nu ik dacht de ware liefde gevonden te hebben was dat blijkbaar niet er waren alleen maar dagen vol verdriet verdriet om jou , verdriet om wat gebeurde was alles dan gelogen ? was alles dan nep ? is er een ander , ben je me beu zoveel vragen zoveel pijn wanneer gaat deze shit toch over zijn ..
ge bent zo verdrietig, zo kapot, ge wilt het hem allemaal vertellen, hoe ge u voelt, hoe da het komt da ge zo doet, door wie die gevoelens komen, maar ge bent gewoon zo bang dat ge hem zult verliezen. terwijl ge hem eigelijk allang kwijt bent .
Schat zeg maar niets meer voor mij was je de ware Nu ben je bij me weg en verdrink ik in me tranen Steeds vaker zijn er dagen dat ik terug wil naar ons samen Maar je wil me niet meer terug, dus leef ik niet meer voor later Ik heb spijt van al me fouten, schat je moet me echt geloven ik word gek zonder je lach en die glinstering in je ogen elke dag is een gevecht, omdat ik zonder jou moet leven door me tranen heen heb ik dit voor je geschreven
Ik hield van je, en nooit heb je er misbruik van gemaakt, want je wist het gewoon niet, hoeveel ik van je hield. Ik wist het zelf nog maar half - besef ik nu - Je maakte me het gelukkigst en ongelukkigst op dezelfde dag. Je maakte me gek, van pijn en verliefdheid. Je besefte het niet maar je hoefde het enkel te zeggen, en ik was veranderd.
