Omdat jij het waard bent van sterk in je schoenen te staan
02-10-2013
administratieve warboel in mijn hoofd
Zo fier als een gieter keek ik uit naar de eerste werkdag. Ik wil je even vragen om eens terug te denken aan je eerste werk- en of schooldag? Weet jij nog hoe dit voelde? Voor de meeste mensen is dit een spannende dag. Vinden je collega's/ medestudenten je leuk? Wat houdt een werk(school)dag in?
Neem ik jullie even mee naar de avond voordien. Ik lag wat te woelen in mijn bed. Ons dochtertje was net 9 weken. Morgen zou het immers de eerste dag zijn dat ik haar moest wegdoen. "Hebben alle moeders nu zo een gemengd gevoel?" dacht ik bij mezelf. Niet leuk! Wacht even: "je wilde deze job toch zo graag?" Kop op Ellen, vat die slaap nu maar gewoon. Mijn gedachten sloegen helemaal op hol. Ik moest en zou er het beste van te maken.
Aangekomen op het werk maakte ik kennis met mijn "tijdelijke" bureaujob en met de dame die ik "tijdelijk ging vervangen. Met het hoofd in de lucht en tekens als: "het is tijdelijk", "ik kom zeker terug en denk er niet aan je te settelen op mijn plaats" maakte we een erg fijne eerste indruk. Ik kreeg een rondleiding van collega 2 en terwijl ik even wegkeek mijmerde ik weg naar een moederdochtermoment: "Liefje, mama gaat je zo erg knuffelen straks!" Deze collega ging verder met de "on tour" en besloot om de taakverdeling zo gedetailleerd mogelijk met mij te overlopen. Ondertussen kwamen we aan bij het kopieerapparaat. Dit was collega 3 haar taak. Als er één was die hier bevoegd voor kon zijn was zij het wel. Met trots mocht ik het "geroddel" over de overige collega's aanhoren. Dag 1 en ik werd erin gegooid. Dit werd me zowat teveel en moest letterlijk naar lucht ademen met een hyperventilatieaanval tot gevolg.
Een hyperventilatieaanval krijgen wil zeggen dat je iets of wat te ver van je pad verwijderd bent. Je emotionele GPS wil je duidelijk maken dat je het beste kan omkeren. Ik heb er nog een tijdje over gedaan om soortgelijke situaties onder controle te krijgen. De gedachte dat ze mij niet leuk zouden vinden nam de bovenhand.
Ik werd het takenpakket snel meester. De jobinhoud sprak me heel erg aan. De omgeving lag me net iets minder. Deze mensen hadden precies geen leven. Ik liet me heel snel lijden (inderdaad met lange ij) naar het begin van een lijdensweg. wordt vervolgd........
