xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

 WOUTER WEYLANDT FOR EVER

- van zijn Scheldevrienden -

We horen je lach en adem nog, beste Wouter,

zien de glans van zweet en regen op je benen,

we fietsen hijgend achter je stevige body aan

wanneer de Schelde plots een lang grijs rouwlint wordt.

Maar we dromen, lieve vriend, we dromen dat je er

nog bent, ook al ben je uit het zicht verdwenen.

Want renners sterven niet, Wouter, en zeker jij niet

met je gulle glimlach, je schalkse Uilenspiegelblik,

het grote sterke hart ook waarmee je nu nog

zonder dat we je zien of horen

warmte naar ons toewaait telkens wij hier fietsen.

Zet ons uit de wind, beste ploegmaat,

gun ons de beschutting van je kracht en schouders,

duld ons in je wiel en blijf leven in de warmste plek

van ons treurend hart dat voor jou blijft slaan.

Tot in de wielereeuwigheid

willie verhegghe