Velen staan er niet bij stil wat er door het hoofd van het adoptiekind gaat. Je kan je niet voorstellen hoe het zich moet voelen. * Achtergelaten door biologische ouders -> Kind begrijpt niet waarom * Geplaatst in kindertehuis-> vreemde omgeving, liefde en aandacht tekort * Adoptieouders-> Terug vreemd, hechtingsproblemen
De kinderen worden van hun vetrouwde omgeving weggehaalt en dit telkens opnieuw. Wanneer ze geadopteerd worden, krijgen ze eindelijk een thuis die ze verdienen en nodig hebben. In het bgein hebben de adoptieouders de moeilijke taak van het kind vertrouwen te geven in hun, want het kind denkt automatisch dat het weer achtergelaten zal worden.
We lazen het emotionele verhaaltje over de oceaan van de kindertijd. Wij vonden dit een zielig en triestig verhaaltje over adoptie. Het was heel aangrijpend. We vonden het erg voor het kindje dat hij dit allemaal moet meemaken, maar uiteindelijk is de adoptie wel in zijn voordeel.
Het proces werd voorgesteld door een bootreis. Hierin vergelijken ze het adoptie kind met een zieltje. De biologische en adoptieouders, de verzorgers van het weeshuis worden allemaal voorgesteld als kapiteins. De boot stelt een huis voor, en de zee stelt de afgelegde weg voor. Het zieltje keek ernaar uit om een kindje maar werd verschrikt wakker en besefte dat de boot was gekapseisd. Dit verwijst naar de biologische ouders die het kindje te vondeling leggen. Het kindje verbleef een tijdje op een reddingsboot, dat symbool staat voor het weeshuis. Deze boot kapseist na een tijd en hij zwemt naar een strand. Het strand staat symbool voor zijn gevoelens. Hij heeft geen houvast meer, geen vertrouwen in boten en kapiteins. Maar hij realiseerde zich dat hij zonder boot niet kan overleven.
Bij de volgende boot zou hij de controle nemen en de kapiteins niet meer vertrouwen. Een beetje later komt er een mooie boot aan met 2 vriendelijke kapiteins. Deze kapiteins zijn de adoptieouders. Hij wilt niet mee maar beseft dat hij moet omdat hij anders niet kan overleven. De kapiteins zijn heel vriendelijk en lief voor hem. Maar het kindje maakt zichzelf een belofte dat dit maar een voorlopige reddingsboot was en dat hij zich niet meer zou laten doen. Hij zou op zijn hoede zijn. Dit betekend dat het kindje zich moeilijk hecht aan de adoptieouders door alles wat hij vroeger heeft meegemaakt. Dit is een goede beschrijving van de gevoelens van het kind gedurende de hele adoptieprocedure.
