Ken jij dat ook, dat er ontspanning op het programma staat maar je op het einde van de dag nog steeds bezig bent met allerlei?
Beetje dit, beetje dat, nog even dit en dan dringend relaxen.  Niet dus, want het zou leuk zijn als ik de volgende dagen ook wat extra tijd zou hebben, dus kan ik beter al ... dit, en ja, ook dat.  Soep maken.  Terwijl die gaarsuddert kan ik terwijl ook een slaatje maken.  Snel dan wel.  En ook worden de groenten anders slecht, wat we toch wel willen voorkomen.  O, wat gebakken champignons erbij en ik hoorde laatst dat gebakken komkommer zo lekker is.  Terwijl dingen koken en bakken krijg ik het idee om tomaat-basilicum-koekjes en looktoostjes in de sla te verkruimelen.  Baksels laten afkoelen.  Terwijl maar een was in de machine stoppen waarlangs ik opmerk dat ik nog één en ander vuilnis te sorteren heb enz. enz.

Over heel de rit porren mijn inspiratiekanalen mij aan om weer dingen op te schrijven, wat mij gewoonlijk een dubbel gevoel geeft.  Enerzijds is het therapeutisch want je schrijft iets van je af maar anderzijds geeft het ook druk.  Wees flink en schrijf het op.  Ik wil zo graag af en toe eens niet flink zijn maar het leven heeft me dat geleerd en ik blijk er niet meer vanaf te geraken.  Vermoeiend, hoewel over het algemeen wel satisfying als ik dingen tot een goed resultaat heb kunnen brengen.

Een goed resultaat ... en daar duikt de ergernis van mijn leven weer op: schoolboeken en - cursussen.  Ik ben er zeker van dat de overheid een hele dienst studentenpesters heeft qua verwarring scheppen in de cursussen: verwijzingen, afkortingen, langdradig, te schematisch, onduidelijk, onnodig moeilijke oefeningen ... te veel om op te noemen.  Je zou ervan gaan denken dat je dyspraxie hebt (moeite met volgordes en richtingen) en voor diegenen die dat inderdaad hebben ... dubbele pech.  Je zou voor minder graag naar school gaan en de moed erin houden, om nog maar te zwijgen over de veel te kleine keuze aan keuzevakken.  Toch een beetje belachelijk dat als in een vierde middelbaar blijkt dat de richting die je al meer dan 3 jaar volgt te moeilijk geworden is, je nog en totaal andere richting moet kiezen.  Ten eerste word je ergens ingegooid waar anderen al lang mee weg zijn en ten tweede is het toch poepsimpel om theorievakken die je te zwaar zijn voor een deel te vervangen door praktijkvakken, in de richting waar je al inzat, wel te verstaan.

Tuut tuut tuut, het wasprogramma is afgelopen.  Het mag de droogkast in.  Niet alles mag erin en dus nog één en ander ophangen.  Ha ja, de soep nog mixen.  Intussen een afwasje bij elkaar.  Zou ik niet beter eerst mijn haren kleuren?  De volgende dagen zal ik daar immers geen tijd voor hebben.  Wel ja.  Half uur kleur laten intrekken.  Terwijl een reparatie doen met de stikmachine.  Dan is dat ook gebeurd.  Douchen.  Tijd voor avondeten...maar eerst mijn blogding afwerken.  Dan heb ik vandaag toch even neergezeten!