Sommigen twijfelen aan mijn bestaan, maar ik leef nog! Gelukkig maar natuurlijk, want deze ervaring wil ik zeker niet missen... Lang leve Erasmus!!! Het is inderdaad al een tijdje geleden dat ik deze blog nog heb aangevuld, maar bij deze zal ik dat toch proberen recht te zetten. Het ontbreekt ons vaak aan een goede internetverbinding...
De lessen zijn nu definitief afgelopen. Jammer, maar aan alle leuke dingen komt een einde... Het programma was niet intensief, maar de lessen die gegeven werden waren super interessant. Op de lessen Portugees na, want die waren ofwel te moeilijk, ofwel op een wel zeer bizarre manier gegeven. Maar we kunnen ons redden in het Portugese (uitgangs)milieu, en dat is het belangrijkste!! De stage is nu volop bezig! We hoopten op een rustig programma, maar het is intensiever dan gedacht. Greg en ik moeten naar een privé kliniek aan de kust. Hierdoor zijn we 4u onderweg/dag..., bijna evenveel dan dat we effectief werken. MAAR: wel interessant!! We krijgen echt de kans om bij te leren en de onderzoeken zelf te doen. Met onze persoonlijke tutor is dat wel plezant, want zo leer je maximaal bij. Onze weekendjes proberen we op te vullen met culturele dingen... vorig weekend was dat een weekendje Porto, dit weekend gaan we verder de regio rond Coimbra verkennen. Woensdag een dagje Lissabon..., volgend weekend een weekendje met de erasmusgroep weg... we hebben dus tijd te weinig om alles te doen...
Ik moet jullie alweer laten... platte laptop batterij (zit op café waar ze geen stopcontacten hebben)
Het is weer zo ver, ik zal mijn blog eens verder aanvullen om niet volledig in schaamte te vallen. De week is voorbij gevlogen, al was de intensiteit aan lessen niet overdreven... Naar goede Portugese gewoonte werden de helft van de lessen van het rooster geschrapt! Tijd om de stad te verkennen en de laatste inkopen te doen, al liet het goede weer ons een beetje in de steek. We zijn dan ook verwende nesten geworden!! Terrasjesweer in Januari, het is niet iedereen gegund. Dit weekend was een weekendje om nooit te vergeten!! Kim kwam op bezoek, dus het kon niet meer stuk. Tijd om mijn beste Portugees boven te halen en haar rond te leiden in het hartje Coimbra. Wat dat Portugees betreft kan ik kort zijn: Kim kon er meer van ondanks haar Spaans dan ik na 3 lessen basics of Portuguese. Het cultureel rondje was wel indrukwekkend. Coimbra, de stad waar de eerste Portugese universiteit was gevestigd, heeft enkele opmerkelijke plaatsjes om te bezoeken. Het belangrijkste en meest indrukwekkende is ongetwijfeld de oude bibliotheek. De kasten zijn wel 5m hoog, rekken met goudkleurige verf afgewerkt, grote imposante boeken... De moeite waard om te bezoeken! We vroegen ons af wat er allemaal in die boeken kon staan, je mag jammer genoeg geen enkel boek aanraken. Het oude universiteitsgedeelte wordt nog steeds gebruikt om lessen te doceren en grote afstudeerceremonies te geven. Dat moet voor de studenten een enorme kick zijn om daar je diploma in ontvangst te kunnen/mogen nemen.Van het oude universiteitsgedeelte ging het naar de kleine straatjes rondom... Jammer dat de meeste cafétjes en winkeltjes in het weekend gesloten zijn. s'Avonds zijn we per ongeluk in een cafétje met fado muziek verzeild geraakt..., speciaal, maar we vonden het wel tof...
Zondag was een donkere dag... regen regen regen, typisch Belgisch dus, en afscheid nemen van Kim...
Het begint hier allemaal al een beetje te vlotten, alleen het protugees lijkt toch wat moeilijker dan eerst gedacht Laat ons stellen dat ik al heel blij zal zijn als ik na 3 maanden me in het portugees wat kan behelpen... Het weer is in tegenstelling met België erg zalig! We halen ongeveer 10°C, wat toch niet mis is. Wat onze collega's betreft; het ijs is gebroken... Ze hebben ons deze avond voor een etentje uitgenodigd, en dat brengt onmiddellijk een andere sfeer in de groep. Toen we terug thuiskwamen was het minder lachen... Onze keukenvloer is omhoog gekomen en volledig gebarsten! Hoe dat kan weten we niet, morgen de huisbaas inlichten. Ik vermoed een lek onder de keukenvloer waardoor er vocht opstapeling is... Ben benieuwd hoe ze dat hier gaan oplossen... Hopelijk moeten we niet opnieuw verhuizen, want wie weet waar steken ze ons dan... Nu moeten we al een uur met de bus naar school, en zitten we toch ver van het centrum... We zullen zien, ik hou jullie op de hoogte!!
Gisteren vlucht naar Porto genomen, ondanks de kleine vertraging hebben we toch onze trein richting Coimbra op tijd kunnen nemen. Het openbaar vervoer verloopt hier heel vlot. Soit, dit even voor de eventuele bezoekers...
Ons appartement (145 euro/maand): -keuken met alles erop en eraan (wasmachine, frigo, diepvries, oven...) -eetkamer/zithoek -3 slaapkamers -2 badkamers -TV+DVD -terrasje
Kortom, we hebben geen klagen!! Straks verkennen we de buurt hier, want we weten niet waar we zijn :)
Ik zal later wel eens een groter verslagje maken, maar het gaat dus goed met mij!!
Zoals de meeste onder jullie al wel weten vertrek ik zaterdag 3 Jan09 op Erasmus naar Coimbra (Portugal). Nooit gedacht dat ik zelf een Erasmus zou kunnen/mogen meemaken. Dank aan allen die ik op Erasmus een bezoekje heb gebracht en die me de smaak naar meer hebben meegegeven! Op deze blog zal ik de belangrijkste belevenissen neerschrijven. Jammer genoeg moet ik Kim deze keer thuislaten, maar voor diegene die nog eens willen wegdromen over Mexico: de reisverslagen zijn nog steeds beschikbaar.
We hebben alweer het een en het ander meegemaakt. Laten we beginnen bij onze trip van Palenque naar Bonampark en Yaxchilan, beiden twee maya sites in de jungle. En dat het de jungle is hebben we geweten!! Om Yaxchilan te bereiken moesten we een half uurtje met een lancha (klein bootje met een motor) varen op een bruine stroom door de jungle. Volgens onze reisgids zaten er giftige slangen en krokodillen in het water, Kim was er niet gerust in :)
Yaxchilan: jungle betekent: verschroeiend heet, liters zweet vermengd met nog veel meer DEET (anti-muggen creme) en een ongekend aantal muggenbeten als gevolg. Maar gelukkig ook prachtige ruines, mooi uitzicht, leuke acrobatische kunstjes van aapjes een twee gelukkige mensjes die genieten van hun te zalig reisje.
Bonampark: slapen in de jungle: je moet het eens gedaan hebben, twee dagen leven op pollo (kip-kip en nog eens kip). Muskietennet als enige vorm van comfort en alweer liters DEET -je weet maar nooit dat het muskietennet het begeeft-. Een tropische regenbui die als verfrissing dient, de brulapen als wekker... Maar zalig stil... En in de jungle maakt men vrienden! Een sympatiek Amerikaans koppel en een even sympatiek Waals koppel. We hebben onze vooroordelen over Bush aanhangers en kieskringsympatisanten aan de kant geschoven voor een gezellig avondmaal, u raad het al "pollo" natuurlijk!
De oversteek " pijn, zweet, honger en veeeeel geld", lang leve de corruptie!!!
Met een lancha opnieuw de bruine rivier op, om na een halfuurtje angst voor een frisse duik, voet op guatemalese grond te zetten... we dachten toen echt dat het ergste voorbij was... we hadden al eens geld gegeven om aan de grens onze toeristenkaart terug te krijgen (u kent het wel: zonder stempel geen oversteek, zonder geld geen stempel... even weigeren en we kregen onze paspoorten al niet meer terug..., onze koppigheid maar langs de kant geschoven en lief betaald. Aan de overkant hetzelfde liedje...geld opent hier letterlijk deuren!
Kim haar waterangst is voorgoed overwonnen: wie dezelfde therapie wil volgen : neem een lancha, 12 mensen (liefst dikke), 12 rugzakken en een motortje van 40 CC... u bent er na een halfuurtje vanaf, vergeet niet aan de krokodillen en slangen in het water te denken...
Therapie voor reisziekte: gooi de Touristil weg; neem de enige bus van de grens naar Flores met 30-40 mensen, in een gamelle vehicle zonder airco, vering of deftige stoelen... maar als goede scout neem je steeds water en eten mee..., mooi in je dagrugzak tussen je benen, maar helaas ... je kan er niet bij want je kan je niet bewegen in de overvolle bus :) Gelukkig heb je verse lucht door de open ramen ... natuurlijk niet zo vers als thuis...mjamie lekker stof....zo kunnen we nog een eindje doorgaan, maar de foto s zullen jullie een "eunk" kreet doen slaan!
Van een lekke band kijken wij ook al niet meer op, door de hobbel de bobbel wegen zijn we dat gewoon.
Dus: weg reisziekte! weg Touristil!
Na deze trip werden we nog eens belogen door een travel agency die onder "All-included" enkel het transport rekent en niet de toegangsprijs...even 20 euro armer gemaakt...daar ging ons dagbudget :)
Maar alweer, na stof komt zonneschijn, paradijs, lekker eten en nieuwe vrienden...afzien schept een band.
Dit is trouwens geen klaagzang maar een voorsmaakje van een grensovertocht van Mexico naar Guatemala
Vooral over te gaan naar de orde van de dag, nog eventje vermelden dat we gisteren ook nog ´n duikje namen in de verfrissende cenote Ik-Kil (een ondergrondse met water gevulde holte). Ondanks dat dit natuurwonder hier en daar met beton werd bijgewerkt om de toeristen aan te trekken, toch de moeite waard om even langs te gaan. Daarna gingen we al liftend terug naar ons hostel om vandaar uit de bus te nemen naar Palenque. Na 7 uurtjes kwamen we nogal vermoeid toe waardoor we vandaag besloten te genieten van het niksdoen en ons route verder uit te stippelen. We logeren hier in de jungle vlakbij de site. Vanwege de vochtigheid en het gebrek aan slaap de voorbije dagen besloten we toch maar voor `n kamer met ventilator te gaan ipv de vochtig ruikende hutjes. Het is eerlijk gezegd niet altijd evident alles zelf te moeten regelen met ons gebrekkig spaans maar we trekken ons plan wel. Morgen bezoeken de we ruïnes van Palenque, waarna we ´s morgens vroeg de bus naar San cristobal de las casas zullen nemen. Een tocht van 7 uur door de bergen dus dat beloofd! Reispilletjes zitten al kaar ;-) Aangezien we moeilijk foto´s kunnen plaatsen op deze site, volgende link kan ons blablabla verduidelijken:
Ondertussen zijn wij na enkele bloedhete dagen min of meer gewend geraakt aan de temperaturen en de mexicaanse gewoontes, kleine straatjes die in het begin nogal angst aanjagend leken, het ophangen van onze musquitto-netten,... Eergisteren bezochten we de ruïnes van Uxmal. Speciaal daarvoor vroeg opgestaan maar onze gastvrouw had de deur gesloten en lag nog heel diep te slapen van het dorpsfeest zondagavond. na tientallen keren "señora puedes abrir el puerto por favor" te hebben geroepen, konden we eindelijk vertrekken. Ondanks de vertragingen was het nog vrij rustig op de site. Vandaag nog eens vroeg opgestaan om in alle stilte en met een toffe gids de ruïnes van Chichen Itza te bezoeken. Heel leerrijk en aangenaam in de ochtendtemperaturen. Naast de sites hebben we de gezellige zondagsfeesten van Merida nog verkend. Straks nemen we de nachtbus naar Palenque. Hopelijk vinden we daar nog een plaatsje in El panchan, hostel in de jungle... Foto´s van al dit moois volgen later nog!
Wij zijn enkele uurtjes geleden aangekomen in het warme toeristische Cancun. Met een temperatuur van 31 graden was ons zwembadje meer dan welkom! In deze aangename jeugdherberg zullen we maar 1 nachtje blijven aangezien we morgen richting Valladolid of Merida zullen bussen. Gelukkig dat ze op de 1ste klas bussen airco hebben! Tot zover ons eerste berichtje, Gaan nu op zoek naar ons eerste mexicaanse maaltijd
Het is zover, nog 4 uurtjes en we trekken er op uit... de lang verwachte reis naar Mexico start straks. Rugzakken zijn gepakt, materiaal gecontroleerd,... We hebben zonet ons laatste pakje friet verorberd, maw we zijn er volledig klaar voor!
We houden jullie op de hoogte via deze blog! Tot binnenkort!
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Van het tropische Palenque naar het frissere San Cristobal de Las casas
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Laat ons stellen dat ik al heel blij zal zijn als ik na 3 maanden me in het portugees wat kan behelpen...
¡Hola señoras y señoritas!
