Het is weer al een weekje geleden voor ik hier op mijn blog kwam :) maar nu kan ik jullie weer wat op de hoogte houden wat de vorige week gebeurd is.Maandag was het offerfeest ... dit was best wel eens een ervaring. Overal op de straat en bij de mensen thuis hoorde je schapen bleten. Op straat werden de koppen van de schapen verbrand en binnen geslacht. Ik heb zelf ook gezien hoe ze een schaap geslacht hebben ... het was eigenlijk sneller voorbij dan je zou denken. En het is een onderdeel van hun godsdienst. Als je het verhaal erachter kent begrijp je waarom deze mensen dit doen. En denk je niet alleen aan de mensen die in belgie al de schapen slachten in de slachthuizen. Het is een soort kerstmis voor hen :) heel de familie tesamen thee drinken, koekjes eten, eten ... wat moet een mens meer hebben dan gezellig tesamen zitten met iedereen dat hij / zij graag ziet. Spijtig genoeg was ik de vorige nacht ziek geworden en heb ik de namiddag doorgebracht in men bed. Ook de volgende dag was een dagje van rust. Koorts, last van men maag ... twee daagjes rusten deed wel deugd. Gelukkig was het een rustige week :) al de mensen nemen hier door het feest een weekje verlof: de winkels zijn bijna nergens open of alleen in de namiddag, geen kinderen bij de straatkinderen ... We konden wel naar het weeshuis :) waar we ons bij de babytjes konden bezighouden en ons konden amuseren met de kindjes. Ook de kleuters waren aanwezig omdat de kinderen hier een weekje verlof hadden. We hadden onze hadden vol met deze kleine maar lieve kapoentjes. Vrijdag zijn we met een deel van de groep ( een meisje was niet mee doordat haar vriend kwam) naar de bergen gegaan. Hier konden we eventjes rusten, weg van de drukte in Taroudant. Feestjes 's avonds en overdag gaan wandelen met de mannen die ook mee waren. Het wandelen was wel mooi, maar wat een ervaring ... een kleine wandeling werd groot en avontuurlijk. Klimmen over stenen, een waterval oversteken over stenen, over waterbassins lopen. Ik voelde me eerder in een avonturenkamp in Durbuy dan in de bergen. We konden niet anders dan volgen, mits we de weg niet kende. Maar ondanks de avontuurlijke weegjes hebben we ons toch geamusseerd. In de namiddag hebben we dan maar een kleine wandeling gemaakt naar het dorp ... we waren nog moe van de eerste wandeling. Allee nu ga ik nog is naar t weeshuis... tot de volgendeeeeeee
Ik ben Else
Ik ben een vrouw en woon in Sint-Pieters-Leeuw () en mijn beroep is psychologe.
Ik ben geboren op 12/09/1984 en ben nu dus 41 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: *** Genieten van het leven :-D ***.
Ik vertrek op vrijwilligerswerk voor 2 maand en half naar Marokko, waar ik mee ga helpen met de animatie van de kinderen
