Gelijk beloofd kreeg ik van een goede supporter van vroeger, die veel herinneringen bijgehouden heeft, nieuwe foto's en oude kranten artikels. Vandaag was het van de zesdaagse van Vorst Nationaal.  de toenmalige baas van het Gents kuipke, Oscar Dammers raadde mij Wilfried Wezemaal aan als de ploegmaat die  het beste bij mij paste. Zo trokken wij naar de zesdaagse van Vorst, terug tegen de beste koppels. Halfweg stonden wij op de tweede plaats, met twee punten achter. Maar in de zelfde ronden van het zeer sterk favoriete koppel Goens - Lindedekens. De laatste twee dagen, die over 50 km gereden werden, stonden wij nog tweede, maar op vijf punten van de leiders. Daar wij die punten niet meer konden ophalen, hadden wij besloten de laatste dag ( zondag ) alles te proberen een ronde te pakken. In het laatste kwartier hebben wij minstens 5 a 6 maal een flinke aanval geplaatst maar steeds gecounterd, in de laatst 40 ronden zijn wij er dan toch in geslaagd de broodnodige ronde te pakken, en toch nog mooi de zesdaagse te winnen. Bij mijn weten was dit het zwaarste duel op de piste, met dank aan een zeer sterke ploegmaat, die later de ronde van Zwitserland won, alsook derde in Milaan Sanremo, steeds in dienst van Jan Raas ( Raleigh ) en nog vele mooie prof wedstrijden op zijn naam zette. Morgen is mij belooft het artikel van de einduitslag toe testuren .....