|
Bijbel lezen een manier waarop je ervaart hoe God als woord en antwoord tegelijk naar me toekomt.
God in alles betrekken, met Hem spreken als een vriend.
Een geleidelijke verschuiving, een groeiend verlangen om me aan God over te geven.
Als een magneet aangetrokken worden door Gods liefde.
Het ervaren van een vertrouwde aanwezigheid van God,
en in toenemende momenten ervaren van schinjbare afwezigheid.
Steeds duidelijker wordt het voor mij, zonder God is er voor mij geen leven.
Het Godsverlangen brengt je dichter naar de mensen,
mede door de verschuiving in de manier waarop God zijn nabijheid aan je tooont
De Liefde wordt ervaren door lief te hebben.
On het beminnen zelf ligt de vervulling van de liefde.
Dat is niet het van mij afhankelijk maken van voelbare nabijheid,
maar weten Hij is er.
Het moment dat ik liefheb is het grootste teken van Gods nabijheid,
omdat Hij bemint in mij.
Langzaam is God bezig om om te draaien en te zeggen ""Kijk Ik Ben!""
Dus in de gerichtheid op de ander (Ander).
In het beminnen ben Ik nabij!
De Andere met hoofdletter
maar ook met kleine letter, dus mensen zijn niet uitgesloten.
Beminnen is ook lijden.
Ik zie het lijden van de ander, ik word kwetsbaar.
Je ervaart, meer en meer, een verwondering in je.
Een verwondering die de liefde in (me) je bewerkt.
Het is aan de ene kant het verlangen,
om meer en meer een te worden met God, die naar je toekomt,
en aan de andere kant de verwonding die je ervaart doordat je meer en meer
het lijden ziet van de mensen om je heen.
Liefde maakt je meer en meer open en kwetsbaar.
Het leid je meer en meer, naar een steeds groter wordende ontvankelijkheid
en openheid.
Meer dan, zijn, kun je niet doen.
Door al wat je doet,
kun je alleen DE GROND VAN JE HART BEWERKEN,
DE AKKER OMPLOEGEN en proberen ervoor te zorgen
DAT HET ZAAD VAN GODS GOEDE, vruchtbare grond vindt.
Gods activiteit in het omvormingsproces,
een weg die je stapsgewijs, fase voor fase doorloopt.
De weg voltrekt zich spiraalsgewijs.
|
