Deze week gaat het weer heel wat minder met me.  Plots ben ik weer minder flink en heel chaotisch.  Gelukkig ga ik naar een school waar ze enorm goed meewerken en begaan zijn met men persoontje.  Mama heeft daar gelukkig veel aan en put daar enorm veel energie uit.  Verder zie ik wel dat ze enorm teleurgesteld in me zijn en dat vind ik echt niet fijn.  Elke week belonen papa en mama me met leuke dingen als ik flink ben.  Deze week is het heel wat anders.  Thuis komen, eten en bed in, en dit zonder mijn traditionele start moment waar ik altijd zo naar uit kijk.  Mama was gisteren echt heel boos op me ik was er echt triest van.  Ik had naar haar gespuwt en geslagen, en dat kon ze alles behalve tolereren en appreciëren.  Ze maakte me echt duidelijk dat dit niet kon.  Ik moest ervan wenen, want ik had het wel door maar toch werd ik gestraft.  Dinsdag is het tegenwoordig filmdag, en ik kijk daar een ganse week naar uit.  Mama koopt via 'Dag Allemaal' de Studio 100 films, gisteren was het Plop.  En ik was dus enorm teleurgesteld dat ik dit heb moeten missen.  Maar ja ik ben dan ook al alles behalve een flinke man geweest deze week.  Hopelijk dringt het snel tot me door dat ik altijd de regeltjes moet volgen, en niet alleen wanneer het mij uitkomt of ik een goede dag heb.  Samen met het ziekenhuis zullen ze me dat wel leren, alleen spijtig dat we weer tot einde van deze maand moeten wachten.  Ergens blijft mama wel hopen dat ik eruit groei, maar ergens zegt iets in haar dat ze haar toch op alles moet voorbereiden want er is weer duidelijk een enorme terugval deze week en dat kan geen toeval zijn.  Maar ach ondanks alles heb ik nog steeds mijn goede kanten hoor.  Ik eet nog steeds superflink en ga nog steeds als een grote jongen slapen.  En wat zie ik mama en papa toch zo graag!!  Sorry, ik kan het tegenwoordig al goed zeggen, nu nog leren deze sorry's te menen en er gevolg aan te geven, we blijven eraan werken