Vrijheid heeft geen angst voor de waarheid. Angst leidt tot bedrog, waaruit alleen anarchie ontstaat. Op deze blog zet ik artikels die ik interessant vind, (eventueel) met eigen commentaar erbij, of geheel zelf geschreven teksten. Enkele zaken die ik verdedig: het groot belang van het bestaan van een liefdevolle Schepper (God); waardering voor seksualiteit als eenheid tussen man en vrouw, liefde en genot, vruchtbaarheid en engagement; eerbied voor het leven van iedere mens vanaf de bevruchting.
Bovenvermelde titel heb ik gekozen omdat vrijheid zo belangrijk is, maar anderzijds waarheid vaak gerelativeerd wordt, terwijl ik juist denk dat het relativeren van waarheid leidt tot bedrog en geen echte vrijheid mogelijk maakt, maar slechts anarchie. Die anarchie komt onder andere tot uiting in een chaotische seksualiteits- en relatiebeleving.
Ik heb een gelukkige jeugd gekend, maar de grote verandering kwam toen ik tien was. Op een avond vertelden mijn ouders me dat ik moest kiezen bij wie ik wilde wonen omdat ze uit elkaar gingen. Mijn ouders waren de twee mensen van wie ik het meeste ter wereld hield, en ik kon gewoon niet kiezen. Ik sloot me van binnen af voor wat er gebeurde. De pijn en het verdriet waren te veel om te dragen. Ik kon het niet verwerken. Ik denk dat ik toen een onbewuste beslissing genomen heb om niet meer te beminnen. Als ik niet meer zou beminnen, zou ik niet meer gekwetst kunnen worden. Van toen af heb ik niet meer gehuild (tot er iets fundamenteel veranderde in mijn leven).
Op een avond sloeg ik een man zo hard met mijn boksbeugel, dat hij levenloos neerviel. Wat mij het meest beangstigde was dat het me niks deed. Toen ik die nacht thuiskwam, zei ik tegen mezelf: wat is er van mij geworden? Toen ik kind was, gaf ik om anderen. Ik wilde een goed mens worden. Nu was alles wat ik deed mensen kwetsen. Die nacht werd ik mij bewust van een stem in mijn hart. Het was alsof ik de hel doormaakte. Ik schreeuwde het uit en vroeg nog een kans. Toen heb ik voor het eerst in mijn leven echt gebeden. Vanaf dat moment kreeg mijn leven zin, omdat ik werd bemind. Ik heb verschrikkelijke dingen gedaan, maar ondanks alles hield God van me, is Hij nooit opgehouden van mij te houden.
(het volledige artikel staat in het tijdschrift Jongeren-Aktie van Pro Vita - Gezin & Leven vzw, 17de jaargang, nr 199, augustus 2007 - A. Geudensstraat 19 - B-2800 Mechelen)
Op de Arlington County Fair halfweg deze maand hebben woedende homo-activisten een stand van PFOX (Parents and Friends of Ex-Gays) aangevallen. PFOX was daar om opvoedingsmateriaal in verband met homoseksuele aantrekking te verspreiden. Homo-activisten kwamen erbij staan, begonnen obsceniteiten te verkondigen en materiaal van de tafel op de grond te gooien. Ze eisten dat PFOX zou weggaan, dat ze homoseksuele echtgenoten zouden erkennen en verwierpen het argument dat homo's van geaardheid kunnen veranderen, ook al gaven ze toe dat ze hetero's kenden die hetzelfde gedaan hadden. Nadat een ex-homo vrijwilliger getuigde over hoe hij de homoseksuele levensstijl had verlaten, werd een van de activitsten zo woedend dat hij de ex-homo sloeg waarna hij door de politie werd buitengezet uit de beurs. Blijkbaar wordt PFOX regelmatig met dergelijke incidenten geconfronteerd en het wijst op de verregaande onverdraagzaamheid van homo-activisten ten opzichte van ideeën die niet stroken met hun agenda.
Een ziekenhuis in Italië heeft bij een 38-jarige vrouw, zwanger van een tweeling, een "verkeerd" kind geaborteerd. Eén kind was mentaal gehandicapt en het andere gezond. Blijkbaar waren de tweelingen van plaats verwisseld waardoor "per ongeluk" het gezonde kind werd geaborteerd. De vrouw liet daarna ook het gehandicapte kind aborteren. De vrouw was 18 weken zwanger op het ogenblik van de abortus.
Senator Paolo Binetti schreef als reactie dat "de tijd gekomen is om de abortus wetgeving te herbekijken. Hetgeen in dat ziekenhuis is gebeurd was geen medische abortus maar een abortus omwille van eugenetische reden".
Mijn bedenking: abortus op een mentaal gehandicapte geeft de indruk dat het leven van een gehandicapte geen waarde heeft en dat de waarde van een mens gebaseerd is op prestaties, intelligentie. Mogelijk komt dat voort uit een materialistisch, atheïstische visie op de mens, waarbij de waarde van een mens niet gebaseerd is op het bestaan van een voor ieder evenwaardige persoon.
Condoom propaganda (risico vermindering) kan, indien niet zorgvuldig toegepast, een vals veiligheidsgevoel geven bij jongeren en, paradoxaal, leiden tot meer risico gedrag en kwetsbaarheid zoals beginnen met seks op vroegere leeftijd en meerdere sekspartners. Dat staat bekend als "risico compensatie". Geen enkel Afrikaans land is erin geslaagd om de verspreiding van HIV te verminderen met programma's die exclusief op condoom propaganda gebaseerd zijn. Daarentegen hebben landen waar de verspreiding van HIV wel verminderd is, de boodschap van onthouding en trouw geïntegreerd in een nationaal programma.
Het volledige artikel (in het Engels) is hier te vinden:
