Dirigenten

01 désiré van nieuwenhuizen 03-09

02 Godfried Sengers 09-13

03 Frans keymolen 13-22

04 Louis Meeus 22-31

05 louis meert - dennis nicolas 31-32

06 jan keymolen 32-66

07 Arthur Cnapelinkcx 66-88

08 Walter van de venne 88-06

09 Davy Bonnaerens 06-11

10 Johan Maes 11-

Voorzitters

01 joannes huysegoms 06-46

02 theofiel huysegoms 46-59

03 jozef van caesbroeck 59-77

04 maurits boogmans 77-89

05 François De Donder 89-96

06 jos boogmans 96-04

07 Leo Moerenhout 04-08

08 Koen Cnapelinckx 08-

Ere-ondervoorzitter Burgemeester Jacques t’ Kint

OORSPRONG en ONTSTAAN van de FANFAREMAATSCHAPPIJ "DE EENDRACHT" te WESTRODE.

Het jaar onzer loting, februari 1906: goed nummer 252 ! Dit bracht mij op het gedacht een instrument "Bugel" te kopen. Ik vroeg hier en daar, bij instrumentmakers, een catalogus aan, onder andere bij de Gebroeders De Cart te Lier, en het was bij deze dat ik het instrument bestelde, met de gedachte mij in Londerzeel of Wolvertem bij een maatschappij aan te sluiten. Op zekere dag, toen ik van de H.Mis kwam, bleef ik wat babbelen aan het huis van "Claes", later Gust Cluts en thans bewoond door De Hertogh Frans, met den "Dizer", Fanen en anderen. Na wat over en weer praten over mijn nieuw instrument, stelde ik aan den "Dizer" de vraag: "Zo we zelf eens een fanfare stichten te Westrode. Zo we erin gelukten een vijftiental mannen bijeen te trommelen die zouden bereid zijn zelf een instrument te kopen, dan konden we stilaan be­ginnen." Den "Dizer" was aanstonds akkoord en zegde mij: " Geef gij hun muziekles en solfège, daarna zal ik mij gelasten met het aanle­ren van het bespelen der instrumenten.¹¹

Zo gezegd zo gedaan, en zonder er lang over na te denken riep ik, op een avond, in de school enkele mannen bijeen, waarvan ik dacht dat ze «ouden willen muziek leren en natuurlijk hun eigen instrument kopen. Vooraf had ik aan De Cart Gebroeders gevraagd of zij er mee instemden dat wij onze instrumenten zouden betalen met 5 fr, per maand en per instrument; deze namen dit voorstel aan. In de school stelde ik voor wat ik met den "Dizer" bedisseld had en een vijftiental mannen waren aanstonds akkoord en tevreden, en verbonden zich een instrument aan te kopen aan de hierboven ge­stelde voorwaarde.  Ziehier, in alphabetische orde, de namen van hen die ik mij nog herinner: Talboom Frans, Van Buggenhout Frans, Van Caesbroeck Benoit, Van Nieuwenhuyzen Désiré (Dizer), Van Riet Frans, De Smedt Léon en Stevens Jan hebben zich later teruggetrokken daar ze er niet toe kwamen muziek aan te leren. Franc?ois Camille Huysegoms Frans Robberechts Florent Robberechts Frans Schillemans Pierre

Er waren er nog anderen, maar hun namen herinner ik mij niet meer.  Ik schreef dus aan De Cart om eens naar Westrode te komen om ons wat meer inlichtingen te geven, en ook om van ieder koper een bewijs, door hem ondertekend, in ontvangst te nemen, ten einde hua te verplichten hun verbintenis na te leven. Ik meldde hem tevens ook dat ik de "korting" welke hij aan de muziekleraars toekende, afstond aan ieder lid. Enkele dagen later, op een zondag, kwam De Cart reeds naar Westrode. Ik had Léon De Smedt naar het station van Kapelle-op-den-Bos gestuurd om hem af te halen; als herkenningsteken moest hij een rode zakdoek in de hand houden.  De Cart gaf ons enkele goede raadgevingen en ieder koos zijn instrument: den "Dizer" nam mijn bugel over en ik nam een tuba. De "regus" werden ondertekend en wij kwamen overeen dat de jongens elke maand hun 5 fr. aan mij zouden betalen en dat ik dan alles te samen zou opsturen naar Lier.  En aldus staken wij van wal. Twee maal in de week gaf ik aan de toekomstige muzikanten muziekles en solfège. En, op zekere dag kwam er in het station van Londerzeel een grote kist toe met de nieuwe instrumenten. Onze Jef en onze Door reden, met de hondenkar van Van Assche, naar Londerzeel om de kist te halen.  De eerste repetitie daarop kreeg ieder zijn splinternieuw in­strument. Ik geloof dat wij nooit meer plezier beleefd hebben dan dien dag, toen wi| die hoop "goud" zagen. Enfin, we waren weg en voorgoed! Stilaan kwamen er leden bij. Doch om de kas, die omtrent leeg was, wat aan te vullen, nodigde ik op een zondag na het lof al de grote mannen van Westrode uit om als erelid van onze nieuwbakken maatschappij te fungeren: Boer Huysegoms, Boer Van Hoof, Prins, Stan (Mertens) uit de Breem, enz., enz., alsook al de cafébazen. Er waren er veel die zich lieten inschrijven en zij stortten aan­stonds ieder hun bijdrage. Buiten die bijdrage stortten zij elk een oom (ik kan niet meer zeggen hoeveel). Wel weet ik nog dat Boer Van Hoof sprak van 2 fr., doch Boer Huysegoms zegde dat zulks niet genoeg was en men meer diende te geven.  Aldus konden we na korten tijd, een trommel en "grosse caisse" bestellen en pupiters laten maken voor de repetities. Degenen die hun solfège kenden trokken dan naar den Dizer om hun instrument te leren bespelen en na enkele maanden hielden we onze eerste repetitie in een herberg. Ik weet niet juist meer waar we begonnen zijn (1), doch ik weet nog dat er op die eerste repetie veel volk was en dat allen met plezier en verbazing luisterd' naar die beginnelingen.  Wij hadden dan reeds 2 leden bijgekregen uit Nerom: Gust Va: Campenhout (tuba) en zijn broer Jefke, den trommelaar. Frans Sla* muylders sloeg de "grosse caisse".  Wij gingen zo goed vooruit dat we het jaar nadien, in 1907, reeds naar het festival van Nieuwenrode durfden gaan en er de volgende stukken op de kiosk uitvoerden: "Polka voor piston" en "La Dame de Coeur".  Tot daar mijn herinneringen. Ik verzeker u dat ze nauwkeurig en echt zijn. Ik eindig dit relaas met hulde te brengen aan de nagedachtenis van Désiré Van Nieuwenhuyzen die veel voor uwe fanfare gedaan nee 

Brussel, de 15 october 1955. get.Plorent Robberechts (+)  (1) Bij Désiré Van Nieuwenhuyzen, in den Boskant.

KONINKLIJKE PANFARE  " DE EENDRACHT "  WESTRODE.

Ontstaan van de fanfare.

De muzikaal aangelegde zoon van Meester Robberechts, Plorent, koster te Westrode, had zich. aangesloten bij de fanfare "St.Decilia" te Wolvertem-Centrum en leerde het tuba-instrument (1) bespelen. Dit gebeuren gaf aanleiding tot commentaar, vooral onder de jonge aanko­mende jeugd, en velen voelden zich ook geroepen om muzikant te wor­den. Wolvertem-Centrum was nogal ver afgelegen en de jongeren hadden ook weinig contact met de één uur afgelegen dorpplaats en dit vormde dan ook een obstakel. Het gepraat daarover gebeurde dan ook des zon­dags in de herbergen, bij spel en pint, tot het ervan kwam een ver­gadering te beleggen in de school. De leden van het zangkoor der kerk, waaronder zich onderwijzer Camiel Frangois, Benoit Van Caesbroeck, Frans Slachmuylders, Désiré Van Nieuwenhuyzen, enz, enz. bevonden, besloten een vergadering te beleggen in de school.  Vele jongeren waren aanwezig en er werd besloten een instrumen­tenfabrikant, De Cart van lier, uit te nodigen voor bespreking met het oog op het aankopen van muziekinstrumenten. Koster Plorent Rob-berechts zou hetn nodige schrijfwerk doen. Op een volgende vergade­ring en in tegenwoordigheid van de uitgenodigde instrumentenfabri­kant, werd er besteld:

l bugel      Frans Huysegoms

l bugel      Désiré Van Nieuwenhuyzen

I piston l al t o l baryton l trombonne l trombonne l tuba l tuba

Peer Schillemans, Benoit Van Caesbroek, Frans Van Riet Camiel, Frangois, Frans Talboom Florent Robberechts Alfons Van Campenhout

(1) Florent Robberechts had eerst een instrument "bugel", waarop hij ! te Wolvertem-Centrum speelde; bij het stichten van de fanfare van Westrode, liet hij zijn bugel over aan Désiré Van Nieuwenhuyzen en kocht een tuba.  Inmiddels werden de leergangen van muziek,gegeven door de heren Désiré Van Nieuwenhuyzen, onderwijzer Camiel Frangois en Florent Robberechts in een sc#oollokaal, druk gevolgd, moedig aangeleerd en ingestudeerd. Goede vorderingen werden gemaakt en de instrumenten aanleer "begon. Met goede wil en lust om kunnen, bij een groot geduld vanwege de leermeesters, werden de gamma's aangeleerd en na enkele tijd werd er reeds een samenspel ingestudeerd en ja, na een drietal maanden, durfde men reeds een rondgang op de koer der school. De muziekmaat­schappij was geboren.

Samenstelling van het bestuur.

Vele leden waren reeds aangeworven en bij een eerste verkiezing werden aangesteld: als Voorzitter, J.Huysegoms;

O/Voorzitter, Désiré De Prins;

Secretaris, Camiel Fransois (trombonne)

Commissaris, Fr.Slagmuylders (grosse-caiese)

Schatbewaarder, Fr.Scheers;

Boetmeester, B„Van Caesbroek (alto)

Groei der fanfare.

Nieuwe leden boden zich aan om muziek te leren, onder meer: Frans De Groen (piston), Constant De Donder (trombonne), Jan De Don­der (kleine trom), Karel De Bondt (bugel), Jan De Bondt (trombonne, Jan De Bondt (bugel), Jan Lamberts (bugel), Louis Van Campenhout (tuba), Fr.Van Buggenhout (tuba), Emiel Van Campenhout (alto), Jozef De Proft (baryton), Antoon Van den Boeck (bugel), Jozef Guldikx (bugel), Fr.Van Delm (bugel), Fr.Olbrechts (piston). De heren Georges t'Kint en Dokter Eug.Van den Bruel hadden zich ook aangesloten en werden tot Ere-Voorzitter uitgeroepen; zij steun­den onbaatzuchtig en veelvuldig de maatschappij, hetgee dan ook ten bate kwam van de groei en bloei der fanfare.  De heer Désiré Van Nieuwenhuyzen, aangesteld als muziekchef, spaarde geen moeite en met veel geduld werden de eerste stap-marchen aangeleerd en op de maandelijkse vergaderingen op de straat gespeeld; 't ging goed en altoos met vooruitgang. Ten zijnen huize besteedde hij veel tijd aan het aanleren van de muziek, en zijn zan­gerige, begeleidende stem bij het aanleren van de notenleer, stuwde zijn leerlingen vlugge vooruitgang en zelfvertrouwen.

De teerfeesten.

Het eerste jaar namen alleen de mannen deel aan de feestdis. In een vrolijke geest, met zang, uithalen van fratsen, werd een ton neken beste "bier gratis af gedronken.

Het tweede jaar namen reeds de vrouwen deel aan het feestmaal; daarna was er voor hen koffie en gebak. Alles verliep in de beste stemming; allen waren tevreden en het feest liet een goede indruk na. Het weze hier ook gezegd dat het teerfeest ingezet werd met een H. Mis die door alle leden, gezamenlijk, bijgewoond werd.

Het derde jaar zaten mannen en vrouwen samen aan de feesttafel Nadien kwamen allen naar de dansgelegenheid en waren vergezeld van hun aankomende Meisjes; de jeugd, vol verwachting over het plezier dat haar te wachten stond, schonk al haar aandacht op hun mooiste kleedjes, om er zo bekoorlijk mogelijk uit te zien, en te kunnen be­hagen aan een of ander lieveling.

Veel jolijt en vermaak werd van het teerfeest verwacht! Geen enkele dans werd gemist! Veel oude dansen werden gespeeld en moesten door de opkomende jonkheid aangeleerd worden. Ge kunt u voorstellen: in het stille Westrode, waar in de winter niets gebeurde, feesttafel met dans de zondag, maandag en woensdag; gans een week plezier! Men geraakte er niet over uitgepraat. Menig eerste oogje werd gewisseld om soms daarna een paartje te worden. Dit gebeuren had goede gevolgen: vele jongeren wilden ook van de partij zijn, begonnen muziek aan te leren en werden muzikanten; vele anderen gaven zich aan om lid te worden van de fanfare, die immer maar vooruitgang maakte.  Aan het feesten kwam telkens laat een einde, en zelfs onze ereleden genoten ervan en keerden in de kleine uurtjes naar hun thuis .

Verwarring.

Westrode was altijd een diep christelijke parochie geweest. Onze parochieherder had in 1897 een kerk gebouwd en nieuwe parocliale instellingen gesticht: christene moeders, congregatie voor jonge dochters. Deze laatste had een strenge standregel, namelijk; "verbo­den te dansen, in openbare instellingen en aangelegenheden" . Het scheen dat deze regel ook gold voor de jonge meisjes op het bal van de sociëteit. ('1 )

Zoals de voorbije jaren zou een H. Mis aangevraagd worden, doch spijtig, onze parochieherder stelde een voorwaarde en deze was: " een mis, doch geen dansfeest voor de jonge meisjes". Het "bestuur stond voor een uitzonderlijke "beslissing: de meisjes niet toelaten op het bal en wel een mis, ofwel de meisjes toelaten op het bal en geen mis. Na een paar vergaderingen van het bestuur werd besloten de meisjes wel toe te laten tot het bal. En zo gebeurde het ook!

Een teleurstelling.

De fanfare floreerde en hielp ook mede aan allerhande plechtig­heden en luisterde de processies op met aangepaste marchen. Ten ge­volge van de deelname van de meisjes aan het teerfeestbal, werd onze maatschappij niet meer/verzocht om de processie op te luisteren met muziek. In de plaats van onze fanfare kwam de muziekmaatschappij van het naburige Nieuwenrode (1) en luisterde de processie op met muziek marchen. Dit gebeurde een ±nac tweetal jaren.  In ere hersteld. j| Onze ijvervolle pastoor had veel plannen in zijn hoofd, want inij een nieuwe parochie is alles in te stellen. Een meisjesschool be­stuurd door kloosterzusters moest er komen. Een groot plan werd op­gemaakt en vele edelmoedige mensen steunden zijn werk om de bouw te kunnen uitvoeren. De Familie t'Kint, die gronden bezat in de nabijheid van de kerk, had in 1903, op aandringen van de E.Ë.Pastoor, een perceel bouwgrond, groot 33 a.40 ca., aan de Congregatie van de Zusters der Christelijke Scholen van Vorselaar, ter beschikking gesteld. Georgeej t'Kint, die een vijftal jaren nadien, opnieuw het bezoek kreeg van de E.H.Pastoor van Westrode, ditmaal vergezeld van E.H.Lamot, pas­toor van Impde, ten einde zijn medewerking te bekomen tot de opbouw van klooster en school, beloofde hiervoor voetstappen te doen bij zijn zuster Isabelle t'Kint, in het klooster Mother Mary Elisabeth, Reguliere Kanunnikes van de H.Augustinus in het Klooster van de Engelse Damen te Brugge (2), doch op voorwaarde dat de fanfare

(1) Het was de fanfare "St.Cecilia", waarvan de instrumenten eigen­dom waren van de Kerkfabriek van Nieuwenrode.

(2) De afstandsakte van de 33 a 40 ca. grond aan de zusters werd op 13 februari 1910 bij Notaris Van Hove te Londerzeel verleden; de eerste steen van de gebouwen werd op 9 april daarna gelegd en de klassen werden op 25 september van hetzelfde jaar geopend.

—————————————— 8.

"De Eendracht" de plechtige uitgang der processies zou mogen opluis­teren.- Zonder commentaar werd deze hangende zaak opgelost.

Verdere bloei .

De eerste deelname, in 1907, aan een festival verliep in de kortbij gelegen gemeente NIEUWENRODE , waar, op een geplaatste kiosk, een muziekuitvoering moest plaats hebben. Het repertorium was nog magerkes. De heer Désiré Van Nieuwenhuyzen, de muziekchef, had zijn jongens goed voorbereid. Een paar kleine muziekstukjes werden met brio gespeeld en de luisterende omstaanders brachten na de uitvoering een uitbundige toejuiching.  Onze fanfare maakte steeds vooruitgang:marchen, walsen, fantasies en grotere muziekstukken werden aangeleerd en onze vereniging nam haar plaats tussen de reeds bestaande maatschappijen uit de om­liggende gemeenten.  In 1908, nam "De Eendracht" deel aan het festival te MECHELEN. Hetzelfde jaar ging ze een "serenade" geven op de gouden bruiloft van de echtgenoten De Hondt-Goossens in de BOSKANT. In 1909 zagen de  inwoners van HUMBEEK en  k kVKKiïiïxtiiïyriïKWxmïX ,   en in 1910  deze van KAPELLE-OP-DEN-BOS, de jonge fanfare van Westrode h'un fastivals bij­wonen. Op l mei van dit laatste jaar, ging "De Eendracht" aan de inhuldiging van het vlag van "De Volksbond" van LONDERZEEL deelnemen Deze vlag werd geschonken door Senator Maurits Des]bret uit Brussel, die het kasteel van de Familie de Spoelberch te londerzeel, in huur genomen had. Te dezer gelegenheid werd aan onze voorzitter een medaille afgegeven: ze droeg volgende tekst en beeld: VOLKSBORD VAN LONDERZEEL / INHULDIGING DER VLAG GESCHENK VAN DE HEER SENATOR DESPRET l MEI 1910; ringrond enkele versieringen; op de keerzijde, borstbeeld van Koning Albert en als tekst: ALBERT KONING DER BELGEN (D. Twee weken nadien, op 15 mei 1910, ging onze maatschappij naar WOLVERTEM-CENTRUM, de inhuldiging van de vlag van de Maatschappen j-ke Werken bijwonen. Deze vlag werd geschonken door haar erevoorzit-ter Georges t'Kint, tevens erevoorzitter van deze bond te Wolvertem; een medaille werd te dezer gelegenheid aan de voorzitter afgegeven. Deze medaille draagt volgende tekst: INHULD. VAN 'T VLAG DER MAATSCH. WERKEN / GESCHENK VAN DEN H.  G. t 'KI NT / EREVOORZITTER

(1) Deze medaille is bewaard en hangt boven aan de vlaggestok der fanfare vlag.

9.WOLVERTHEM / 15 MEI 1910; deze tekst i's gegraveerd midden een bloe­menkrans; op de keerzijde, het wapenschild van België (1). De inhuldiging van de "de Limburg-Stirumlaan" in WEMMEL werd in 1911 door onze fanfare bijgewoond. Deze gans nieuwe laan verbindt Wemmel met de Bockstaellaan te Laken. Het spoor van de stoomtram, in 1913 geëlectrificeerd, werd gelijktijdig aangelegd. De laan werd aangelegd dank zij de voetstappen van de toenmalige burgemeester vanj Wemmel, wiens naam dan ook aan deze weg gegeven werd (2). Na de gemeenteraadsverkiezingen van october 1911, werd bij Koninklijk besluit van 23 december daarna, erevoorzitter Georges t'Kint tot burgemeester van Wolvertem benoemd. Zijn inhuldiging op 14 april 1912, gaf aanleiding tot allerlei volksfeesten. De fanfare "De Eendracht" droeg te dezer gelegenheid een zeer schoon kostuum; deae kostuums werden door Georges t'Kint gehuurd, en hadden veel ge­lijkenissen met het toenmalig uniform van het G-idsenregiment. Ze nam deel aan de praalstoet, dii¹vanuit Impde naar WOLVERTEM-CENTRUM begaf langs de Ossestraat, St.Brixtiius-Rode en de Hoogstraat. De praalstoet werd eerst door de nieuwe burgemeester in ogenschouw ge­nomen van aan de ingang van het kasteel van Nerom, toen eigendom van Dokter Jacobs-t'Kint. Het mooi dorpje RAMSDONK kreeg op 23 juni 1912 het bezoek van de fanfare, die aan het festival ging deelnemen ter gelegenheid van het 25 jarig bestaan van de plaatselijke fanfare "Moed en Volharding Hier ook kreeg onze voorzitter een medaille waarop volgende tekst voorkomt: RAMSDONCK 1887-1912 X ZILVEREN JUBELFEEST - 25 JARIG     i BESTAAN - DER FANFARE - MOED EN VOLHARDING - VAANDEL FESTIVAL -ZONDAG 23 JUNI 1912; ringrond muziekinstrumenten; op de keerzijde, een borstbeeld, met volgende tekst: Albert Koning der Belgen. Nog hetzelfde jaar ging "De Eendracht" een festival te BREENDONK bijwonen, en in 1914 een festival te BEIGEM. Zo hingen de eerste medailles, door genoemde feestvierende maat schappijen uitgedeeld, aan de plaat of plak van de fanfare te benge­len. Onze eerste plakdrager was Jaak Troch, die dit vele jaren deed en die bereidwillig, iedere maand, de verhuis deed van het materiaal grote trom en muziekstukken naar de volgende plaats waar de repeti­ties wekelijks plaats grepen.

(1) Deze medaille is bewaard en hangt bovenaan de stok der fanfare-vlag.

(2) Dessaer R.- Wemmel, uitstekende brabantse hoek - 1945,blz.82.

De muziekrepetities werden altoos druk bijgewoond en ieder mu­zikant deed zijn best om zijn partij zo goed mogelijk aan te leren en te kennen. Zo gingen de eerste jaren voorbij, immer groeiende en hogerop gaande op muzikaal gebied en insgelijks in leden aantal. Op de jaarlijkse feestelijkheden waren soms meer dan honderd leden aan de feestdis, die een waar festijn was van vele en smakelijke spijzen en aan drank; en, onze erevoorzitter zorgde altijd voor de wijn. De verstandhouding was uiterst best. Iedereen in onze parochie was fier op de fanfare en toen de "muziek" op straat kwam en zijn schoonste pasredoublé speelde, zag men aan ieder huis de bewoners buitenkomen en blijgezind meeleven met de voorbijgaande muziekmaat­schappij, want veel van hun zonen waren muzikant.

Viering van Fr.Moerenhout.Frans Moerenhout, schrijnwerker van beroep, maakte ook kramen en herstelde ze; hij woonde te Westrode. Elke dinsdagmorgen, martdag te Londerzeel, plaatste hij de kramen en na afloop van de markt, die fel bloeide, nam hij deze weg en plaatste ze in een bergplaats van smid Haverals. Deze wekelijkse bezigheid heeft hij meer dan 50 jaar volbracht, tot algehele voldoening va_n de marktkramers, die veel achting hadden voor zijn doen en werk: ze noemden hem sjoeter (vroeter) (1).Deze zo lang volbrachte taak moest gevierd worden. Een comiteit kwam onder deze handelaars tot stand: ieder van hen ging in zijn beurs, een schone som werd ingezameld en op een marktdag», zou de viel ring plaats hebben. De fanfare van Westrode werd verzocht de plechtigheid op te luisteren me$ muziek en kreeg daarvoor 100 Fr. Op de gestelde dag werd onze Moerenhout samen met zijn echtge­note Marie-Anne De Smedt, aan hun woning afgehaald en gezeten in een open toets, met twee paarden bespannen, voorafgegaan door de muziek­maatschappij naar Londerzeel-markt gebracht, waarvan al de kramen mooi versierd waren. Op zijn doortocht werd hij uitbundig toegejuigt; daarna werd hij door Burgemeester en Schepenen op het ge­meentehuis ontvangen en toegesproken.  Een feestmaal werd hem aangeboden, waar smakelijke spijzen en(l) Volgens familieraden zou "sjoeter" de naam van een kat geweest zijn op het pachthof "De Breem", waarmede onze Moerenhout soms speelde; hij noemde het beeat "Ona sjoeterke".

11.frisse dranken werden opgediend.Onze jongens van de fanfare speelden hun schoonste marenen en genoten van het goede Londerzeelse "bier tot hun honderd frank was opgeteerd. "In die tijd had men nog een groot glas bier voor 10 cen­tiem" .

De eerste wereldoorlog.

Met deze schone jaren kwam er een ander verschijnsel aan de horizont. - De politieke wereld werd in de war gebracht door een misverstand tussen Duitsland en Frankrijk; men zag in dat die landen op een botsing aanstuurden en een oorlog er aanleiding kon toe geven  Ja, in 1914 was er tussen hen een grote spanning ontstaan en ons klein landje zou hiervan het slachtoffer worden.  Bij de bedreiging, vóór het uitbreken van een oorlog tussen Duitsland en Frankrijk, werden in ons land meerdere lichtingen van soldaten opgeroepen.  Meerdere leden van onze maatschappij moesten vanaf 29 juli hun eenheid vervoegen. Het waren, in alfabetische volgorde gerangschikt: Cluts August Olbrechts Frans

De Bondt Karel Scheer» Jan Baptist (gezegd August Troch)

De Donder Constant       Spinnael August .

De Proft Jozef Van den Boeck Antoon

Kerremans Emiel         Van Doren Frans

Mertens Louis Verbruggen Jan

De laatste repetitie had enkele dagen tevoren plaats gehad in het café De Groen, Patatestraat; daar hingen nog enkele instrumenten, aan de pupiters, wanneer, rond 23 augustus, de Duitsers Westrode binnenvielen. Enkele soldaten die in het café De Groen binnen kwamen begonnen op de instrumenten te blazen, terwijl anderen, achter op koer bij onze voorzitter boer Huysegoms, een karreken aansloegen. Daar liep ook een achttien maand oud veulen, dat nog nooit gewerkt had; duitse soldaten trachtten het paard (veulen) in het karreken te spannen, maar het beest wou niet trekken; het veulen werd terug uitgespannen en op de koer gejaagd, terwijl soldaten de instrumenten, en de grote trom (grosse-caisse)- die doorgeslagen was - op het kar­reken laadden. Doch, ze lieten deze nog op straat staan. Dan heeft Frans Slachmuylders, inwoner van de Patatestraat, toen zeven jaar oud en ooggetuige van de ovengenoemde feiten, het karreken weggetrokken, tot wanneer het, nog altijd met de instrumenten van de fanfare geladen, uit het zicht was. Frans heeft dan da grosse-caisse en de instrumenten van het karreken genomen, en terug in het lokaal bij De Groen gebracht.  Vanaf de bezetting van ons land, werd ieder bedrijvigheid aan alle fanfaren verboden. I Op 27 september 1914, werd een groep van ongeveer 12 mannen van Westrode door de Duitsers aangehouden. Onder hen bevonden zich: het schoolhoofd van Impde, Sengers, dirigent van de fanfare; zijn schoonbroer, schoolhoofd Robberechts van Westrode en Joannes Lam-berts, bugel en muzieklesgever van de fanfare. Sengers en zijn schoonvader hadden vruchteloos getracht aan de soldaten te ontsnap­pen, door zich in afvoerbuizen onder de Patatestraat te verbergen; de Duitsers hadden hun evenwel gezien. Na enkele incidenten werden zij, samen met ongeveer 60 mannen itit Nerom en Eversem, van uit het station van Brussel-West naar Sossen en vervolgens naar Salzburg weggevoerd. Op 24 januari 1915 werden zij vrijgelaten.

Hulde aan onze gesneuvelden.

Niemand had kunnen denken, wanneer de oorlog op 4 augustus 1914 uitbrak, dat deze tot op 11 november 1918, dag van de wapen­stilstand, zou geduurd hebben.  Vier muzikanten van onze fanfare zouden nochtans niet weerkeren: zij hadden hun leven gegeven voor de onafhankelijkheid van het land. Het waren, in alfabetische volgorde gerangschikt: KERREMA.NS Emiel, geboren te Westrode op 29 mei 1895, muzikant bij de fanfare, gesneuveld te Alveringem op 18 maart 1916; MERTENS Louis, geboren te Westrode op 31 maart 1895, muzikant bij de fanfare, soldaat bij het 25e.Linieregiment, gesneuveld te Merckem op 28 september 1918; SCHEERS Jan Baptist (August Troch genoemd), geboren te Westrode op 29 maart 1894, muzikant bij de fanfare, soldaat bij het 20e.Linie­regiment 4.D.A., overleden te Saint-Lo (Frankrijk) op 18 mei 1917; VAN DEN BOECK Antoon, geboren te Westrode (Stoppelenbos) op 18 maart 1893, bugel bij de fanfare, klaroenblazer bij het 6e.Linieregiment gesneuveld te Sint-Katelijne-Waver op l october 1914. Het gemeentebestuur van Wölvertem heeft in de zuiderhoek van het gemeentehuis een gedenksteen laten oprichten, waarop, tussen anderen, de namen van deze jongens gebeiteld werden.

Eerbetoon aan de teruggekeerden^

De bevolking van ons klein Westrode was blij om het weerzien 13.hunner jongens, die rond half 1919» bijna allen terug in hun huis-kring waren. De inwoners wilden hun oudstrijders huldigen en een comiteit werd samengesteld. Hoofdonderwijzer Robberechts, die zelf twee zonen gegeven had, zou zorgen voor de toespraken, Jaak Peeters voor de organisatie en Joannes Lamberts, de zo talentvolle musicus, voor het muzikale gedeelte. Alle bereikbare muzikanten van onze fanfare, een tien in aan­tal, sloten aan: enkele oude marchen en de brabangonne zouden, na herhaling, kunnen gespeeld worden. Onder onze oorlogsmannen bevond zich ook de latere Lui tenant-Gene raal Baron Raoul de Hennin de Bousau-Walcourt. Bewoner en eigenaar van de warande 'in het Leef daal -bos, maakte hij als commandant bij de grenadiers de ganse oorlog mee Hij werd tot ordenancie officier van Koning Albert bevorderd omwille van zijn heldhaftig gedrag in het begin van de oorlog. Op de dag voor de huldiging bepaald werd deze weledele Heer, zijn dame en zijn kinderen, gezeten in een open rij tuig, aan de grens van Londerzeel afgehaald, toegesproken door Meester Robberechts, onthaald op muziek door de muzikanten van onze fanfare . Voorafgegaan door de jeugd van onze scholen ging het tot aan het huis van Alfons Van Assche, waar onze soldaten opgesteld waren en voorgesteld (2J werden aan Commandant Raoul de Hennin.- Hij stond heel verwonderd over het zo feroot aantal medestrijders en had voor ieder jongen een gul woord en een stevige handdruk. Onder een gloeiende zon ging het stoetsgewi jze verder: de zin­gende jeugd voorop, onze spelende fanfare, de oudstrijders, hun Commandant, en een overgrote menigte We stro denaren, langs de bevlag-de huizen van ons landelijk dorpje naar de warande van Commandant de Hennin, waar Meester Robberechts nogmaals het woord nam om onze teruggekeerden in gloedvolle woorden toe te spreken, en hun to dan­ken om hun moedig gedrag gedurende de oorlog; daarbij werden onze dierbare gesneuvelden ook roemrijk herdacht. Mevrouw de Hennin had voor belegde broodjes en frisse dranken gezorgd. Onze muzikanten zorgden voor de passende muziek. De jeugd zong en onze gevierde strijders zongen hun schoonste liedjes van het front. Er was vrolijkheid en leute tot in de late avond. De jongens van onze fanfare hadden de eerste stap gezet naar de heropgang en herleving van hun muziekmaatschappij.Mechelen,  september 1968 Frans Van Doren.

door Frans Van Doren, schrijver van deze aantekeningen.