Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
evatjes blog
hey allemaal,
Eerst en vooral wil ik jullie bedanken om een kijkje te nemen op mijn blog..ik heb deze blog gemaakt zodanig dat de mensen die willen weten hoe het met met gaat ivm mijn operatie in Duitsland...
Ik zal er muziek,gedichten, en nog zo veel meer proberen op te zetten...
Als ik in Duitsland lig in het ziekenhuis zal ik proberen er elke dag iets op te zetten hoe het ginder gaat...
alvast bedankt om eens te komen piepen..;)
Zoals jullie zien is mijn blog nog niet helemaal klaar he...ben nog volop aan het proberen :)
jullie mogen natuurlijk altijd iets in mijn gastenboek zetten he..jullie moeten jullie niet inhouden...
Als ik een dipje heb kan ik het lezen en hopen dat jullie me kunnen opfleuren...
vele groetjes en dikke knuffel
eva
ps: ik geloof er in dat alles goed komt....
03-01-2014
TELKENS ALS MEN DENKT HET GAAT NIET MEER SCHIJNT ER EEN LICHTSTRAAL KEER OP KEER DIE DE KRACHT EN DE MOED GEVEN OM VERDER TE LEVEN EN NIET OP TE GEVEN....
eigenlijk is dat een tekstje dat voor iedereen telt he... wie heeft het niet eens moeilijk in zijn leven? moeten we het daarom opgeven...nee zenne... Mijn doel is dat ik die operatie goed doorsta en dat ik er ga staan op de plechtige comunnie van mijn dochter... dat is een belofte dat ik haar gemaakt heb... ga nu beginnen met haar comunnie een beetje voor te bereiden want wil niet alles uit handen geven he ;) De eerste schooldag van mijn kaboutertje ga ik er niet zijn maar ik weet zeker dat hij dat super gaat doen :) En ze hebben belooft dat ze fotokes gaan trekken....
ben eigenlijk blij dat de feestdagen voorbij zijn en nu is het aftellen echt begonnen he...deze nacht bijna niet geslapen van de pijn maar leef op hoop he...nog effe doorbijten en alles komt in orde Ik moet beginnen plannen hoe ik het allemaal ga klaarspelen....het zal niet evident zijn maar ik weet dat er veel mensen zijn die me steunen...het moeilijkste voor mij op het ogenblik is dat ik mijn kids zo ga missen... Ons amber heeft vandaag ook zitten wenen...ze is ook bang...en soms heb ik het gevoel dat sommige mensen er niet durven over spreken... Ik snap dat wel want er komt een onzekere periode aan en wat moet ne mens soms zeggen... Erover praten helpt me wel en ben blij dat ik mijn eigen blog heb zo kan ik hier wat zagen en klagen
Oordeel niet te snel over iemands vreugde of verdriet soms is de waarheid anders dan je vanbuiten ziet
mijn zus en ik toasten het nieuwe jaar in en hopen op een goed einde van mijn operatie....ik ben bang maar tegelijkertijd ook hoopvol....zal eindelijk geen pijn meer hebben...na zoveel jaren....
 "Wink"){kind=icon}
 "Smile"){kind=icon}
 "Sad"){kind=icon}
