Uit noodzaak werd er in de zesdaagse van Vorst ( Brussel ), noodgedwongen op twee dagen voor de finale een nieuwe ploeg gevormd. Mijn vaste ploegmaat Cl Van Ransbeeck kwam op twee dagen van het einde zwaar ten val. Met gebroken beenderen was zijn piste seizoen volledig afgelopen.Zonder die val konden wij deze zesdaagse ( met twee ronden voorsprong ) niet meer verliezen. Ik moest verder rijden met de sympathieke West-Vlaming Rino Van Dromme, maar ik moest zijn drie verliesronden er bij nemen , Rino was een zeer sterke wegrenner, die gemakkelijk 20 koersen won per seizoen .Maar de piste was niet zijn sterkste.Na deze pech zat ik zonder vaste ploegmaat, maar dat was vlug opgelost.Met mijn Gentse vriend Roland Boulard ( zeer goede baan renner) hebben wij onze eerste grote ploegkoers gereden in de Grote Prijs Poeders Mann te Antwerpen.Toch een bekende wedstrijd van 60 km, met de beste teams van binnen, en Buitenland. Na verschillende zware aanvallen, viel het wat stil, en R Boulard had het juiste moment gekozen om een aanval te wagen. Als je weet dat de piste in Antwerpen 250 meter lang is,was het zeer moeilijk één ronde te nemen. Na mijn aflossing, heb ik later vernomen dat ik de snelste ronde,van de wedstrijd op mijn naam mocht schrijven. Het belangrijkste was dat wij met een grote inspanning iedereen op één ronde reden. Later waren wij sterk genoeg de koers volledig te controleren, en niemand te laten gaan, de winst was binnen. Later hebben wij nog dikwijls samen ploeg gevormd,en met succes afgerond, zoals de Belgische titel in de Olympische achtervolging te Roucourt ....t'Was toch een mooie tijd .