vooraleer ik van start ga met het schrijven zal ik me even excuseren omdat het al zoooo lang geleden is eer dat ik nog wat schreef. Oké ik weet et, het is een eeuwigheid geleden. Maar nu volgt een uitgebreid bericht.
Eerst en vooral eve zeggen hoe het me hier afgaat. Wel elke dag voel ik me hier meer en meer thuis. Alles wordt een gewoonte. Minder hygiëne, veel zwerfhonden, veel afval, veel srugsverslaafden, overal palmbomen, overal zon,... Van het ene uiterste kan je in het andere vallen en toch went alles zo snel. Een autoongeval hier, dan weer daar het kan allemaal aangezien ze hier geen verkeersborden ( dus ook geen snelheidsberperkingen hebben). Met de fiets tussen het verkeer zigzaggen lukt me ook heel aardig, ook al heb ik om een of andere reden altijd alle rode lichten tegen. Hier tellen ze dan zo de seconden af op een bordje. Best wel frustrerend om 60 seconden voor een rood licht te staan, met een stinkende uitlaat van een busje naast je aangezien ze hier nog nooit van een roetfilter ofzo gehoord hebben. Maar alles heeft zo zijn charmes. En het zijn allemaal dingen die behoren tot het dagelijkse leven.
Maar genoeg over de omgeving enzo gepraat, nu even over het uitgaansleven. Ook hier hebben ze een discotheek, zsazsazsu. Daar gledt er vooral 1 ding en dat is de dresscode: hoe bloter hoet beter, hoe hoger de hakken, hoe korter de rok. Met veel meer moet je niet rekening houden als je daar naartoe gaat. Haha echt grappig, want alle formaten houden zich aan de strakke, korte, halfnaakte rokjes, topjes en kleedjes. HILARISCH dus! :) De muziek was wel heel leuk, veel oudere liedjes gemixed met nieuwe liedjes van bij ons. Daarnaast wordt er voortdurend een exotische beat ingebracht door iemand die op een trommel slaat tijdens de muziek. Schept echt een leuke sfeer. Op donderdag kan je terecht in Havana, dit is een salsabar waar er sensueel gedanst wordt. Eens later op de avond wordt de dansvloer door iedereen gekleurd en niet enkel door de professonele dansers. Jammer want ik moet elke dag om 6uur opstaan om naar stage te gaan waardoor ik er niet zovaak naartoe kan gaan. Sommige bars, café's,... zijn wel zo toerischtisch ingesteld. Daarmee bedoel ik volledig afgestemd op de Hollanders. Dan zie je er ook bijna geen enkele Surinamer, tenzij die een meisje wil versieren of trips, uitstapjes wil aanprijzen.
De mannen kan je hier dus met bosjes tegelijker tijd krijgen als je dat wilt. Maar geloof me dat wil je hier echt niet :) Ze zijn hier prktisch nooit met goede bedoelingen, toch niet bij stagiaires. Dus afstand houden is de boodschap ;) toch raak ik nel gewoon aan het gefluit en geroep door de mannen op straat. Iedereen fluit en roept je na. Maar ze doen dat dan ook bij iedereen! Dus het is niet echt een compliment.
Ondertussen heb ik goed contact met 6 belgische meisjes die buiten het dorp wonen, ik ben er al eens gaan logeren en het voelde heerlijk om eens op een andere plaats te vertoeven. We eten ook minstens 1 keer per week samen. En het doet me deugd om dan terug eens met belgen te kunnen praten want ik neem al hollandse dingen over. Die kennen namelijk geen frigo, microgolfoven of nen aftrekker. Dus ik pas mijn woorden schoon aan :) Daarnaast zeg ik ook geen wablieft meer want hier in Suriname kennen ze dat niet en wordt het eerder als iets negatiefs ervaren. Je hoort me dus om de haverklap zeggen: Wat zeg je? Mecht een hoge toon op het einde van de zin want zo praten ze hier allemaal.
Op mijn stage gaat het nu pas echt beter. ja hoor we zijn week 7 en nu gaat het beter. Begeleiding heb ik niet, of kennen ze hier niet. Feedback geven wordt steeds uitgesteld, en een document van 20 paginas doorlezen duurt wel 3 weken. Daarnaast werd mijn presentatie van vandaag dan ook weer eens afgelast. Maar ik raak het gewoon, hier leer je echt geduld krijgen. Iets wat ik wel nog wat kon leren!
Dit weekend een hele ommezwaai in het huis van de Prinssesstraat, er zijn namelijk 3 nieuwe belgische meisjes in huis gearriveerd. De rollen zijn dus omgekeerd en de Hollanders zijn (eindelijk) in de minderheid! :) Het zijn drie leuke, spontane meisjes en ze blijven hier nog tot eind mei. Het worden dus nog leuke tijden hier!
Zo ik heb even genoeg gepraat denk ik, ik ben zo niet voor het schrijven maar eerder voor het babbelen. Dat moest ik jullie zeker niet meer vertellen. Volgend weekend ga ik naar Galibi, schildpadden op het strand bekijken die daar hun eieren leggen. Daar maak ik ook de oversteek naar frans Gyana om mijn visum in orde te brengen zodat ik hier wel nog mag blijven. Dan krijgen jullie weer een avontuur verhaaltje te horen.
Dag iedereen! Zoen
Reacties op bericht (3)
03-04-2010
Geniet er nog van!
Dag Evi,
Ik ben net een dagje terug van mijn drie maanden lange avontuur als leerkracht in Paramaribo. Zelfs logeerde ik in de Cornelis Jong Bawstraat 71. Niet ver van de plaats waar jij nu woont.
Ik was wat op het internet aan het zoeken naar blogs van studenten die er nu nog zitten en zo kwam ik je blog tegen.
Geniet er nog met volle teugen van, want voor je het weet is het zo voorbij. Dikke tranen nam ik terug mee naar België.
Om op z'n Surinaams af te sluiten: Werk ze en geniet ze! Doei doei!
Tang Boeng (Ik lees zeker je avonturen nog eens. Moest je zin hebben om eens een kijkje te nemen op mijn blog: http://evimaartenjolien.waarbenjij.nu
Bossi, Evi Vanhoutte
ps: Wanneer kom je terug naar België?
03-04-2010 om 23:39
geschreven door Evi Vanhoutte
18-03-2010
Eviiii x
Het lijkt daar allemaal héél leuk, nog veel pezier en tot binnekort...
Dikke kus Ranii Xxx3
18-03-2010 om 19:38
geschreven door Rani
15-03-2010
Besos de Strijtem!
Ik wil ook schildpadden zien!! :) Geniet ervan, Evitje. It's the time of your life...
