Op tijd uit ons bedje vandaag want we hebben een afspraak. We vertrekken richting vliegveld waar we een uurtje op voorhand aankomen. We checken in en worden niet gewikt maar wel gewogen. Dan volgt een veiligheidsfilmpje en we zijn nog niet goed buiten uit de filmzaal of onze namen worden al afgeroepen. Ik dacht eerst nog een half uurtje helikoptertjes te spotten, maar ik krijg geen tijd om me eventueel nog te bedenken. We krijgen een veiligheidsvest en een kaartje met een nummer dat we onderling niet mogen inwisselen. Mijn reisgenoten hebben 4, 5, en 6, terwijl bibi nummertje 1 heeft. Er vliegen ook nog twee Canadezen mee in ons helikoptertje. We krijgen een plaats aangewezen voor de heli en worden zoals op de wildwaterbaan van walibi gefotografeerd. Als we mogen instappen, mag ik even wachten aan de 'voordeur' naast de piloot, terwijl de anderen achteraan hun plaats toegewezen krijgen. Ik heb dus de eer om helemaal vooraan te zitten, geen handje om vast te houden, flink zijn en stoer, en proberen 'zen' over te komen. Onze piloot is een pilote, net uit de pampers, 't is te zeggen, een jong blondje maar zeer vriendelijk en onderhoudend. We krijgen een koptelefoon op met toffe muziek, eerste liedje: 'beautiful day'. Af en toe placeert onze pilote een woordje en vraag of iedereen 'OK' is. We vliegen eerst een eind over het bos om zo aan de rand van de canyon te komen. Links zien we al een stukje canyon, maar we gaan nog even rechtdoor, recht naar de rand. Paaaa, paaaa, paaaaaaaaaaaaaaaa, en plots hangen we boven de canyon: padaaaaaaaaaaaa. Man, man, dit is echt een emotioneel moment. Ik ben zo van mijn melk dat ik helemaal vergeet te filmen. Het is letterlijk adembenemend. We krijgen door de koptelefoon wat uitleg, onderbroken door toepasselijke muziekjes (fly like an eagle) en commentaar van de piloot. De 45 minuten lijken er nog geen 5 en veel te vlug vliegen we alweer richting luchthaven. Dit was een absoluut hoogtepunt van onze reis. Na de middag reizen we een groot stuk van 'onze' zuidelijke 'rim' af met een shuttle-bus. Met de auto mag je hier niet komen. Er zijn 8 afstapplaatsen die ook verbonden zijn door wandelwegen. We kiezen een stukje uit om te stappen en lopen twee kilometer tussen 0 en 4 meter van de canyonrand. De beestjes die je hier mag verwachten zijn volgens de boekjes ratelslangen en poema's (zeeeeer zeldzaam), maar we houden het bij roof- en andere vogels, eekhoorntjes, vlinders, ... . Door de verrekijker zien we rafters op de colorado die aan een stroomversnelling gaan beginnen. We doen zowel de west- als de oostkant van de 'rim' en besluiten onze dag met een uurtje zonsondergang sfeersnuiven. We eten in een steakhouse/cowboytent, zeer druk maar wel gezellig en lekker. Morgen verhuizen we richting Bryce Canyon. Een heel gelukkige 15de verjaardag aan Sien!!! van Sofie en van ons allemaal natuurlijk!!!!!
Reacties op bericht (1)
23-08-2010
thnx!!
Spr bedankt vr de verjaardagswense!! en natuurlijk vr Sofie tzelfde vn mij en Maud en oudjs ;p Xx
23-08-2010, 00:11 geschreven door Sien
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
