Ik ben Evie
Ik ben een vrouw en woon in Willebroek (België) en mijn beroep is Marketing & Pre-sales Coördinator.
Ik ben geboren op 21/12/1976 en ben nu dus 48 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen, lekker eten, sauna, filmke, voetbal, mijn kleine ukkepuk, men ventje plagen, maar ook heel lief zijn :)....
x
Over mijzelf
Ik ben Johan
Ik ben een man en woon in Willebroek (België) en mijn beroep is Carrossier.
Ik ben geboren op 06/12/1979 en ben nu dus 45 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Speedway, men vrouwke ambetere en de kleine kapoen amuseren :).
Welkom op ons eigen stekje hier op het net ... Ons dagboekje...
Hier kunnen jullie een beetje volgen wat ik allemaal uitspook! Fijn hé... Van mama en Johan kom ik nu en dan ook wel wat verklappen, maar het zal vooral over al mijn kattekwaad gaan hihi...
Hieronder zien jullie steeds de laatste 10 berichtjes van ons dagboekje. De andere berichtjes vinden jullie hier rechts bij 'inhoud blog'! Of links onderaan bij archief per maand. Verder kunnen jullie links dan weer een krabbelke achterlaten in ons gastenboek :)
Veel leesplezier aan alle snuffelaars hier x
10-09-2008
Een fijne vakantie toegewenst
Ik heb vandaag kennis gemaakt met de mama en papa van Johan. De papa kende ik al een beetje van op de speedway. Maar de mama die hadden we nog niet gezien, en dat was vandaag dus de allereerste keer Het zijn superlieve mensen hoor, alé dat vind ik alvast. Ge kent mij hé ik ben ne kleine charmeur, ook al moet ik me op een ander altijd laten opvallen, toch val ik elke keer opnieuw ook weer in de smaak. En de mama van Johan die wist me dan ook op haar beurt te charmeren en in de watte te leggen. Ik heb van haar een aantal koekjes gekregen, mmmm en lekker dat ik dat vond. Moest wel elke keer flink dank u zeggen en of course gaf ik ook elke keer een dikke zoen mja ja daar heb ik mee gescoord want dat vond ze superlijk natuurlijk hihihi... Daarna zijn we met ons tweetjes gaan kleuren, Johan's mama en ik hé. Jaja we hebben ons daar leuk beziggehouden met ons tweetjes, de andere bende zaten in de zetel wat te tetteren. Het was echt fijn hen te leren kennen hebben. En we zullen nog wel eens goeiendag gaan zeggen, daar ben ik zeker van. Maar nu moeten we hen even missen want ze gaan op reis. Nu zijn ze even weg naar Zwitserland, dit om al een beetje te acclimatiseren tegen hun volgende reis. Die gaat in oktober plaatsvinden en zal dan richting Nepal en misschien ook wel Tibet zijn. Superleuk hé... Soit thanks voor de hele fijne kennismaking, ik vond jullie superlief voor me. En een hele fijne vakantie toegewenst! Dada x
09-09-2008
Eindelijk terug routine en rust hihi
Hoor me hier aantrede met eindelijk terug routine en rust haha precies of ik ben ne grote vent met een stressie leventje Zo is het ni hoor... Maar ik ben wel blij dat alles weer zijn oude normale gangetje gaat. Marina (de onthaalmoeder) is er weer dus ik ben weer bij men oude vertrouwde mensen en dat doet me wel goed hoor. Marina is ook superfier op me, ze is geschrokken hoe flink ik op die 3 weken tijd wel ben geworden. Mja we hebben elkaar 3 weken moeten missen want Marina is 3 weken op vakantie geweest. En we hebben mekaar wel gemist hoor, echt wel. Als ik maandagmorgend bij Marina toekwam ben ik rond haar nek gevlogen en heb ik haar een dikke zoen gegeven. En verder ben ik volgens haar op die drie weken tijd wel ne hele flinke vent geworden. Ineens kan ik heel wat meer woordjes zeggen dan een paar weken geleden. Mama heeft haar ook het grote nieuws gemeld dat ik ondertussen kennis heb gemaakt met pipi op het potje doen. En ze is vooral superfier dat ik de naam 'Marina' nu ook héél flink kan zeggen. Vroeger zei ik Nina, maar nu zeg ik héél mooi Marina, ze kreeg de tranen in haar ogen als ze het maandagmorgend hoorde. hihihihi.... Ik ben zelfs beetje bij beetje wat rustiger aan't worden. Ook mama merkte dit gisteren en vandaag thuis. Bij Marina laat ik me een beetje doen, gisteren had er een kindje in mijn kaak gebeten. Amai en pijn dat dat deed, dedju seg kheb wel ff ne fameuse gil gelaten. Maar voor de rest heb ik niks gedaan, ni van mijn gewoonte mij te laten doen, maar het was geen puur toeval want ook vandaag reageerde ik op dezelfde manier. En ook thuis speel ik de laatste dagen rustig op mijn speelmatjes. Nu nog naar school gaan se en bekaf thuiskomen en ons mama is helemaal content dat ze met een rustig kleuterke door het leven kan gaan.... hahahahaha nee nee zover zal het nu ook wel weer ni gaan... maar een beetje rustiger mag wel tot de volgende
07-09-2008
Stilaan op het potje hihi...
Mama en ik zijn vandaag terug naar huis gekomen We waren zoals elk weekend vanmorgen vroeg vertrokken om naar de tuta's te gaan kijken. Maar het weer was gewoonweg verschrikkelijk. Ik ben gek van tuta's maar met die stomme regen was voor mij de leut er echt af. Mijn handjes waren nat en hadden kou, men kleren begonnen ook zo wat nat te worden. PPfff ik kon er echt ni meer mee lache dus besloot dat even duidelijk te maken aan mama en ben dus beetje zaag ie zaag beginnen doen. Ze had wel door dat dit niet van mijn gewoonte was en dat het weer me duidelijk dwars zat. Ook zij was al helemaal doorweekt van de regen. Dus mama besloot met me naar huis te gaan. In de auto was ik nog steeds aan het klagen dat men handjes pijn deden, ook al stond de chauvage op 25°. Mama had eerst een beetje spijt dat ze daar vertrokken was, er waren zo een paar nieuwe dinge die ze graag had gezien. Maar toen ik ter hoogte van Gent nog steeds aan het klagen was, had ze door dat het me echt ni afging vandaag en was ze blij dat ze huiswaarts gekeerd was met me. Eens thuis zagen men handjes en billen rood van de kou, en ze voelde ook echt ijskoud aan. Ik heb dan samen met mama een warm badje genomen om terug een beetje op temperatuur te komen, en deugd dat dat deed amai Daarna was het lekker knorren in men bedje, en ik was na men badje rap vertrokken hoor. MAAR dat hé dat wilde ik hier eigenlijk niet echt vertellen. Ik wilde hier eigenlijk zo fier als ne gieter verkondigen dat ik vandaag 2 keer alleen pipi op het potje heb gedaan. Johan en mama hebben van de week men potjes weer boven gehaald. Ééntje staat beneden op het toilet en het andere boven op de badkamer. Toen we vanmiddag thuis kwamen moest mama dringen naar toilet, en ik moest beslist mee. Terwijl zij op het toilet zat zei ik doodleuk pipi, en begon me gretig uit te kleden om ook op men potje te gaan. Mama liet me dus maar gewoon doen en hielp me even met men pamper uit te doen. En ja hoor gelijk ne grote man deed ik daar samen met mama pipi... Fier dat ik was, toen mama zag dat ik pipi op men potje had gedaan deed ze direct 'bravo' voor mij en zei dat ik nu echt wel ne flinke man was, leuk hé Jaja ik was superfier op mezelf, en wou beslist men ander potje boven in de badkamer ook nog eens testen. Mama had men pamper nog even uit gelaten want ze ging toch met me in bad, dus ikke boven hopla weer op het potje, en jaja het was weer bravo voor flinke Yuni. Morgen mag ik dan weer naar de onthaalmoeder en daar zal mama het wel fier gaan vertellen tegen Marina. Als ze dat weet zal ik daar ook nog wel een beetje mogen oefenen. Maar dat is goed zo zal ik een superflinke man zijn en flink op het potje kunnen gaan tegen dat ik naar school ga.
31-08-2008
Paradisio
Wij hebben onze laatste zonnige zomerdag doorgebracht in Paradisio! Een geweldige afsluiter van de zomervakantie, en dat vond ik niet alleen. Aan alle gezinnetjes met zo'n kleine ukkepuk als ik is dit dierenpark een echt aanrader. Het is niet zomaar een zoo waar je links en rechts verschillende soorten dieren kan bewonderen. Nee nee het is daar echt wel een bewonderenswaardig stukje natuur, waar je de dieren in al hun vrijheid kan bewonderen. Alles héél mooi, fascinerend maar vooral heel natuurlijk weergegeven. Het leuke aan dit park is dat er ook plaatsen zijn waar je echt tussen de dieren kan lopen, geweldig is dat. Zo heb je de kinderboerderij waar we tussen de geitjes konden lopen. Ietjes verder stond ik op de foto met een parkiet op men schouder. En jaja gelijk ne flinke man posseerde ik mooi met dat vogeltje op mijn schouder, had er helemaal geen bang van. Voor het resultaat moet je mama's sleutelhanger maar eens vragen Verder kwamen Johan & mama en Sven & Nathalie tot rust door de mooie natuur. Maar ze waren op hun beurt ook gefascineerd door dingen die ook zij voor het eerst zagen. Zo was er het fantastisch geheel van een kerker waar je vleermuizen kon bewonderen en voeden. Geen van ons allen had dit ooit op deze manier gezien en we vonden dit dus één voor één subliem. De roofvogelshow was ook iets waar nog een tijdje over nagepraat werd, ook meer dan de moeite waard dus. En zo kunnen we nog wel even doorgaan. Het was kortom een geslaagd uitstapje voor ons allen.
27-08-2008
Flinke man
Vandaag was het weer eens woensdag en dat is zo al een hele tijd mama-Yuni'dag. Veel stil hebben we vandaag niet gezeten. Mama moest nog héél wat in orde brengen, dus ik moest flinke man zijn. En dat ben ik wel geweest jaja echt waar want ik zie jullie al gezichten trekken, van dat zal wel Ons mama is de laatste dagen echt fier op me! Ik begin zelfs beetje bij beetje goed te luisteren naar haar. Geweldig dat ze dat vind, je kent haar hé zo fier als ne gieter dat haar kleine ventje eindelijk ook naar haar begint te luisteren. Johan vind me dan weer superflink naar men bedje gaan. Heb ik altijd wel gedaan hoor, maar toch tegenwoordig is het flink dodo zeggen een dikke dodo'zoen geven en verder hoor je mij helemaal ni meer klagen of zagen. Kortom begin een flink ventje te worden, misschien ook wel een teken dat ik me echt goed voel in men nieuwe thuisje en gezinnetje. Was tenslotte voor mij ook een hele verandering hoor, weer eens een nieuw thuisje en plots moest ik mijn mama delen met iemand. Maar allemaal no problem voor de kleine kapoen hier... wij voelen ons hier wel in ons vel. "One happy family dus" Ben trouwens in nog veel dingen flinke man geworden hoor, het heeft lang geduurd, ze hebben er lang op moeten wachten MAAR ik zeg eindelijk het woordje 'drinken' hihi... dat heeft wat aan gehad zenne ik wou het maar niet zeggen hé, en toen ik het eindelijk een naam gaf zei ik 'cuma' ipv drinken. Maar nu is het eindelijk zover. Begin zo tegenwoordig alles na te zeggen, de moeite hoor Johan en mama zijn eigenlijk benieuwd met welke verhale ik ga afkome als ik echt flink ga praten, ze liggen nu al strijk van 't lache met mij! hihi we houden jullie zeker op de hoogte Op het potje gaan doe ik nog niet, gaan we één van de dage eens werk van beginnen maken. Maar ik kan al wel flink mijn schoenen uitdoen en op hun plaats zetten. Schoenen aandoen als het geen te moeilijke zijn en als ik met veel geduld ben opgestaan. Kan tegenwoordig zelfs mijn kleren alleen uitdoen, soms hang ik nog wel eens vast men men hoofd en t-shirt en dan is het ff paniek, maar verder lukt het wel. Kleren aandoen das dan weer iets anders zal ik nog een beetje op moeten oefenen. Maar al bij al om ne snotneus van 2 jaar te zijn doe ik dat allemaal al heel goed. Nu nog op het potje gaan en ik ben helemaal ready om naar school te gaan, maar dat is nog even wachten voor mij. Alé men bedje roept dus ik ga slaap ie slaap doen, dodo iedereen en tot de volgende x
25-08-2008
Met de mobilhome naar Warneton
Ik heb dit weekend iets superleuks gedaan met Johan en mama. Zoals zovele weekends was het weer een weekendje tuta's, maar deze keer was het ni zomaar naar de tuta's kijken en voor Johan supporteren. Nee nee dit weekend was het dolle pret. Wij zijn zaterdag rond de middag met de mobilhome richting Warneton getrokken. Je kent dat wel, dat is zo een huis in nen tuta cool zenne... We moesten ons thuisje zelf meenemen want voor één keer bleven we daar een nachtje slape. Johan had een nieuwe motor in zijnen tuta gestoken en wou deze eerst even testen, en ja oefenen dat kan je alleen maar op zaterdag. En dan moet je daar dodo doen hé want het is nogal zot om dan nog eens naar huis te komen en den dag erna terug naar daar te rijden. Maar ik, ik vond dat helemaal ni erg, het was superplezant daar eens te blijven slapen. Gelijk ne grote vent heb ik in het grote bed bij Johan en mama gelegen, en ik heb super geslapen! Johan en ons mama daarentegen hebben af en toe wel eens nen arm of een been tegen hun hoofd gekregen,want stilliggen is zelfs in mijne slaap ni echt mijnen beste kant hihi Soit al bij al was iedereen zondagmorgend goed uitgeslapen. Voor den eerste keer had mama ook mijne fiets meegenomen, superleuk, gelijk de grote kindjes heb ik daar ook ne keer met mijne fiets kunnen spelen en zelfs met de andere kindjes met de auto'tjes gespeeld ipv altijd in mijnen buggy te zitten. Ben er af en toe wel weer ingevlogen hoor hihi... maar als ik een flinke man ben mag ik meer en meer mijnen buggy uit en dat is wel plezant... Verder moet ik nu nog een beetje leren wat gevaar is en een beetje bang zijn voor bepaalde zaken, want echt gevaar zie ik nog ni echt, en zolang ik dat nog niet zie, zal ik soms dus nog in mijnen buggy moeten vertoeven. Maar ja das normaal hé, het rijdt daar ook vol auto's en ja die lette ni op kindjes, dus dat is iets dat ik zal moeten leren. Alé en nu we toch weer bij de auto's zijn, onze vriend heeft het goed gedaan dit weekend! Eerste manche, zwarte vlag... hihi, tweede manche, balk (dat is bijna zwarte vlag) hahaha + een tuta waar rook uitkwam, goed zenne was blijkbaar den één of den anderen top afgevlogen. Al een chance want Johan dacht even dat den tuta naar de botte was, maar nee nee in de finale stond ie er weer. Hij moest alleen helemaal vanachter starten, omdat hij in vorige manches zwarte vlag en balk (verwittiging) had gekregen. Daar kon hij ni echt mee lache hoor, was ff gevloek na die tweede manche. Maar toen hij in de finale achteraan moest starte en een mooie vierde plaats behaalde was alles weer snel vergeten en reden we naar huis met een supergoed gevoel en een geslaagd weekend. En ikke, wel ik heb nog even genoten van de mobilhome en ben onderweg naar huis voldaan in slaap gevallen
14-08-2008
Ons huisdiertje: Vanille
Wisten jullie eigenlijk dat wij een poesje hebben,neen hé. Wel hier se, dit is ons poesje 'Vanille'. Een schatje hoor, alleen moest ze in het begin aan mij wel een beetje wennen. Ah ja met zo'nen aap als mij, da beestje is rust gewoon en ineens loopt daar zo nen bengel als ik rond in haar thuisje. Maar al bij al is ze mij toch tamelijk snel gewoon geworden. Bij Johan en mama gaat ze geregeld floddere, vooral s'avonds dan want in den dag is ze thuis ni te vinden hoor. Dan is ze op route want eens we wakker worden wil Vanille beslist op stap. Je kent dat wel wat poesjes doen: muisjes vangen, en de andere poezen gaan ambeteren en als het kattentijd is gaan amuseren hihi Maar s'avonds dan komt ze altijd gezellig knus naar huis, eerst haar buikje rond eten en dan een lekker tukie doen of floddere bij de 2 grote loebassen hier. Ik mag haar soms ook wel eens strelen hoor maar voorlopig alleen als Johan of mama er bij is. Ik ben wel héél lief voor Vanille hé, maar ja je kent mij hé ben nog ietsje te uitbundig en dat beestje snapt dan niet dat ik haar lief wil strele en gaat dus lope als ze mij ziet afkomen, ah ja ik kan zo nooit is rustig tot bij haar gaan hé ik moet altijd tot bij haar vliege, ge zou dus voor minder gaan lope Maar voor de rest is VAnille zeker en vast al mijnen beste vriend geworde hoor, alé nee vriendin want het is een schattig wit kattineke hihi... kijk zelf maar eens wat voor een schattemieke het is
13-08-2008
De club van 50
Wij zijn vandaag lid geworden van 'de club van 50' van onzen beste vriend! kHeb er hard voor moeten zagen hoor bij ons mama, maar uiteindelijk is het mij toch gelukt hihi... Ons mamie wil haar centjes liever aan mij geven, maar ik ben dan weer zot van Johan's hobbie. En ja zijn hobbie kost wel een beetje geld dus alle centjes zijn voor hem welkom. Bij deze zal ik hier als kleine snotneus ook eens mijn bijdrage leveren se. Ons mama is volop bezig met het zoeken van sponsors. De broer van Johan houdt zich dan weer bezig met het maken van zijn website en is dan ook op het idee gekomen van de club van 50 op te starten. En ikke awel ik heb de oren van ons mama hare kop gezaagd om het ijs daar eens te breken. We staan daar dankzij mij dus mooi op nummer 1 als eerste lid van de club van 50 en hopelijk volgen er nu nog véél meer. Ik zal hier nu nog eens wat reclame maken ook se voor da clubke. Via volgende link http://www.mrfonne79.be/club_van_50.htm kom je op de pagina van Johan's clubke van 50 terecht. Als je hem ook een beetje wil steunen stuur je hem ofwel een mailtje via het mailadres dat op de pagina van deze link staat. Dan krijg je een mailtje terug met het desbetreffende rekeningnummer, dan is het 50 storten en klaar is kees. Of je kan Johan, of de broer van Johan of mama persoonlijk aanspreken en zo alles arrangeren, dat is ook een optie. En ietsje later zal jouw naam uiteraard ook pronken op de pagina van zijn clubke It's up 2 you, ik kan als kleine kapoen alleen maar zeggen: "Doe voor 1 keer open die portemonee, zo rijdt Johan nog wel een paar jaartjes mee. Dankzij jullie doet het in zijne portefeuille dan een beetje minder pijn, en kan ik er van beginnen dromen zijnen opvolger te zijn!"
12-08-2008
Stoute man!
De eerste dag van de week en het was nog eens koekenbak bij de onthaalmoeder. Ik kan zo een engeltje zijn, maar kan verdomd ook ne straffe bengel zijn. De grote kindje zijn nu ook bij de onthaalmoeder want het is grote vakentie en geen school. Zo leren we van alle streke die zij leren op school. En ja ik ben dan natuurlijk den eerste om vanalles mee uit te steken, dat weten jullie al wel zeker Ons mama kon er in ieder geval ni mee lachen. Ze heeft me nochtans heel duidelijk gemaakt dat ik naar andere kindjes die groter zijn dan ik niet moet luisteren. Maar hetgeen ik nu weer heb uitgestoken bedoelde ze ook weer niet. Luisteren naar die grote loebassen doe ik dus duidelijk niet, ik luister alleen maar naar de onthaalmoeder en ons mama en voor de rest heeft dus heel duidelijk niemand daar iets te zeggen over mij. Maar ruzie heb ik nu wel gekregen, want het wil ni zeggen dat ik me ni laat doen, dat ik de andere kindjes moet pijn doen. Maandag heb ik daar ff ferm een groot kindje nen bloedneus gebokst, ja en ik wist goed wat ik aan het doen was hoor. Vuistje ballen en goed mikken op de neus, 2 keer zelfs dat ik zeker was dat het pijn deed. En toen ik het bloed zag strome, moest ik er nog venijnig mee lache ook... opzet gelukt Tot ons mama van haar werk kwam, dan was het gedaan mee lache, was zo blij haar te zien en kreeg dedoeme al direct onder mijn voeten. Dan kwam ik thuis en zag ik mijnen beste vriend, en lap zelfde verhaal ook van hem kreeg ik direct onder mijn voeten. Dus ikke vanmorge maar direct een kusje aan het kindje gegeven dat ik pijn had gedaan want dat moest ik doen van Johan en mama. Langs den ene kant mama blij en fier dat ik flink sorry heb gezegd op mijn manier. Maar dedju heb mezelf ook verklapt want ik wist dus maar al te goed wat ik had uitgestoken
10-08-2008
Uitstapje Posteholt
Toedeloe allemaal. Wij zijn vandaag een dagje op stap geweest naar Posterholt. Dat is een gemeenteke in Holland en ja of course daar doen ze ook aan speedway Onzen beste vriend moest deze keer eens niet meerijden, dus het was echt eens een uitstapje met ons allen. Ook eens plezant hoor, alhoewel ik Johan toch wel liever zelf zie rondsnorre met zijnen tuut. In ieder geval aangezien we dus richting holland trokken moesten we vroeg uit ons nestje, maar ja als je mij kent dan weet je dat dat voor mij geen enkel probleem is. Wakker en op en ready to go om naar de tuta's te gaan kijken. Onderweg in den tuut heb ik het een beetje uitgehangen, kheb ons mama haar geduld nog eens getest, en jaja het begint te beteren, ze heeft alweer een beetje meer geduld. Maar dat wil ni zeggen dat ik ni onder mijn voeten krijg, want als ik het uithang krijg ik nog steeds op mijn dak. Eens daar was het natuurlijk gedaan met de clown uithangen, dan kon ik de tuta's zien, heb ik mijn beziens en heb je van mij dus gene last Het weer was kort samengevat en om het in mijn taal te zeggen 'kaka-weer', met die stomme regen ook al. Maar al bij al hebben wij ons toch goed geamusseerd. Alhoewel,onze lieve schat heeft zijnen ouden tuut daar ook terug gezien, en ondanks alles doet het hem toch nog steeds iets hem telkens weer tegen te komen, toch wel een beetje met pijn in het hart. Tuurlijk hebben we er een kiekje van genomen, maar vroeger was hij alleszins véél mooier nog Soit verder is Posterholt veel kleiner dan Warneton, waar we al meer dan één keer geweest zijn ondertussen, maar qua sfeer is Posterholt dus echt wel gezellig. En dat vond ik niet alleen ons mama heeft er ook van genoten en ook Johan komt er altijd even graag weer. Het is nu ook veel plezanter voor ons om eens te gaan kijken, wij beginnen veel meer mensen te kennen en zo is veel leuker om al die races te volgen. Ons mama heeft er elke keer opnieuw veel plezier aan en ikke ook natuurlijk, als ik maar tuta's zie dan ben ik gelukkig. En ik wordt daar ook elke keer opnieuw flink in de watte gelegd, ten eerste een dagje vol plezier met allemaal die auto's die mijn ogen uitsteken. En elke keer opnieuw mag ik ook van een lekker ijsje smullen. Een gelukzakje hé ikke hihi ik weet het... Ik kijk alweer uit naar volgend weekend, want hoorde Johan zeggen dat we volgend weekend dan toch maar een kijkje gaan nemen in Warneton. Ook dan moet hij niet meedoen, das pas den 24ste als ik me ni vergis (allemaal die datums ook alweer, voor zo'ne kleine snotneus moet ik wat onthouden hoor) In ieder geval we gaan volgend weekend ook kijken dus dat is weer eens een weekendje tuta's zien JOEPIE... Voor Johan is het andere JOEPIE, er is een sponser die die dag zal boven komen met zijn centen hihi goed hé en normaal gezien kan hij die dag ook banden kopen voor zijnen tuta. Daarmee heeft mijnen beste kameraad ook weer marchandise voor zijn speelgoed Alé ik ga nog wat van de tuta's dromen en morgen met de tuta's spelen bij de onthaalmoeder want dan is het voor Johan en mama weer werkendag. Sloppelkes allemaal
09-08-2008
Ons thuisje
Voor de nieuwsgierige onder jullie hebben we hier eindelijk een paar kiekjes van ons nieuwe stekje. Ondertussen is alles hier zo goed als in orde en hebben we allemaal onze draai gevonden. Als Johan onze nieuwe lamellen aan de ramen aan het hangen was ben ik met mama te voet naar de winkel geweest. Dat is wel makkelijk nu want de winkels zijn hier vlak achter het hoekje. En toen ons mama de boodschappen dan weer aan het wegzette was en iets later voor het eten zorgde heb ik nog wat buiten gespeeld met de kindjes van bij de buren. Dan was het eten en beddenbak in voor een tukie. Mama kon eigenlijk nog héél wat doen, maar ook zij heeft zo stilaan haar klopje van de verhuis, dus uiteindelijk heeft iedereen een middagdutje gedaan hier thuis. Jaja ook Johan dus, want toen mama rond half 4 wakker werd en haar ventje in de garage wou opzoeken vond ze hem uiteindelijk languit op het bed Iedereen goed geslapen dus dat mag ook eens. s'Avonds hebben we dan bezoek gehad van Johan's beste maatje en zijn we lekkere frietjes gaan halen mmmmm.... lekker lekker De grote mensen hebben nog wat gezellig zitten kletsen en ik, wel ik kruip nu men nestje in want morgen is het weer vroeg opstaan want we gaan naar de tuta's kijken. Slaap wel allemaal x
07-08-2008
Mama gestopt met roken
Wisten jullie al dat mama gestopt is met roken?! Flink hé van haar, maar simpel is het toch nog niet geweest. Ze zegt wel dat het makkelijker gaat dan ze had verwacht, en dat kan best zijn, maar aan haar kuren en grillen merken we wel dat het met momenten tanden bijten is voor haar. Maar ben toch wel fier op haar, ze doet dat goed en blijkbaar voelt ze haar beter ook. Op 20 juli gaf ze er de brui aan, het was in Warneton dat ze om 18u haar laatste sigaretje met veel smaak heeft opgerookt. De weken die dan volgden waren weken van stress hihi... Mjaja voor diegene die mama kennen, weten dat zij eigenlijk een engelengeduld heeft, maar dat was de afgelopen weken wel wat anders. Ze had echt géén geduld, vooral ik merkte dat, het minste dat ik eens den aap uithing schoot ze direct omhoog terwijl ik anders zoveel krediet van haar krijg. Nu begint het stilaan te beteren, maar 100% makkelijk heeft ze het er nog steeds niet mee, er zijn nog wel zo van die momenten dat ze het eens moeilijk heeft, maar ze heeft alleszins al terug wat meer geduld. Hoop dat het zo blijft en ze het met de tijd minder en minder moeilijk zal krijgen en dat ze deze keer echt volhoud, want ze wil het echt zelf deze keer... Ze gaat binnenkort zelfs terug sporten. Mjaja ons mama gaat nog een gezonde meid worden hihi... Volhouden hé lieve mama van me, dikke zoen van uw kapoen x
06-08-2008
Hello again
Toedeloe allemaal een tijdje geleden maar we hebben het een beetje druk gehad... Je kent dat wel weeral eens inpakken en kamperen tussen de dozen om zo uiteindelijk weer eens te verhuizen en ons eigen knus gezinnetje te starten. En/of het mij afgaat ik heb het deze keer niet lastig gehad met de nieuwe omgeving en het nieuwe thuisje, voelde me direct super! Voor de verhuis hebben we ook nog wel leuke dingen gedaan. Zo zijn we naar Gyverinckhove geweest, het was er zo eens een ander soort racen dan Johan normaal doet. Zo één keer per jaar gaan ze in het zand rijden, was wel eens leuk om mee te maken. En ik, ik heb mij reuze geamusseerd en zag zo zwart als nen hogen hoed, ni te doen men badje en bedje deden dus goed! Na dit weekendje pret was het inpakken geblazen... Mama liep een beetje stressie rond, maar al bij al viel het inpakke nog wel mee hoor! Twee dagen voor de verhuis is meter Allessandra op mij komen passen, leuk we hebben s'avonds BBQ gedaan en de dag erna zijn we naar de beestjes gaan kijken in Plackendael. Ons mama en Johan daarentegen die zijn eens met z'n tweetjes gaan relaxen in een wellnesscentrum... En relaxed waren ze, ready om eindelijk volledig te verhuizen naar het nieuwe stekje toen ze terug thuis kwamen. En nu, nu zitten we eindelijk in ons nieuw thuisje... Alles staat hier op zijn plaats, mama heeft de nodige wasjes en plasjes gedaan. Het internet doet het hier ondertussen ook. Dus nu gaan we zoals eerder gezegd moederke en vaderke en kleine kapoen Yuni spelen en weer eens meer tijd maken jullie hier mee te laten genieten van alles wat we uitspoken. Soit ik kruip men nestje in... tot snel en ondertussen slaap wel x
21-07-2008
Ons verlengd weekend
Ook voor ons was het afgelopen weekend een verlengd weekendje... en uiteraard hebben wij weer niet stil gezeten. Een heel klein beetje zijn we al met de verhuis bezig. Zo hebben Johan en mama zaterdagmorgend de tijd gemaakt om een nieuw salon te gaan kopen voor het nieuwe stekje. Een zwart/grijs lederen hoeksalon hihi en blij dat ze ermee zijn! In de namiddag was het voor mama was en strijkdag en Johan ging nog een beetje aan zijn tuut werken die de dag erna weer eens mocht gaan bollen over het circuit. En ikke??? Wel ik ben een goei middagdutje gaan doen en dus de luirik uitgehangen en goed geslapen zodat ik voor de rest van het weekend scherp stond want we gingen nog veel leuke dingen doen Zondag was het dan weer een dagje Warneton. En het was weer fijn hoor. Ben ne flinke vent geweest en heb weer alles vanop de eerste rij uit mijnen buggie kunnen volgen Wij hebben ons als supporters niet verveeld en goed geamusseerd, en ook wel een beetje gekregen wat we wilde. Van de 3 manches had onzen beste vriend de 2de manche een mooie 2de plaats te pakke en in de finale ronde een 4de plaats (en blijkbaar ook een zwarte vlag, dat wil dus zeggen dat hem iets gedaan heeft dat ni mag en hij min 5 punten in het klassement heeft)... Mja de 1ste manche is hij moete stoppe want het bougiekabelke was ff gaan lopen. Maar over een ganse dag bezien hebben we dus een leuk dagje met goede resultaten achter de rug. Het was fijn om mijnen beste vriend zo eens spannend te zien racen, want vandaag was het wel spannend hoor. Alleen waren wij meer tevreden dan onze kameraad. Nu liep de motor zoals het hoorde nu stuurde zijnen tuut weer ni goed. Het zal nog ff zoeken zijn tot zijn machien rijdt zoals het moet, maar het zal wel komen. Benieuwd wat voor vuurwerk we dan te zien gaan krijgen. Maandag was het dan een extra dagje verlof, en daar hebben we dan maar van geprofiteerd ook. De sinksefoor in Antwerpen hadden we al een paar keer gehad dit jaar, deze keer zijn we dan ook nog maar eens op de kermis in Brussel gaan rondhangen. Ook weer fijn hoor. Eerst heel wat afgezien en ik wees elke keer opnieuw weer naar de molens met de tuut'en die ik tegenkwam, maar had wel geduld. Wist immers wel dat ik eens met de tuut'en mocht gaan rijden. Eerst hebben we met z'n allen smoutebollen gegeten en dan waren de tuta's aan de beurt. GEWELDIG hé, ben al veel naar de kermis geweest dit jaar, maar wordt ook steeds flinker en flinker...
19-07-2008
Grote veranderingen op til !!! :)
Ik mag van ons mama eindelijk ons groot nieuws verklappen, JOEPIE! Dat doe ik graag hoor leuk nieuws vertellen. Vanaf 1 augustus zullen wij terug in Willebroek wonen, fantastisch hé! Terug korter bij de familie, korter bij men nieuwe schooltje, véél beter terug op de bewoonde wereld . En eindelijk na al die tijd gaan wij dan ook ons eigen gezinnetje hebben. Iedereen wist al wel dat ons mama een schat van een ventje heeft leren kennen, mijnen beste vriend waar ik hier de laatsten tijd altijd over vertel! En die 2 grote loebassen hebben de afgelopen maanden dan ook veel getetterd met elkaar. Dat had ik wel door maar mocht er als kleine snotaap mijne neus natuurlijk ni tussensteken want het waren grote mensen zaken. In ieder geval ze hebben me nu verklapt dat mama samen met mijnen beste vriend zijn huisje gaan kopen en we daar dus vanaf 1 augustus moederke en vaderke en kleine kapoen Yuni gaan spelen. Goed nieuws hé!!! Ons mama is in de wolken hoor, en dat mag ook wel hé, het geluk staat eindelijk eens aan haar zijde, en genieten dat ze daarvan doet. Soms hé is ons mama zelfs weer zo ne verliefde puber, gek hoor hihi maar vind het helemaal ni erg. Het is superfijn om haar zo te zien en vanaf nu zijn we dus niet meer met twee maar met ons drietjes en dat is véél leuker! Ne man in huis waar ik tot mijn groot plezier mee kan ravotte en spelen, maar tegelijkertijd moet ik er ook héél goed naar luisteren, want hij staat wel op zijn strepen hoor. Maar met zo'n varken als ik is dat maar goed ook! Voila se tot zover al een beetje meer over ons groot nieuws, meer vertel ik later want vlieg men bedje in nu. Dus tot de volgende dada x
18-07-2008
Operaties een feit!
Afgelopen woensdag hadden we een afspraak bij de neus-keel-oor specialist. Ons mama is zo blij dat ze met mij direct heeft doorgezet en toch wel doorhad dat ik meer pijn had dan ik soms wel liet merken. Want het is wel degelijk een feit hoor dat ik met héél veel pijn aan de oortjes zit. Ik vond het niet zo leuk bij de dokter deze keer. Heb héél de tijd zitten wenen, en dat is niet van mijn gewoonte, die dokter zie ik niet zo graag als al die andere. De andere dokters onderzoeken mij en dat vind ik dan nog wel best leuk omdat die met dat koude ding op mijnen buik kriebelen. En de ene keer krijg ik dan een speeltje mee of ne cent voor mijne spaarpot. Deze keer was het wat anders. De dokter heeft mijn keel en oren zeer grondig onderzocht, met alle gevolgen vandien. Ik schreeuwde het uit van de pijn! Die heeft mij dedoeme pijn gedaan ja. Als nen anderen dokter ziet dat ik pijn heb, blijven die snel van men oren of keel af en geven mij de nodige medicamentjes. Den deze ni hoor, die ging flink op de pijn in en moest echt tot in het detail weten waar ik precies pijn had. Met allerlei verschillende stopjes in men oren ploeteren pffffff en ikke maar zagen en tieren. Hoorde ons mama me wel sussen met 'flinke man' nog eventjes en het is voorbij. Maar amai dat eventjes duurde wel lang zenne deze keer. Ons mama was wel superlief voor me, maar haar hartje was maar zeer klein. De specialist zei haar een paar keer dat ik er erg aan toe was, en dat hoorde ze alles behalve graag. Precies of ik lag op sterven hoe hij dat zei, maar zo is het helemaal niet hoor! Gelukkig maar, of ons mamie werd helemaal gek. In ieder geval het zal plots wat anders worden dan alleen maar amandelen trekken. En lang wachten mogen we niet. De dokter zei dat ze normaal gezien zoiets pas vanaf 3 jaar opereren, maar nu hij mij gezien en onderzocht heeft begreep hij waarom de andere dokters erop aandrongen mij zo snel mogelijk te opereren. Zit met heel grote amandelen die er sowieso uit moeten. Maar dat wisten we al. Daarnaast zit het inderdaad ni zo goed met de oortjes zelf, dat wisten we nog niet. Het was al wel heel duidelijk dat mijn oortjes al heel lang een gevoelig plekje aan men lichaam zijn, maar nu weten we ook waarom. De poliepen moeten er zo snel mogelijk uit want die zijn alle kanalen tussen oor en neus aan het toezetten. Ook de buis van Eustachius zit helemaal toe. Aan buisjes kan ik dan ook weer ni ontsnappen want er zit vocht en etter achter mijn oor! Jaja het is ineens alles en het moet zo snel mogelijk want anders gaan deze mijn gehoor op zich aantasten. Momenteel nog gene paniek want hebben dat uiteraard direct getest en men oortjes werken nog 100% dus moet ons mama niks wijsmaken da'k ni goe luister omdat ik ni goed hoor want daar is niks van aan hihi Kan er voorlopig nog mee lache, maar zal binnenkort wel wat anders zijn. Afspraak nu is een flesje nemen om alles een beetje te ontzwellen want momenteel staat alles te dik en te ontstoken waardoor de operatie nog niet onmiddellijk kon plaatsvinden. Eind augustus moet mama dan opnieuw met me naar die stoute specialist en dan weten we direct wanneer de operaties zullen plaatsvinden. Ze gaan gelijk nog een kleine correctie aan men lip doen, dat hebben we ook nog maar net ontdekt, en zit een vliesje vastgegroeid tussen mijn tanden en das een beetje lastig en als ze dan toch bezig zijn is dit een kleintje om ook dat ambetant gedoe effe te verhelpen. Jaja ne gansen boterham hé, maar op zich gaat dat allemaal wel meevallen hoor, alleen ja ben nog zo klein en het is toch maar alles ineens hé... Ons mama gaat zeker bij me blijven, zal ook een paar daagjes in het ziekenhuis moeten blijven maar ze zullen me daar wel vertroetelen. We houden jullie wel op de hoogte! Toedeloe
11-07-2008
Vake 75 jaar hip hip hoera!!!
Vandaag was het een superspeciale dag. Vake Ruisbroek werd vandaag 75 jaar! Dat begint al te tellen hé... Mjaja drie kwart eeuwtjes oud, als dat geen reden is om te feesten hihi en dat hebben we dan ook gedaan We zijn dit speciaal gebeurtenisje samen met de familie gaan vieren in 't Veerhuis in Weert. 100% was ik nog niet, op een gegeven moment had ik echt wel een beetje pijn aan de oortjes. Maar van die gelegenheid heb ik ook een beetje geprofiteerd. k Had het wel door, dat iedereen ochére ocharme aan het zeggen was op een gegeven moment. Johan had ik daar alvast ni mee liggen toen ik het ff begon uit te hangen en ni flink was aan tafel. Uiteindelijk heb ik met de kids van de familie toch nog men zinnen verzet in het speelhoekje, superfijn en ik had dan ook ineens gene pijn... dus hij had nog gelijk ook, mjaja ben soms wel ne sloeber. Maar soit ik wou hier eigenlijk ook nog een beetje over ons vake Ruisbroek vertellen. Vake Ruisbroek is mijn overgrootvader, dat kunnen er ook ni veel meer zeggen dat ze dat nog hebben hé. Ikke wel hoor, en het is zelf nog ééntje dat goed bij de pinke is en zelfs fameus met zijnen tijd mee. Ons mama moet er soms mee lache, wij hebben ni zo een saai vake, wij hebben een vake dat geregeld op de computer zit te tokkelen om zich zo bezig te houden met zijn favoriete bezigheden. Hij gaat graag naar de koers, vooral naar den Danny Verelst zien dan, en daar zoekt hij dan zo wat vanalles vanop op de computer. En verder jaja een modern vake, durft hij nu en dan zelfs eens een cd'tje te branden. Ben zeker dat zelfs de jeugd dit ni allemaal kan, sommige wel, maar toch ni allemaal... Dus dan mogen we toch wel zegge dat we een supermodern vake hebben hé! Ben er in ieder geval fier op mijn vake. En ben blij dat we hem toch hebben kunnen verrassen op zijn speciale verjaardag. Mama had voor hem een speech gemaakt, een beetje ludiek over het verloop van zijn leven... is zo eens iets anders hé, en mama doet dit graag en kan best wel leuk rijmen. Verder had vake laten vallen dat hij graag een nieuwe muziekinstallatie wou voor thuis, dus de familie hebben hem aangenaam verrast met een cadeaubon van de saturne zodat hij zijn nieuw machien zelf kan gaan kiezen... Dus binnenkort zal de muziek daar mooi klinke in de living. Op het einde van de avond werd hij nog aangenaam verrast met zijn lievelingstoetje, er was zelfs vuurwerk bij. En dan was het voor iedereen bedtijd, want het was ineens heel laat! Hopelijk heeft ons vake een superfijne verjaardag gehad. Wij hebben er alleszins van genoten. Nog ééns een dikke proficiat van ons!! Dikke zoen x
10-07-2008
Operatie op komst
Ik voel me ondertussen alweer beter, dus joepie morgen zal ik zeker van de partij zijn op het feestje voor ons vake zijn 75 jaar! Maar er is wel een maar... volgende week woensdag hebben we onze afspraak bij de specialist (neus - keel - oor). Dan zullen we ook weten wanneer de amandelen getrokken zullen worden. Kan er niet aan ontsnappen, de dokters en mama hebben besloten mij direct te opereren. Dus daar gaan de amandelen, mijn eerste operatie in zicht. Mama heeft me al verteld dat het beter voor me is en ik dan minder ziek zal zijn en minder pijn zal hebben aan men oortjes. Want miserie heb ik nog ni echt, maar toch al wel een paar flinke oorontsteking gehad. En vanaf dan is het ermee gedaan. Dus ja als mama dat zegt zal het zo wel zijn hé. De dokter gaat voor een papiertje zorgen dat mama sociaal verlof kan nemen, en ze zal me heel erg vertroetelen dan. En het leukste is dat ik héél veel lekkere ijsjes mag eten dan mmmm... Het zal allemaal wel best meevallen, even lastig in de keel, maar nu ik nog zo klein ben zal ik er niet veel last van hebben... Ik laat zeker van me horen als het zover is en ja jullie kennen mij hé bij ne flinke rakker dus overleef dit operatie'tje wel.... TOEDELOE x
08-07-2008
De bof pffff
Sinds gisteren ferm ziek... Gisterennacht heb ik mama uit haar bedje gehaald, bijna 41 graden koorts, dus ja dat was ff schrikken. Gelukkig blijft mama op zo'n moment best rustig, ze heeft me snel in een lauw badje gestopt de nodige medicamentjes gegeven tegen de koorts, maar die zakte alles behalve. Toen ben ik een klein beetje in stuipen gegaan, heel even maar hoor, men ganse lijfje shake'te helemaal. Dat komt natuurlijk door die hoge koorts en ook toen bleef mama nog wel een beetje rustig. Ze weet wel ongeveer wat ze allemaal moet doen, maar toch heeft ze nog heel wat tips gekregen voor de toekomst. In ieder geval voor ons mama was het direct duidelijk dat er iets niet klopte. Er mocht nog wel leven in mij zitten er was iets mis dus ze besloot direct om niet te gaan werken en met mij richting kinderziekenhuis te rijden. En gelukkig maar want ben goed ziek. Ze kreeg daar te horen dat ik "de bof" had. De bof is eigenlijk een kinderziekte. Deze komt tegenwoordig niet zo heel veel meer voor omdat elk kindje hiertegen ingeënt wordt, ik dus ook. Maar ja er bestaat altijd nog wel 10% kans dat het toch doorbreekt en voila se ik heb het weer vlagge. De specialisten wisten mama te vertellen dat ik wel héél veel pijn moet hebben, linkeroor was zwaar ontstoken, amandelen waren heel groot en de bof op zich is een pijnlijke zaak. Mama wist al wel langer dan vandaag dat ik net als haar een pijngrens heb die ver gaat, maar dat ik zo'ne straffe kerel was dat wist ze niet. Ze was een beetje overdonderd door het nieuws en te weten dat ik zoveel pijn had maakte haar hartje zo klein dat ze al haar emoties losliet en plots begon te wenen en te jammeren. Niet van mama's gewoontje, maar ja ze ziet haar kleine schatje niet graag afzien hé... ocharme wij Heb in het ziekenhuis een spuitje met beetje valium gekregen, dit om te voorkomen dat ik nog eens in stuipen ga. Nu weet mama dat het niet langer dan 10 minuten mag duren. Anders moet ze direct de 100 bellen en dan geven ze sowieso een spuitje valium. Dat heeft ze dan ook weer bijgeleerd se. Verder hebben ze bij mij bloed getrokken, donderdag weet ze daar de resultaten van, en zullen we ook weten of die verdomde amandelen eruit moeten. Specialist rade het in ieder geval al een beetje aan, en ik vrees dat mama van plan is het direct te laten doen ook. Is ni den eerste keer dat ik sukkel met men oortjes enzo dan kan ik beter nu ik nog klein ben die amandelen laten wegnemen. Erg zal ik dat niet echt vinden, mama heeft me al beloofd dat ze gans die dag heel dicht bij mij zal zijn en dat ik dan een paar dagen lang lekkere ijsjes mag eten mmmmmmmm Verder zijn de 2 dagen van pijn nu begonnen vreest ze. De dokter had haar gezegd dat de koorts nog 2 dagen zouden aanhouden en dan zouden ook stilaan de zwellingen in men gezichtje beginnen. En dat was inderdaad vandaag zo. Eten doe ik niet zoveel, steek geregeld men vingertjes in men mond en klaag dan dat ik pijn heb. Heb echt pijn en mama weet het wel maar ondanks alles heb ik ook nog wel men goede momentjes hoor, de kapoen uithangen kan ik met momenten nog wel. Alleen nu is het weer wat minder. Lag ondertussen al in men bedje maar rond half 11 daarnet begon de pijn weer echt ben beginnen wenen en gillen en lig hier nu te sussen bij mama op de zetel. Nog een paar zinnetjes hier en we gaan een beetje proberen te rusten in het grote bed. Zoals de dokter voorspelde zal het morgen wel de pijnlijkste dag worden. Gelukkig is mama een ganse week dicht bij me en kan ze me goed verzorgen, wat zou ik zonder men lieve mama toch doen hé... Ik hoop alleszins dat de dokter gelijk heeft en ik vanaf donderdag weer beter ga worden. Want vrijdag is het feest, vake Ruisbroek wordt dan 75 jaar en ik zou het ohhh zo erg vinden moest ik dat missen. Dus wij gaan jullie nu laten en hopen dat we toch nog een héél klein beetje kunnen slapen! Word vervolgd
06-07-2008
Warneton Speedway... mja ja het was er naar mijn zin
Dit weekend was weer super naar men zin Zaterdag hebben we kennis gemaakt met één van Johan's beste maatjes 'Sven & Nathalie'. Plezant hoor, lekker gaan eten daarna nog een lekker glaasje gaan drinken en ikke??? jaja flinke man geweest. Op mijn gezicht konden ze wel lezen wat voor nen dikke kapoen ik wel was, maar ik denk dat ik hen toch ook wel gecharmeerd heb hihi Van ons mama mag ik alvast verklappen dat Johan binnen enkele maanden peter zal worden. Nathalie en Sven verwachten namelijk hun eerste babyspruit, hihi plezant hé... en ze kozen Johan uit voor het peterschap. Een superkeuze hoor, en ik kan het weten! Het is ondertussen mijnen beste vriend geworden, gek op mij en ik op hem dus voor jullie kleine gelukje zal het niet anders zijn! Vandaag (zondag) hebben we dan kennis gemaakt met Johan zijn hobby: speedway met name Lightning Rods, niet dat mij dat iets zegt, voor mij zijn het gewoon allemaal tuut'en Johan had er een jaartje geleden even de brui aan gegeven, maar ja als het in je bloed zit blijft het kriebelen en het 'hot nieuws' voor diegene die Johan kennen was dus het feit dat hij vandaag opnieuw van start ging gaan. Ik vond het een fantastische dag! Moest wel vroeg uit men bedje, 6u vanmorge kon ik al uit de veren, maar daar had ik helemaal geen problemen mee. Ons mama dacht alleen nog een beetje, als dat maar goed komt, want toen ik gisteren voor de eerste keer het lawaai van de motor hoorde was ik precies beetje bang. Begon beetje te wenen van het lawaai en heb ferm in mama's arm geknepen. Maar vandaag, alle schrik geweken, vond het zo fascinerend dat het lawaai van al die motoren me helemaal niets meer deden. Heb men ogen de kost gegeven met al die tuut'en daar en ben een superflinke man geweest, mama heeft helemaal geen last met me gehad. Als ik maar weg ben hé, dan hoor je mij ni Voor Johan was het nog een dagje van zoeken en aftasten. Nieuwe auto, nieuwe reeks... dus hij moest nog een beetje checke of alles wel macheerde zoals hij het wou. En het antwoord heeft hij wel gevonden denk ik. Het liep nog niet zoals het voor hem moest, maar met nog een beetje gepruts aan zijnen tuut zal dat allemaal wel dik in orde komen. Den tuut op zich stuurt zoals het moet, was graaf om hem te zien rijden hoor. De meeste onder het gezelschap vonden dat het voor de eerste keer al goed liep, alleen de motor die moet blijkbaar nog een beetje afgesteld worden, want die werkt niet zoals het moet. Ik hoorde de kenner (Johan dus) iets zeggen van gaat niet boven 7 (duizend) toeren, god mag weten wat dat is, daar snap ik nog niks van maar dat zal ik wel leren hihi... de motor ken ik al wel, dat is dat groot ding dat je kan zien als de motorkap openligt, die heb ik dan ook al een paar keer gezien vandaag :) Het was alleszins héél leuk dit wil ik nog wel meer meemaken, we zijn ook nog wel naar andere wedstrijden gaan zien hoor want het was daar een gans dagje ambiance voor de auto's op het parkoer daar. Maar het leukste was natuurlijk Johan zelf zien rijden, daarvoor waren we daar natuurlijk hé Ons mama vond het ook héél fijn. De voetbal zal ze wel niet zomaar laten, maar interesse voor de hobby van haar ventje heeft ze zeker en vast wel dat heb ik wel gemerkt, ze heeft haar ook wel geamusseerd vandaag. Voetbal en auto's, denk dat ze die combinatie wel ziet zitten Ze was alleszins gecharmeerd door gans het gebeuren daar, heeft haar geen moment verveeld dus jaja van de partij zullen wij zeker nog wel zijn! Tot de volgende x
Hakuna Matata...
Over mijzelf
Ik ben Yuni
Ik ben een man en woon in Willebroek (België) en mijn beroep is kapoen zijn :).
Ik ben geboren op 16/06/2006 en ben nu dus 19 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groot worden, mama plagen maar ook héél lief zijn hoor :).
Het zijn superlieve mensen hoor, alé dat vind ik alvast. Ge kent mij hé ik ben ne kleine charmeur, ook al moet ik me op een ander altijd laten opvallen, toch val ik elke keer opnieuw ook weer in de smaak. En de mama van Johan die wist me dan ook op haar beurt te charmeren en in de watte te leggen. Ik heb van haar een aantal koekjes gekregen, mmmm en lekker dat ik dat vond. Moest wel elke keer flink dank u zeggen en of course gaf ik ook elke keer een dikke zoen mja ja daar heb ik mee gescoord want dat vond ze superlijk natuurlijk hihihi...
tot de volgende
We waren zoals elk weekend vanmorgen vroeg vertrokken om naar de tuta's te gaan kijken. Maar het weer was gewoonweg verschrikkelijk. Ik ben gek van tuta's maar met die stomme regen was voor mij de leut er echt af. Mijn handjes waren nat en hadden kou, men kleren begonnen ook zo wat nat te worden. PPfff ik kon er echt ni meer mee lache dus besloot dat even duidelijk te maken aan mama en ben dus beetje zaag ie zaag beginnen doen. Ze had wel door dat dit niet van mijn gewoonte was en dat het weer me duidelijk dwars zat. Ook zij was al helemaal doorweekt van de regen. Dus mama besloot met me naar huis te gaan. In de auto was ik nog steeds aan het klagen dat men handjes pijn deden, ook al stond de chauvage op 25°. Mama had eerst een beetje spijt dat ze daar vertrokken was, er waren zo een paar nieuwe dinge die ze graag had gezien. Maar toen ik ter hoogte van Gent nog steeds aan het klagen was, had ze door dat het me echt ni afging vandaag en was ze blij dat ze huiswaarts gekeerd was met me. Eens thuis zagen men handjes en billen rood van de kou, en ze voelde ook echt ijskoud aan. Ik heb dan samen met mama een warm badje genomen om terug een beetje op temperatuur te komen, en deugd dat dat deed amai 
Daarna was het lekker knorren in men bedje, en ik was na men badje rap vertrokken hoor.
Toedeloe allemaal. Wij zijn vandaag een dagje op stap geweest naar Posterholt. Dat is een gemeenteke in Holland en ja of course daar doen ze ook aan speedway 
We zijn dit speciaal gebeurtenisje samen met de familie gaan vieren in 't Veerhuis in Weert. 100% was ik nog niet, op een gegeven moment had ik echt wel een beetje pijn aan de oortjes. Maar van die gelegenheid heb ik ook een beetje geprofiteerd. k Had het wel door, dat iedereen ochére ocharme aan het zeggen was op een gegeven moment. Johan had ik daar alvast ni mee liggen toen ik het ff begon uit te hangen en ni flink was aan tafel. Uiteindelijk heb ik met de kids van de familie toch nog men zinnen verzet in het speelhoekje, superfijn en ik had dan ook ineens gene pijn... dus hij had nog gelijk ook, mjaja ben soms wel ne sloeber.
volgende week woensdag hebben we onze afspraak bij de specialist (neus - keel - oor). Dan zullen we ook weten wanneer de amandelen getrokken zullen worden. Kan er niet aan ontsnappen, de dokters en mama hebben besloten mij direct te opereren. Dus daar gaan de amandelen, mijn eerste operatie in zicht. Mama heeft me al verteld dat het beter voor me is en ik dan minder ziek zal zijn en minder pijn zal hebben aan men oortjes. Want miserie heb ik nog ni echt, maar toch al wel een paar flinke oorontsteking gehad. En vanaf dan is het ermee gedaan. Dus ja als mama dat zegt zal het zo wel zijn hé. De dokter gaat voor een papiertje zorgen dat mama sociaal verlof kan nemen, en ze zal me heel erg vertroetelen dan. En het leukste is dat ik héél veel lekkere ijsjes mag eten dan mmmm... Het zal allemaal wel best meevallen, even lastig in de keel, maar nu ik nog zo klein ben zal ik er niet veel last van hebben... Ik laat zeker van me horen als het zover is en ja jullie kennen mij hé bij ne flinke rakker dus overleef dit operatie'tje wel.... TOEDELOE x
