|
Dan doet het maat pijn
als het zo moet zijn.
Jij! weet heus wel wat je doet
ik weet
het komt goed
ik geloof in jouw goedheid en trouw
en al wat ìs komt van jou
heel af en toe, is er iets een moment
ik vermoed en weèt, ''iets'' herkent
het is als onvoelbaar voelend
een omarming in moment
een vermoeden
een aanvoelen invoelen
om bij Hem teizjn
soms
onraakbaar
proeven
niets mèèr beminnen en te lijden
ik heb jou gewoon ''menselijk'' lief
en jij wil met me zijn -en toch-
in Hem
vanaf een zekere graad immers samen
soms
beleef ik
heel intens
een samenvallend moment
een ervaren
een intensiteit
overspoeld
alsof
je me aankijkt
en je weet
dat ik je bemin
hoe ik je bemin
en Hij
is er gewoon
als antwoord
op mijn ongevraagd gebed
en de dank
samen ervaren
is een gebed
de wensdroom
kalm
helder
sinds ik je ken
ik voel dat ik begrijp
ik beleef nu, iets nieuws
vandaag is er iets gebeurd
of, dat ik dat nu pas, zie
ik ben bang
jou te verliezen
het beneemt me
de lust in het leven
ik weet niets meer
Misschien heb ik mij jou zoeken naar mij alleen maar verbeeld
alles, wat ik geloofde te ''horen''
misschien waren dat alleen mijn eigen domme gedachten
ben ik neergezonken in het donker
verschrikkelijke dagen (hopelijk) achter mij....
Opeens
twijfel ik aan mijn geloof
alle hoop en vertrouwen,
ik kan niet geloven dat jouw Kerk zò met mensen omgaat
dat jij dat toelaat
ik kan (wìl) niet geloven
dat jij niet van allèn evenveel houd
zoznder, onderscheid
mijn teleurstelling in ("toch'' ) jouw kerk
en al ga ik naar de mis
woord dienst , zingen leven
alles is leeg
en ik ben bang
verschrikkelijk bang
dat alles waarop ik hoopte nìet is
-en ik weiger te geloven dat je niet bestaat!
onbeschrijfelijk
hoe doods het aanvoeld
òke
je kunt me alles ontnemen
toch voel ik
beleef ik, en leef in binding met Jouw
Al is me de zin in het leven ontnomen
het gevoel van
te zijn met U.
Die vrede, zonder pijn en eeuwig
herinner ik me in het nu
Want dàt ene moment
in dat ene moment, wist ik
ìk ben gekend
die zondagmiddag; Mijn man zegt; je hebt het moeilijk he?
en eigenlijk wil je niet meer leven he?
-ik kan geen donkere nacht verdragen
alsof al het donker op aarde is gebracht.
Als ijzige leegt als een vorrproef van de hel,
oke`!
ik heb het moeilijk en eigenlijk,
gaathet gezien de omstandigheden, nog goed
okè
ik lijd, net als andere mensen
maar ik mag van geluk spreken,
ik heb jou
al voel ik je aanwezigheid soms niet
okè
dan moet het maar zo zijn
dan doet het maar pijn
ik , laat jòu `nìèt los
ik ben niets zonder jou
ik ben iets in jou
Ik ben iets in jou
-Jij, bent mijn alles zonder jou is niets
alles is gnade furchte dich nichgt!
|
