Eerst en vooral een dikke merci aan al de Schelderenner's , zij waren op afspraak om onze goede vriend Wouter Weylandt te herdenken

Wouter zou heel fier geweest zijn ,. 

Van mijn kant kan ik alleen van pech spreken , reeds na een paar kilometers had ik een gebroken  spaak in mijn achterwiel .

Ik ben nog eens vlug   gestopt, maar onbegrijpelijk niets gevonden , raar dat ik geen enkel wiel kon volgen , nadat ik de laatste twee weken

echt in goede doen was .

Eenmaal thuis kon ik het defect vaststellen ..... met de hand kon ik bijna mijn achterwiel niet meer rond draaien , ( bandje versleten en

beschadiging aan de kader )

Daarvoor moet men een halve eeuw fietsen om dit zo laat te ontdekken , hoe noemt men dat........ alzheimer ..... of zo iets .............