Ik ben Els
Ik ben een vrouw en woon in Sint Truiden (Belgie) en mijn beroep is bediende.
Ik ben geboren op 21/12/1978 en ben nu dus 46 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Dieren, paardrijden, dansen, lezen, film, reizen.
zie "welkom" op de blog
Dagelijks komen er auto's bij op de baan, worden steeds meer wegen verhard en verkaveld, zodat er voor ruiters en hun paard weinig veiligs is om te gaan wandelen. Toch kan dit, mits de juiste instelling en opvoeding, minder riskant zijn indien uw paard zich goed voelt tussen zijn metalen medegenoten. In de meeste gevallen is het de ruiter die stresst door de omstandigheden, waardoor hij dit gaat overgeven aan zijn paard, en deze zich dan ook opjaagt. Ik heb reeds vele jonge paarden in het verkeer "geïntroduceerd, en heb nooit incidenten meegemaakt. dit alles gebeurde op een rustige manier, met begeleiding van een ouder en ervaren paard of persoon. De meeste particuliere ruiters hebben maar 1 paard, en hebben niet steeds de mogelijkheid om een soortgenoot te vinden om hun paard te gidsen. Vandaar dat ik geregeld zelf mee ga met de ruiter, te voet naast het paard, zodat het paard en de ruiter zich rustiger voelen. het eerste kwartier is het paard onwennig en kijkerig, maar zodra hij voelt dat er geen gevaar dreigt, loopt hij nadien ontspannen en genietend mee. Voor paarden is een wandeling namelijk ook een mogelijkheid om meer van de wereld te zien, om nieuwe dingen te ontdekken, om hun geest bezig te houden. Heel veel gedragsproblemen zijn hierdoor ook te verhelpen, want deze kunnen veroorzaakt worden door mentale verveling. Een paard denkt in beelden, en kan na een wandeling nog een paar dagen bezig zijn deze beelden te verwerken. U geeft hem dus een geestelijke stimulans. Veel mensen gaan een nieuwsgierig en kijkerig paard snel verwarren met een angstig en gespannen paard. Hierdoor gaan zij zelf een spanning opbouwen. En zij maken dan in feite hun paard zelf gespannen. Het is waar dat een paard een vluchtdier is, maar enkel voor gevaar. Een paard gaat eerst observeren, analyseren en calculeren wat het mogelijke gevaar is. Gaan wij ons dan opspannen, dan bevestigen wij enkel zijn "vermoeden" van gevaar, en veroorzaken zelf die vluchtreactie. Een betere reactie is: geef het paard de tijd om de observatie te doen, en blijf zelf heel ontspannen en luchtig hierover. sommige paarden hebben nu ook eenmaal meer tijd nodig, zeker jonge paarden, om alles te verwerken. naarmate ze meer op straat gaan, en meer "meemaken", gaan dit proces sneller. Ik ben ook voorstander om veulens deels verkeersmak te maken, maar wel op een opbouwende manier, en rekeninghoudend met de mogelijkheden van het veulen. Sommige mensen zijn soms té enthousiast, en gaan een uur wandelen met hun jaarling, "omdat het toch zo goed gaat". Dit kan zich wreken, net zoals men een pas zadelmak paard gaat overrijden. een blokkage kan hier het gevolg van zijn. Er zijn andere manieren om zich bezig te houden met een veulen. het voordeel hierbij is: men kan een band smeden, van vertrouwen, dat later wel kan helpen bij de training. Indien u niet weet hoe te beginnen aan het verkeersmak maken, of gewoon de hulp er niet voor heeft, of er angst voor heeft door gebrek aan ervaring of een voorval, laat me iets weten. Ik kom u hierbij helpen. Alles gebeurt op uw tempo, en op dat van het paard. Het is gewoon té mooi om in deze dagen in een piste te rijden. voor mij is de herfst en winter de mooiste periode om door de bossen en velden te wandelen, en de natuur van dichtbij zo te zien veranderen. gun uzelf en uw paard dit.
Rituelen: 1. Openen de hemel boven ons leven 2. Doen een deur dicht en openen er een 3. Geven uiting aan gevoelens die anders nooit tot uiting komen 4. Verdiepen relaties 5. Creëren Intimiteit 6. Creëren een heilige plaats en heilige tijd 7. Zijn gedenktekens 8. Geven een thuisgevoel 9. Zijn de bevestiging dat mijn leven slaagt 10. Zijn een plaats van ontmoeting met mezelf en mijn centrum
