Daar aangekomen was het een kleine ontgoocheling. Hij is vermagerd, staat er vuil en onverzorgd bij, heeft nog steeds dikke achterbenen en is pas gecastreerd. De wonde vloeit nog. Thuisgekomen heb ik alles opgezocht wat ik over castreren kan vinden. Blijkbaar moet ik het gewoon met rust laten en geduld oefenen. Ik mag heel vlug beginnen met werken, maar beslis om het toch rustig aan te pakken. Ik heb al eens een slechte ervaring op dit gebied gehad.
Gelukkig kregen we hem op de aanhangwagen. Dat was de laatste voorwaarde om hem te betalen. Maar het staat flink vol. Het was toch een "Oef" toen we thuis kwamen. Hij stond behoorlijk stil. Braaf beest.
01-11-2007, 00:00 geschreven door Koen
12-10-2007
oktober 2007: waiting for godot?
We hebben afgesproken dat de verkoper nog zou zorgen voor de castratie. Het paard staat nog bij hem. Maar het duurt verdorie lang! Hij is nu nog zijn ballen niet kwijt! Het begint op mijn systeem te werken. Ik ga een beetje beginnen zagen, denk ik. Misschien helpt het. Gelukkig is hij nog niet betaald.
Ondertussen zijn we hier een naam aan het bedenken. Over zoiets kan je uren praten in de auto. Eigenlijk heb ik graag dat een naam een eigenschap van het paard weergeeft. Maar we kennen hem nog niet!
12-10-2007, 00:00 geschreven door Koen
16-09-2007
september 2007: De aankoop
Waarom kochten wij een tweede paard bij? De reden was vrij absurd. Ik had hier nog negen pakken voordroog liggen die dringend op moesten. Ze waren al van vorig seizoen. Ons ene paardje is geen grote eter en die pakken beginnen te broeien als ze te traag opgevoederd worden. Dus op zoek naar een paardje om te leren wandelen en na de winter weer te verkopen.
Een d-pony voor mijn dochter? Moeilijk een goede te vinden voor een commercieel verantwoorde prijs. Internet afgeschuimd en veel verloren kilometers gereden. Ik krijg er gewoon het sch... van als men geen correcte informatie geeft vooraf. Dan ga je kijken en zijn ze plots 15 cm gekrompen ... Een dravertje dan maar. Mijn ex-hoefsmid had 3 mogelijkheden staan. Wij gingen kijken.
De eerste was een grote donkere schimmelhengst. ABSOLUUT niet wat ik zocht. De tweede was een albino. Leuk voor in een of andere show maar verder niets dan miserie. De derde was een dravertje, maar stond op een ander adres.
Dan toch maar eens die hengst bekeken. Amaai wat een reus. 172 cm en dat terwijl ik altijd kleine paardjes gehad heb. Hij zag er wel atletisch uit. Maar veel te mager. 4 jaar. Niet zadelmak. Geen papieren maar natuurlijk wel een heel promo-verhaal over de herkomst. We deden hem even draven op de straat en dat stond mij wel aan. Hij sleurde mij wel mee maar toonde toch wel een vrij goede draf. Dus een galopje in de paddock. Linksom ging prima, rustig, gemakkelijk met een behoorlijk onderkomend achterbeen. Toch beter dan wat ik tot dan toe gewoon was. Rechtsom ging moeizaam maar het lukte toch. Hij had wel dikke achterbenen. Stalbenen. Hopelijk! Hij moest niet veel kosten zodat we op dat gebied eigenlijk geen risico liepen. (Onze duurste pony, met fantastische afstamming, die ik ooit gekocht heb, is onze grootste flop geweest. Ik heb er mij drie jaar blauw aan geërgerd en was blij dat ik hem helemaal opgeleerd kwijt kon aan de prijs die ervoor betaald had als niet-zadelmakke tweejarige. Ik val dus niet meer voor opgepoetste plaatjes, grote prijzen en fonkelende papieren!) Na er nog een nachtje erover slapen, hebben we hem gekocht! Eigenlijk vooral voor de uitdaging. Het is een totaal ander type dan die kleine bloedpaardjes die we gewend zijn. We gaan ervoor.
16-09-2007, 00:00 geschreven door Koen
01-09-2007
Wie, wat en waarom?
Waarheidsgetrouwe verhalen over de opleiding van een paard vind je weinig op het net. Meestal is het commerciële informatie of is het "Hoe het zou moeten". Maar zo werkt dat niet. De opleiding van een paard is een zoektocht met steeds nieuwe probleempjes en pogingen om ze op te lossen. Ikzelf ben een gewone amateur ruiter. Ik heb in mijn jeugd tweejarige dravers geleerd en na hun rencarrière terug omgevormd tot wandelpaard. Nadat ik getrouwd was, bleef er geen financiële ruimte om paarden te houden. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. We kochten een pony voor onze kinderen, later gingen we in de LRV-ponyclub. Ik leerde weer een paard voor een buurman. Ik hield enkele jaren een zomerpaard: een dravertje dat ik herleerde als wandelpaard en in oktober weer verkocht. Ik haalde er mijn kosten uit. Ondertussen leerden mijn kinderen ongeveer elk jaar in de grote vakantie een pony op voor een vriend-handelaar. Daarna kocht ik een volbloedmerrie en reed er vijf jaar LRV mee. Ik kweekte er een veulen uit. Dat is nu ondertussen 6 jaar en is ons wedstrijdpaardje. We rijden LRV op laag niveau maar met véél plezier.
Ervaring met groene paarden heb ik dus wel maar dan helemaal zonder de pretentie dat ik de waarheid in pacht heb. Ik geef gewoon mijn mening en mijn ervaring als amateur.
Verder schrijf ik dit misschien nog het meest voor mijzelf, om eens bij te houden wat ik allemaal probeerde, om eens alles op een rijtje te zetten.
Als ik al eens een verdwaalde lezer mocht hebben, dan doe ik die de groeten. Welkom, geniet ervan.
01-09-2007, 00:00 geschreven door Koen
27-09-2005
3 dec. 2007: Tussenstand Parelli en co.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
