Vandaag reden we van Killarney naar Limerick via het schiereiland Dingle. Dit is het 'oergebied' van de Ieren en is zowat de oorsprong van het Gaelic. Dit was te merken in de bewegwijzering. Tot op heden waren alle wegaanduidingen in het Engels of zowel in Engels en Gaelic. Nu moesten we het doen met 'go mall' ipv 'slow'. De trip begon met een sombere hemel en af en toe wat regen. Hoe langer we reden hoe meer opklaringen we kregen. Het schiereiland Dingle is voor vele Ieren één van de mooiste delen van het land. Het uiterste puntje van het schiereiland gaat over kleinere wegen en ook hier geeft men de mensen de raad om de weg in wijzerzin te rijden om kruisingen met de toerbussen te vermijden (alhoewel we amper bussen zagen vandaag). De kustlijn was erg mooi en de meeuwen wachtten de mensen op bij de diverse stopplaatsen. Na een klein stroompje dat over de weg liep gekruisd te hebben, bereikten we het uiterste puntje van het schiereiland (dat tevens het meest westelijke punt van Ierland is). Even verder zagen we een strand en we konden het niet laten om onze voeten nat te maken.
Het water is de zee was wel wat koud (de buitentemperatuur was hooguit 15°C) maar dat weerhield ons niet om later op de dag nog een kleine zwempartij te houden. Dat viel al bij al nog goed mee, ondanks dat het al even geleden was dat we gezwommen hadden. Nadat we geluncht hadden in Dingle, gingen we richting Limerick. Daar kwamen we even voor de zessen aan in het Clarion Suites hotel. Mijn lyrische gevoels zijn niet erg hoog vandaag dus ik bespaar jullie van een limerick. Misschien krijgen jullie er morgen één van Els.
19-07-2009 om 23:21
geschreven door Johan
18-07-2009
18 juli 2009: Tour de Killarney
Vandaag zijn we fietsen gaan huren en hebben we een rondrit gedaan door een deel van het nationale park. De weg ging langs oude herenhuizen, kastelen, meertjes en bossen.
Halverwege zijn we nog even gestopt om tot aan een waterval te wandelen.
Vanaf de waterval gingen we verder met de wandeling terug naar onze fietsen.
Na onze fietsen ingeleverd te hebben, zijn we in Killarney nog gaan eten.
Het weer: zwaar bewolkt met enkele buien en enkele zonnige opklaringen.
(sorry voor het korte verslag, maar het eerste verslag is verloren gegaan omdat klaarblijkelijk de website plat lag. Mijn goesting om een lang verslag te typen was vandaag dus op)
18-07-2009 om 23:17
geschreven door Johan
17-07-2009
17 juli 2009: 2 daguitstappen op 1 dag
Vanmorgen zijn we (voor de verandering) op tijd opgestaan. We wilden immers gaan wandelen en we wisten dat deze wandelling zeer veel gedaan wordt door de talrijke toeristen en er niet veel parking is bij het begin van de wandeling. Tegen 9u30 waren we dus ter plekke en klaar om aan onze tocht naar 'The gap of Dunloe' te beginnen. De wandeling gaat gewoon over een geasfalteerde weg en veel (luie) toeristen doen deze wandeling niet te voet, maar in een paardenkar. Wij hebben voetjes gekregen om te wandelen, dus gingen we te voet op pad door de kloof. Na iets meer dan anderhalf uur goed doorstappen hadden we het hoogste punt bereikt en daalden we langs dezelfde weg terug af naar ons beginpunt.
Onderweg heeft het een aantal keer geregend maar al bij al hielden we het redelijk droog, het was vooral veel wind. Met z'n moment werden we bijna letterlijk de berg op geblazen. Aangezien het ondertussen vlak na de middag was en we niet zo ver van het hotel waren besloten we daar naartoe te rijden om ons lunchpakket te verorberen. Ondertussen konden we ook bekijken wat we in de namiddag zouden doen en de batterij van het fototoestel opladen, want die was zo goed als leeg. We besloten de 'Ring of Kerry' te gaan rijden. Dit is een 200km lange rondrit over het dichtstbijgelegen schiereiland (een aantal dagen geleden deden we tijdens de verplaatsing van Cork naar Killarney een gelijkaardige rit, de 'Ring of Beara', over een ander schiereiland). Normaal is dit een uitstap voor een volledige dag, maar we besloten er toch nog aan te beginnen. Alle toeristenbussen die deze rondrit maken hebben de afspraak dat ze allemaal in dezelfde richting het schiereiland rondrijden omdat het op de smalle wegen onmogelijk is voor 2 bussen om mekaar te kruisen. De automobilisten wordt aangeraden in de tegenovergestelde richting te rijden om opstoppingen achter de tragere bussen te vermijden. Wij besloten in dezelfde richting te rijden als de bussen omdat die toch 's morgens starten en ondertussen reeds op de terugweg naar Killarney zouden moeten zijn. Dit bleek een goede keuze. Onderweg kregen we een afwisselend landschap van bergen, meren en kusten voorgeschoteld en het weer was al even wisselvallig: af en toe een bui, afgewisseld met stralende zon.
Er was slechts 1 constante: de wind. Op de terugweg zijn we in Killarney nog gestopt om (heel lekker) te eten en vervolgens teruggekeerd naar het hotel.
Nadat we vanmorgen ontbeten hadden (Johan at warme wafels met siroop) en uitgecheckt waren uit ons interim-hotel reden we terug naar het centrum van Killarney om een bezoekje te brengen aan de toeristische info. We werden hier echter niet veel wijzer. De informatie die we al hadden, uit reisbrochures, internet en boeken uit de bibliotheek, was uitgebreider dan wat we daar vonden. Aangezien de weersvoorspellingen voor vandaag er niet te best uitzagen besloten we een kleine, makkelijke wandeling te maken door Killarney National parc. Het weer tijdens de wandeling was nog goed, hoewel we in de verte al donkere regenwolken zagen.
Hierna zochten we een bank op in het park waar we onze boterhammetjes (het kunnen niet altijd wafels of ijsjes zijn) opgegeten hebben. Gelukkig stond deze bank onder een boom want het begon te regenen terwijl we aan het eten waren. Na het eten zijn we nog een tijdje blijven zitten tot de regen terug een beetje verminderd was, om dan terug te keren naar de auto. Vervolgens deden we nog wat inkopen in de grootste winkelketen van Ierland: de Lidl, en reden we terug naar het hotel (hetzelfde waar ze gisteren onze boeking niet vonden) om hier in te checken. Toen we nog maar juist op de kamer waren begon het buiten alweer te gieten. We weten ondertussen wel hoe nat je kan worden als je dan buiten gaat dus besloten we op internet een beetje op te zoeken wat we morgen zouden kunnen doen. Ondertussen werkten we ook de blog een beetje bij want de vorige dagen hadden we wel een verslag getypt, maar konden we dit niet online plaatsen wegens geen internet. Aangezien we de voorbije dagen niet echt uitgeslapen hebben, besloten we vanavond op tijd te gaan eten zodat we vandaag vroeg zouden kunnen gaan slapen, want 's morgens vinden we het zonde om in ons bed te blijven liggen (thuis hebben we nochthans geen last van dat gevoel). We konden ons echter weer niet bedwingen om na ons restaurantbezoek van vanavond nog een tochtje van zo'n km of 50 te gaan maken langs een aantal uitzichtpunten.
Het uitslapen zal voor thuis zijn.
16-07-2009 om 23:36
geschreven door Els
15 juli 2009: Heeft U geboekt?
Vandaag reden we van Cork naar Killarny. In Killarny is een verblijf van 4 nachten gepland. We vertrokken vroeger als anders omdat we ten laatste om 18.00u moeten ingecheckd zijn. Als we rechtstreeks via de grote baan zouden rijden, dan zouden we er 1.5u over doen. Maar dat is voor ons een beetje te snel, dus hadden we een omweg via een schiereiland gepland. Deze route was wel een beetje langer. Het zou een daguitstap worden.
Via talloze smalle en zeer smalle wegen (ze zouden mobilhomes en zondagsrijders moeten verbieden op dergelijke wegen) kwamen we uiteindelijk op het uiterste punt aan. De kabelbaan die het schiereiland verbond met een nabij gelegen eilandje was buiten gebruik (we waren toch niet plan om er gebruik van te maken).
We reden verder het schiereiland af en na een zonnige tocht (geen regen vandaag) kwamen we bij ons hotelletje aan.
Hier bleek echter dat men onze boeking niet vond. De eigenares van het hotel kwam af en vond een boeking en een annulatie terug. Maar ze had eigenlijk een boeking, annulatie en een nieuwe boeking moet terug vinden (we hadden immers de eerste boeking geannuleerd, omdat de kamers op een gegeven moment goedkoper geworden waren).
Maar ze ging ons verder helpen. Ze bood ons een verblijf van 1 nacht aan in een verderop gelegen hotel en de 3 resterende nachten zouden we in het oorspronkelijke hotel doorbrengen.
Het nieuwe hotel valt goed mee.
's Avonds zijn we dan nog naar Killarney-dorp geweest voor ons avondmaal.
Wat zal ons morgen brengen...
16-07-2009 om 15:49
geschreven door Johan
14 juli 2009: Aan de Costa del sol
We hadden gisteren al naar de weersvoorspelling voor vandaag, dinsdag, gekeken en de vooruitzichten zagen er niet goed uit met regen vanaf een uur of 10 in de voormiddag. Toen we opstonden leek het er op dat deze voorspellingen nog te optimistisch waren geweest want het regende toen al. Aangezien er geen ontbijt inbegrepen was, ontbeten we op de kamer en we besloten om toch maar langs de kust te rijden in de hoop dat het in de loop van de dag zou gaan opklaren. Als we langs de grote weg zouden rijden zou het zonder tussenstops immers maar een uur of 2 duren eer we onze volgende overnachtingsplaats zouden bereiken. Toen we in de auto stapten stopte het met regenen en we hielden het op een aantal regendruppels na voor de rest van de dag droog.
Eerst reden we naar Tramore waar je in de zee kon zwemmen.
Ik mocht hier niet zwemmen, kijk maar:
en Johan wou niet, dus vervolgden we onze weg langs de kust.
De kuststrook hier heet de 'Coppercoast', genaamd naar de vele kopermijnen die er hier vroeger waren. We bezochten ook de restanten van 1 van deze mijnen.
Na de middag reden we door naar Ballycotton waar we een wandeling maakten. De wandeling volgde de kliffen voor een aantal km, waarna we iets verder landinwaarts terugkeerden.
Het weer was ons goed gezind en ondanks de temperatuur van zo'n 16°C, waanden we ons met z'n momenten op de 1 of andere Costa.
De laatste 2 km van de wandeling viel er wel weer regen uit de lucht, maar bijlange niet zo erg als gisteren. Moe, maar tevreden reden we verder naar onze slaapplaats voor vannavond, Cork.
16-07-2009 om 15:45
geschreven door Els
13-07-2009
13 juli 2009: Van de regen in de drup
Toen we vanmorgen wakker werden scheen de zon al door het gordijn naar binnen, dus gingen we weer snel op pad. Nog snel even inpakken, ontbijten en beslissen welke tocht we vandaag zouden ondernemen en weg waren we. Al snel ruilden we de zon in voor een wolkendek en het duurde niet lang voor de eerste regendruppels neerdaalden. Onze eerste stop was in het dorpje Avoca bij 'meeting of the waters', hier komen 2 rivieren bij mekaar vandaar de naam maar veel meer was hier eigenlijk niet te zien. Hier bleven we dus ook niet lang mede omdat het ondertussen nog harder aan het regenen was. Toen we op het punt kwamen om te beslissen of we langs de kleinere kustweg of de hoofdbaan verder naar het zuiden zouden rijden, was het juist terug een beetje opgeklaard dus besloten we voor de kustweg te gaan. De opklaring duurde echter niet lang en het water kwam ineens met bakken uit de lucht. Goten naast de weg kennen ze hier niet dus zo gauw als het regent staan er grote plassen langs de rand van de weg en dit maakt de wegen die zo al smal, en bochtig zijn er niet aangenamer op. Gelukkig speelt Johan hier chauffeur. Toen we rond de middag aankwamen in Wexford, waar we gedacht hadden om een wandeling van 10 km door een natuurgebied in de duinen te maken, was het weer er nog steeds niet beter op geworden. We besloten dus maar om dit aan ons voorbij te laten gaan. Johan wou toch zonodig eens gaan kijken naar het strand, dus deden we dat maar.We hebben het strand gezien maar onze wandeling van max. 300m had er ondertussen wel voor gezorgd dat we tot op het vel doorweekt waren en het duurde tot laat in de namiddag eer onze kleren een beetje droger begonnen aan te voelen. Gezien er geen opklaringen in de lucht hingen besloten we dan maar om alvast een restaurant in Wexford te zoeken om te lunchen. Toen we onze buikjes rond gegeten hadden bleek het toch gestopt te zijn met regenen en op onze terugtocht naar de auto slenterden we nog een beetje door de plaatselijke winkelstraat. Echt warm was het wel nog altijd niet (tussen 13 en 18°C, en redelijk veel wind), maar we zouden toch graag dit weertje (van de late namiddag) voor de volgende 10 dagen aanhouden. We vervolgden daarna onze weg via de hoofdbaan naar Waterford, waar we rond 17u aankwamen in het hotel. Aangezien we vanmiddag al op restaurant gingen aten we vanavond gewoon boterhammetjes op onze kamer, maar ook dit heeft zeker gesmaakt. Nu nog even opzoeken wat we morgen zouden kunnen doen en dan op tijd gaan slapen.
