Begin de jaren zeventig was Belgie uitgenodigd om de ronde van Roemenië te betwisten , deze bestond uit vier ritten van ongeveer

170 tot 180 kilometers per rit , tevens op zeer zware omloop ( van Stad naar stad ) , ik was ook bij de geselecteerden na mijn goed

voorjaar , met verschillende mooie overwinningen . Onze opdracht was kopman Etienne Antheunis ( later knecht bij Eddy Merckx in de

ploeg MOLTENI ) te helpen deze ronde te winnen .......

Wij waren echter niet op de hoogte , dat in die tijd geen liefhebbers bestonden in de Oostbloklanden , maar wel Staatse renners .

Deze renners waren ongeveer 10 jaar ouder en sterker dan onze jonge ploeg , trouwens werden deze renners betaald door de staat .

De twee eerste etappe lag ik meer tussen mijn kader dan op mijn kader , afgezien gelijk de beesten . Wij waren ook niet gewoon van deze

lange ritten te rijden .
Maar de derde rit ( van Boekarest naar de kust van Constanta ) voelde ik dat ik duidelijk goed gerecupereerd

was , en goede benen had . Half koers reed een peloton weg van acht renners , met geen enkele Belgische renner .

Nadat zij 100 meter voorsprong hadden , ben ik in een ruk er naar toe gereden ( niet zonder moeite ) , wat later kreeg ik de opdracht niet meer

op kop te fietsen van onze sportdirecteur , daar onze kopman niet mee was ( ik was daar niet kwaad voor )

Op een lange aankomst van ongeveer 1km500 , kon ik juist op tijd uit het wiel komen om zo de begeerde Internationale wedstrijd te winnen .

Dit was duidelijk mijn mooiste overwinning die ik behaald heb ..........

Jammer , maar ik geloof dat daar in die tijd nog een fototoestel moest uitgevonden worden , dus heb ik GEEN foto van mijn overwinning .

Maar in Belgie waren zij reeds op de hoogte van mijn mooi succes , in verschillen kranten hebben zij dit kenbaar gemaakt , die ik

natuurlijk bijgehouden heb ..........