|
Ik kan je niet leren hoe je met woorden
bidden moet.
God luistert niet naar je woorden,
tenzij hij ze zelf door je lippen spreekt.
En ik kan je niet het gebed van zeeën
en wouden en bergen leren.
Maar jij
die uit de bergen en
de wouden en de zeeën bent,
kunt hun gebied in je hart vinden.
En indien je luistert in de stilte van de nacht,
zul je in de stilte horen zeggen:
''Onze God, die ons gevleugeld zelf bent,
het is jouw wil die in ons het willen wekt.
Het is jouw verlangen in ons dat hunkert.
Het is jouw drang in ons die onze nachten,
die de jouwe zijn,
wilt doen verkeren in dagen,
die ook de jouwe zijn.
Wij kunnen je niets vragen,
want je kent onze noden, vòòr zij in ons
geboren worden.
Jij bent wat wij nodig hebben;
en ons meer gevend van jezelf,
geef je ons alles."
Kahlil Gibran
|
