bijvoorbeeld de zee of een meer nooit ver weg en deze vakantie stond dan ook meer in het teken van water. Soms kwam het water zelfs met bakken uit de hemel Ook het huren van een vakantievilla is ons heel erg meegevallen,wij hadden alle luxe wat je kon verdenken zoals een eigen zwembad met jacuzzi,wasmachine,droogkast,afwasmachine ieder een eigen badkamer enzovoort maar vooral veel ruimte. Ons besluit is dan ook dat we Amerika verslaafd geworden zijn en we zeker al plannen hebben voor een volgende reis maar voorlopig steekt onze portemonnee daar nog een stokje voor. Deze zomer nemen we dan ook onze eigen auto en gaan we onze eigen Tour de France volgen. Maar wie daarover meer wil weten kan naar deze website gaan http://onzeeigentourdefrance.reismee.nl/
maar ook de internetverbinding is in dit hotel niet altijd even goed.
Onderweg naar de wal kreeg iedereen nog een snack aangeboden en werd er een competitie gehouden met wie het langst op een grote schelp kon blazen en terwijl nog geluid makend .
)reden we naar St Augustine Historic District.
